แนวทางการพัฒนาเมืองที่เป็นมิตรต่อผู้สูงอายุของเทศบาลตำบลบ้านเชียง อำเภอหนองหาน จังหวัดอุดรธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบริบทเทศบาลตำบลบ้านเชียงและบริบทผู้สูงอายุ และ 2) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาเมืองที่เป็นมิตรต่อผู้สูงอายุของเทศบาลตำบลบ้านเชียง การศึกษานี้ใช้วิธีวิทยาเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยการศึกษาเอกสารและศึกษาภาคสนามกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ เครื่องมือที่ใช้ได้แก่แนวทางการสัมภาษณ์ แนวทางการสังเกตการณ์ ระหว่างเดือนกันยายน - เดือนพฤศจิกายน 2566 ผลการศึกษาพบว่า เทศบาลตำบลบ้านเชียง ตั้งอยู่ในเขตพื้นที่อำเภอหนองหานได้ปรับเปลี่ยนฐานะจากสุขาภิบาลเป็นเทศบาลเมื่อปี พ.ศ. 2542 และเปลี่ยนขนาดจากเทศบาลขนาดเล็กเป็นขนาดกลางในปี พ.ศ. 2555 จำนวนประชากรทั้งหมด 5,748 คน ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม ทำนาและทำปศุสัตว์

          ผู้สูงอายุในเทศบาลตำบลบ้านเชียงมีสัดส่วนของผู้สูงอายุเพศชายและเพศหญิงในสัดส่วนที่ใกล้เคียงกัน ส่วนใหญ่มีอายุ 60 – 69 ปี ประกอบอาชีพเกษตรกรรม ประเภทของผู้สูงอายุแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ได้แก่ ผู้สูงอายุติดสังคม ผู้สูงอายุติดบ้าน และผู้สุงอายุติดเตียง โดยกลุ่มติดสังคมมีจำนวนมากที่สุด กลุ่มติดบ้านมีจำนวนที่น้อยลงมา และกลุ่มติดเตียงมีจำนวนน้อยที่สุด แนวทางการพัฒนาเมืองที่เป็นมิตรต่อผู้สูงอายุ คือการร่วมมือกันระหว่างหน่วยงานเพื่อเพิ่มศักยภาพในการบริการ กำหนดแผนพัฒนาเมืองที่เป็นมิตรต่อผู้สูงอายุในพื้นที่เทศบาลตำบลบ้านเชียงให้ทุกหน่วยงานมีส่วนร่วม เนื่องจากการพัฒนาเมืองที่เป็นมิตรกับผู้สูงอายุเกี่ยวข้องกับหน้าที่ของหลายหน่วยงาน แต่เทศบาลตำบลบ้านเชียงซึ่งเป็นองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่ควรจะมีบทบาทมากที่สุดเพราะอยู่ใกล้ชิดประชาชนและมีอำนาจตามพระราชบัญญัติที่ครอบคลุมทั้ง 8 ด้านขององค์การอนามัยโลก