การพัฒนารูปแบบการสอนเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต ตามแนวคิดเชิงรุก

ผู้แต่ง

  • พระมหาพิเชษฐ์ อตฺตานุรกฺขี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
  • พระจักรพัชร์ จกฺกภทฺโท คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
  • บัญชา ธรรมบุตร คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
  • คชา ปราณีตพลกรัง คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

รูปแบบการสอน, ความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์, นักศึกษาระดับปริญญาตรี, แนวคิดเชิงรุก

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาข้อมูลพื้นฐานและหาความต้องการในการพัฒนารูปแบบการสอน 2) เพื่อออกแบบและพัฒนารูปแบบการสอนเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิตตามแนวคิดเชิงรุก กลุ่มเป้าหมาย คือผู้เชี่ยวชาญด้านเขียนเชิงสร้างสรรค์ 10 คน นักศึกษาสาขาวิชาการสอนภาษาไทย 100 คน และผู้เชี่ยวชาญ 5 คน เลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือวิจัย 1) แบบวิเคราะห์เอกสารที่เกี่ยวข้องกับการเขียนเชิงสร้างสรรค์ 2) แบบสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญด้านการเขียนเชิงสร้างสรรค์ และ 3) แบบสอบถามเกี่ยวกับการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมความสามารถการเขียนเชิงสร้างสรรค์ 4) ร่างรูปแบบการสอนเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิตตามแนวคิดเชิงรุก 5) แบบประเมินความเหมาะสมของรูปแบบการสอน สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ( ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และวิเคราะห์เชิงเนื้อหา (Content Analysis)

ผลวิจัยพบว่า 1. ความต้องการในการพัฒนารูปแบบการสอนประกอบด้วย    1) แนวคิด/ทฤษฎี การเขียนเชิงสร้างสรรค์ แนวคิดเชิงรุก 2) หลักการ 3) วัตถุประสงค์ 4) ขั้นตอนการจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบการสอน 2. รูปแบบการสอนเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต ตามแนวคิดเชิงรุก ขั้นตอนการจัดการเรียนรู้ 6 ขั้นตอน คือขั้นที่ 1 กระตุ้นแรงบันดาลใจ ขั้นที่ 2 กำหนดแนวทางการเขียนและสร้างโครงเรื่อง ขั้นที่ 3 เริ่มต้นเขียน ขั้นที่ 4 ปรับแต่งและพัฒนา ขั้นที่ 5 แสดงผลงาน และขั้นที่ 6 สะท้อนปรับปรุง และพบว่ารูปแบบการสอนเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต ตามแนวคิดเชิงรุกมีความเหมาะสมมาก

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทยจำกัด.

กุสุมา แสงมาศ. (2555). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่อง บทประยุกต์ กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ระหว่างการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหา เป็นฐานกับการเรียนการสอนตามปกติ. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

จิตรลดา คันธะวงค์. (2558). การจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์เรื่องจำนวนเชิงซ้อนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

จุฬาภร เมืองโคตร. (2555). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน เรื่อง บทประยุกต์กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปี ที่ 6 โรงเรียนคําแฮดประชาสรรค์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามุกดาหาร. วิทยานิพนธ์ปริญญา การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ฐะปะนีย์ นาครทรรพ. (2521). ภาษาไทยสำหรับครู. กรุงเทพฯ : คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธัญญรัตน์ ธนูรัตน์.(2554). การพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ เรื่องรูปสี่เหลี่ยม ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญา การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ภัททิรา เดชฤกษ์ปาน และ คณะ. (2565). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามแนวคิดเชิงรุก เพื่อเสริมสร้างความสามารถในการสร้างนวัตกรรมทางคณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 (เมษายน-มิถุนายน 2565). 87-104

สมพร มันตะสูตร. (2525). การเขียนสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ : บารมีการพิมพ์.

Joyce, B. and Weil, M. (1996). Models of teaching. Needham Height, Ma.: A Simon &. Schuster Company.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2025-07-28