THE NECESSITY TO DEVELOP A SUFFICIENT EDUCATIONAL INSTITUTION INTO A LEARNING CENTER BASED ON THE PHILOSOPHY OF THE SUFFICIENCY ECONOMY IN EDUCATION OF THE SCHOOL UNDER SINGBURI PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE OFFICE AREA
Keywords:
Necessity, develop a sufficient educational, Learning center based on the philosophy of the sufficiency economyAbstract
This research was aimed to 1) study the current and desirable conditions of the operation of the Sufficiency School toward the Learning Center,based on the Philosophy of Sufficiency Economy in the education of the Schoolsunder Singburi Primary Educational Service Office Area and 2) study the necessity to develop a sufficient educational institution toward a learning center based on the philosophy of the sufficiency economy in education of the schools under Singburi Primary Educational Service Office Area. The sample group was a total of 336 informants; divided into twenty-eight school administrators and 308 teachers. The instrument used for data collection was the five-point rating scale questionnaire. The statistics used for data analysis were percentage, mean, standard deviation, and necessity values.
The research results found that:
- The current conditions of the operation of the sufficiency school toward a learning center based on the philosophy of the sufficiency economy in the school's education were found to be at a high level. Separately considered in the descending order, they were 1) personnel, 2) physical environment management, and 3) relations with external agencies. As for the desirable conditions of the operation of the sufficiency school toward a learning center based on the philosophy of the sufficiency economy in the school's education, the overall conditions were found to be at the highest level. Separately considered in the descending order, they were 1) physical environment management, 2) personnel, and 3) relations with external agencies.
2.The necessity of the operation of the sufficiency school towards a learning center based on the philosophy of the sufficiency economy in the school's education was, separately in the descending order, 1) physical environment management, 2) relationship with external agencies, and 3) personnel.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางการติดตามประเมินผลยุทธศาสตร์ขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงสู่สถานศึกษา (2550-2554). กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). คู่มือการประเมินศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ด้านการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2565). กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
กัลลิกา ศรีหาสาร. (2561). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาพอเพียงสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานสู่สถานศึกษาพอเพียงที่มีผลการปฏิบัติที่เป็นเลิศ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 15(2),237.
จตุพร ทิพยไพฑูรย์. (2564). การศึกษาสภาพการดำเนินงานสู่ศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ของสถานศึกษากลุ่มวชิรปราการ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
ชณิดา ทัศนิยม พงษ์นิมิต พงษ์ภิญโญ และพิมพ์พร จารุจิตต์. (2562). ความต้องการจำเป็นในการบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 20. สิกขาวารสารศึกษาศาสตร์,6(1),32.
ทรรศติยา ไกรสัย. (2561). การศึกษาสภาพการบริหารสถานศึกษาพอเพียงต้นแบบในกลุ่มเครือข่ายโรงเรียนชุมตาบง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
ปรียานุช พิบูลสราวุธ. (2558). การขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงด้านการศึกษา (พ.ศ. 2549 –พ.ศ. 2557). กรุงเทพฯ: ศูนย์การพิมพ์เพชรรุ่ง.
วรนุช ปานคุ้ม. (2560). การจัดทำแผนกลยุทธ์การพัฒนาสถานศึกษาพอเพียงเพื่อเป็นศูนย์การเรียนรู้ ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงด้านการศึกษาของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 13 จังหวัดอุตรดิตถ์. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วิทยา สีอ่อน. (2564). แนวทางพัฒนาสถานศึกษาพอเพียงสู่การเป็นศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงด้านการศึกษา ของกลุ่มโรงเรียนสหวิทยาเขตลุ่มน้ำเมย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 38. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร.
ศรีวรรณ์ ศรีวิชัย. (2565). ศึกษาการดำเนินงานการขับเคลื่อนสถานศึกษาสู่การเป็นศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ด้านการศึกษาของผู้บริหารสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3. ในวิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยพะเยา.
สรศักดิ์ ชิตเชื้อ มะลิวัลย์ โยธารักษ์ และบุญเลิศ วีระพรกานต์. (2566). แนวทางการขับเคลื่อนสถานศึกษาพอเพียงเป็นศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจ พอเพียงด้านการศึกษา ของโรงเรียนในสหวิทยาเขตสุราษฎร์ธานี 2 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสุราษฎร์ธานีชุมพร. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 5(2),14.
สินีนาถ นาคลออ.(2559). แนวทางการพัฒนาสถานศึกษาพอเพียงต้นแบบจังหวัดนครสวรรค์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 42. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี. (2565). แบบบันทึกข้อมูลโครงการเสริมสร้างศักยภาพการขับเคลื่อนเศรษฐกิจพอเพียงสู่สถานศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี. (ม.ป.ท.).
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี. (2567). แผนปฏิบัติการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี ประจำปีงบประมาณ 2567. เรียกใช้เมื่อ 21 เมษายน 2567, จาก https://policy.singprimary. go.th/plan/plan-67
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580ฉบับประกาศราชกิจจานุเบกษา. สืบค้น มิถุนายน 21 2565, จาก https://sto.go.th/sites/default/files/2019-12/NS_PlanOct2018.pdf.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
อดิศร บุญโนนแต้. (2559). การพัฒนาแนวทางการดำเนินงานสู่สถานศึกษาพอเพียง ต้นแบบ สำหรับโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 30. ในวิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อังคณา วงค์อ้าย. (2559). แนวทางการพัฒนาสถานศึกษาพอเพียงเพื่อเป็นศูนย์การเรียนรู้ ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงด้านการศึกษา ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
