บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมสมรรถนะประจำสายงานของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1
คำสำคัญ:
บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษา, การส่งเสริม, สมรรถนะประจำสายงานบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมสมรรถนะประจำสายงานของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1 และ 2) เปรียบบทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมสมรรถนะประจำสายงานของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1 จำแนกตาม เพศ ประสบการณ์การทำงานและขนาดของสถานศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครู สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1 จำนวน 292 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสอบถาม มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.965 วิเคราะห์ข้อมูล โดยหาร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบที การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และทดสอบค่าเฉลี่ยรายคู่ด้วยวิธีแอลเอสดี (L.S.D.) ของฟิชเชอร์ (Fisher)
ผลการวิจัยพบว่า
- บทบาทของในการส่งเสริมสมรรถนะประจำสายงานของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1 ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
- บทบาทของในการส่งเสริมสมรรถนะประจำสายงานของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1 เมื่อจำแนกตามประสบการณ์การทำงานและขนาดของสถานศึกษา ในภาพรวมแตกต่างกันอย่างมีนับสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 ส่วนเมื่อจำแนกตามเพศ ในภาพรวมไม่แตกต่างกัน
References
กัญชริญา พรมแพน (2559). ความคิดเห็นของครูที่มีต่อการปฏิบัติตามสมรรถนะประจำสายงานของโรงเรียนสาธิต สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษาเขตดุสิต กรุงเทพมหานคร. ใน การศึกษาค้นคว้าอิสระ. มหาวิทยาลัยรามคำแหง
ขวัญสุดา อ่วมสะอาด. (2565). สมรรถนะของผู้บริหารกับการปฏิบัติงานของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุพรรณบุรี เขต 1. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
คณะกรรมการอิสระเพื่อการปฏิรูปการศึกษา. (2562). รายงานเฉพาะเรื่องที่ 12 หลักสูตรและการเรียนการสอนฐานสมรรถนะ. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการคณะกรรมการอิสระเพื่อการปฏิรูปการศึกษา.
ชัยยนต์ เพาพาน. (2559). ผู้บริหารสถานศึกษายุคใหม่ ในศตวรรษที่ 21. รายงานการประชุมวิชาการ ระดับชาติครุศาสตร์ ครั้งที่ 1 การจัดการศึกษา เพื่อพัฒนาท้องถิ่น สู่ประชาคมอาเซียน : ทิศทางใหม่ในศตวรรษที่ 21. มหาวิทยาลัยราชภัฏกาฬสินธ์.
บุญฤดี อุดมผล. (2563,เมษายนมิถุนายน). รูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะความเป็นครูเชิงพุทธบูรณาการของนักศึกษาคณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 10(2), 161.
พัทธนันท์ จรูญฐีรวัฒน์. (2563). การศึกษาความต้องการพัฒนาสมรรถนะประจำสายงานของครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยาเขต 2. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
วรากรณ์ สามโกเศศ. (2553). ปฏิรูปคุรุศึกษาของประเทศไทย. มติชนรายวัน วันพฤหัสที่ 2 กันยายน 2553.
วริษฐา อัตโถปกร. (2562). สมรรถนะประจำสายงานต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรทางการศึกษาโรงเรียนห้วยยอด. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเกริก.
ศิรณัฏฐ์ ภูพิเศษศักดิ์และคึกฤทธิ์ ศิลาลาย. (2565). สมรรถนะของครูในกลุ่มสหวิทยาเบญจสิริสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2. ใน การศึกษาค้นคว้าอิสระ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ศิวณัฐ บุญมาก และพรทิวา จุลสุคนธ์. (2564). สมรรถนะประจำสายงานของครูผู้สอนในสถานศึกษาสหวิทยาเขตเมืองเกษปทุม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาร้อยเอ็ด. วารสารการบริหารการศึกษา มมร.วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 2(3).
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี เขต 1.(2566). ข้อมูลสารสนเทศด้านการศึกษา ประจําปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. สระบุรี: กลุ่มนโยบายและแผน.
สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี (พ.ศ.2561-2580). กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการ.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (2552). คู่มือประเมินสมรรถนะครู. กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือประเมินสมรรถนะครู (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). การพัฒนาเทคโนโลยีสู่ เศรษฐกิจให้ทันต่อการเติบโตของเศรษฐกิจยุคใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุภาพรรณ ธะยะธง. (2562). การศึกษาสมรรถนะของครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 2. ในการค้นคว้าด้วยตนเองปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา วิทยาลัยการศึกษา มหาวิทยาลัยพะเยา.
Dean. (2002). Lange's Handbook of Leader (5th ed.). USA: McGraw-Hill
Moore, M. A. (2001). An Analysis of an Environmental Management Information System: Characteristics and Components. Master’s thesis, University of Victoria, Canada.
Ozcelik, G. & Ferman, M. (2006, May). Competency approach to human resource management : Outcomes and contributions in a Turkish cultural context. Human Resource Development Reviex, 5 (72), 72 - 91.
Wright (2001). Human resources and the resource based view of the firm CAHRS Working Paper. 01-03.
Yamane, Taro. (1973). Statistics an Introduction Analysis (2nd ed). New York: Harper & Row.
