SUPER LEADERSHIP OF SCHOOL ADMINISTRATOR INFLUENCING PROFESSIONAL LEARNING COMMUNITY (PLC) OF SCHOOLS UNDER PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE LOEI 1
Keywords:
Super Leadership, Professional Learning Community, PLCAbstract
The objectives of the research were to study the super leadership level of school administrators under the Primary Educational Service Area Office Loei 1 (PESAO Loei 1), the professional learning community (PLC) level of schools under PESAO Loei 1, the correlation between the super leadership and the PLC, and the super leadership influencing the schools’ PLC. The sample group was a total of 302 PESAO Loei 1 teachers, selected by Krejcie and Morgan calculating table, including the stratified random sampling. The tool was the rating scale questionnaire with the .983 reliability. The statistics comprised of frequency, percentage, mean, standard deviation, Pearson moment product correlation, and stepwise multiple regression analysis. The research revealed that the administrators’ super leadership was totally found at a statistically significant level, and the schools’ PLC was totally found at a statistically significant level. The super leadership and PLC were mutually correlated at the highest level (r = .988) with the statistical significance of .01). The best five predictors of super leadership, Facilitating Self-Leadership Culture (X7), Promoting Self-Leadership through Teamwork (X6), Facilitating Self-Leadership Though Reward and Constructive Reprimand (X5), Becoming a Self-Leader (X1), Becoming a Self-set Goal (X3), commonly predicted 98% of the schools’ PLC under PESAO Loei 1.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง นโยบายการจัดการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ปีงบประมาณ พ.ศ. 2564-2565. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ
กันยพร ธีรเวคิน จิดาภา ถิรศิริกุล และ ธนวรรณ แสงสุวรรณ. (2561). ภาวะผู้นำกับประสิทธิผล การบริหารจัดการกิจการเพื่อสังคมด้านอุตสาหกรรมอาหารอินทรีย์ในประเทศไทย. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 11(3), 325-332.
ธีระ รุญเจริญ. (2557). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษาในยุคปฏิรูปการศึกษาเพื่อปฏิรูปรอบ 2 และประเมินภายนอกรอบ 3. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
นพมาศ ธีรเวคิน. (2555). จิตวิทยาสังคม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2562). หลักคิด: การจัดการหลักสูตรและการสอน. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยุทธชัย ราชดา และ สุวัฒน์ จุลสุวรรณ์. (2566). แนวทางการพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาโดยใช้การมีส่วนร่วมสำหรับโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 3. วารสารพุทธปรัชญาวิวัฒน์, 7(1). 651-665,
รัตนา ดวงแก้ว. (2562). การพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี, 9(2), 208-218
วรลักษณ์ ชูกำเนิด และเอกรินทร์ สังข์ทอง. (2557). รายงานการวิจัยรูปแบบชุมชนการเรียนรู้ ทางวิชาชีพครูสู่การเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 บริบท โรงเรียนในประเทศไทย. ปัตตานี: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
วิจารณ์ พานิช. (2559). บันเทิงชีวิตครูสู่ชุมชนการเรียนรู้. กรุงเทพฯ. เอส อาร์ พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์ จำกัด.
วิชัย วงศ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2563). การออกแบบการเรียนรู้ใน New Normal. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2563). ภาวะผู้นำทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์
ศรีทน จองเซ รัตนา ดวงแก้ว และชูชาติ พ่วงสมจิตร์. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการบริหารจัดการของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 กับชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพของครูในสถานศึกษาเขตพื้นที่สูง อำเภอเวียงแหง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 11(3), 38–52.
ศักดิ์ชัย ภู่เจริญ. (2557). Professional Learning Community: PLC. สืบค้นเมื่อ 20 เมษายน 2562. จาก: ttp://www.kruinter.com/show.php?id_quiz=3311&p=1
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 1. (2566). แผนการดำเนินงาน ปี 2566 – 2570. เลย: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเลย เขต 1
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2565). สภาวะการศึกษาไทย ปี 2564 สภาวการณ์การจัดการศึกษาตามแผนการปฏิรูปประเทศด้านการศึกษา. กรุงเทพฯ: กระทรวง ศึกษาธิการ
สุกัญญา แช่มช้อย. (2565). การบริหารวิชาการที่ตอบสนองการเปลี่ยนแปลงของโลกยุคพลิกผัน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2562). ผู้นำเชิงสร้างสรรค์. กรุงเทพฯ: เอ็กซ์เพิร์ทเน็ต
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2565). ภาวะผู้นำกับการพัฒนาองค์กรที่ยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล มธุรส. (2564). การจัดการศึกษาในระบบออนไลน์ในยุค NEW NORMAL COVID-19. วารสารรัชต์ภาคย์. 15(40), 33 – 42.
Cronbach, Lee Joseph. (1974). Essentials of Psychological Testing. 3rd ed. New York: Harper and Row.
DuFour, R., Eaker, R., Many, T. W., & Mattos, M. (2016). Learning by Doing: A Handbook for Professional Learning Communities at Work (3rd ed.). Bloomington, IN: Solution Tree.
Harris, A. and Jones, M. (2019) Leading professional learning with impact, School Leadership & Management, 39(1), 1-4.
Harris, A., and M. Jones. (2022). Leading During a Pandemic – What the Evidence Tells Us. School Leadership & Management, 42(2), 105–109
Rovinelli, R.J., & Hambleton, R.K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Dutch Journal of Educational Research, 11(2), 49-60.
Zhang, J. and Yuan, R., 2020. How can professional learning communities influence teachers’ job satisfaction? A mixed-method study in China. Teachers & teaching, 26(3–4), 229–247.
