Love Destiny: Modern Feminism
Love Destiny: Modern Feminism
Keywords:
Television series, Love Destiny, Modern feminismAbstract
The study, Love Destiny: Modern Feminism, had an objective to study modern feminism in Love Destiny series. The analysis was in qualitative approach and presented in descriptive analysis. This research selected the sample by purposive sampling that was ‘Love Destiny’ broadcasted through Channel 3 on weekend during 20.20-22.20 p.m. during February 21 – April 11, 2018. The rerun version watched from 3 plus application as a case study and analyzed only data reflected the modern feminism in this series. Tools for research was the modern feminism in Love Destiny series.
The result found that the modern feminism appeared in Love Destiny series consisted of 4 topics were the language usage, character’s expression, appearance attention, and the way of thinking.
References
กษิดิ์เดช สุวรรณมาลี. (2560). การเลือกเนื้อหาและการสร้างบทละครโทรทัศน์ในมุมมองของผู้ผลิตและผู้ชม.
การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต สาขาการบริหารธุรกิจบันเทิงและการผลิต คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
กาญจนา แก้วเทพ. (2543). ภาพลักษณ์ของผู้หญิงสมัยใหม่ในสื่อมวลชน. กรุงเทพฯ เอดิสันเพรสโปรดักส์.
กาญจนา แก้วเทพ. (2545). เมื่อสื่อส่องและสร้างวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ: ศาลาแดง.
เทวากร คําสัตย์. (2563). บุพเพสันนิวาส: ภาพสะท้อนด้านการถ่ายทอดข้อมูลทางวัฒนธรรม. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 10(1), 126-134.
บุญยงค์ เกศเทศ. (2532). สถานภาพสตรีไทย. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.
มีโชค ราษฏรานุวัต. (2544). การต่อรองทางเพศสภาพในนิตยสารผู้หญิงผู้หญิงและผู้ชาย. นิเทศศาสตร มหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลักขณา รุ่งโรจน์. (2565). กลวิธีการแสดงความเห็นโต้แย้งในละครย้อนยุค เรื่อง บุพเพสันนิวาส. วารสาร ศิลปศาสตร์ราชมงคล, 4(2), 347-359
วิกิพีเดีย. (2561). บุพเพสันนิวาส. สืบค้นข้อมูลวันที่ 27 กุมภาพันธุ์ 2567. จาก https://th.wikipedia.org/wiki.
วิกิพิเดีย. (2567). ความเป็นหญิง. สืบค้นข้อมูลวันที่ 27 กุมภาพันธุ์ 2567. จาก https://th.wikipedia.org/wiki.
ศิริญญาสุจินตวงษ์. (2554). 100 เรื่องล้าสมัยในสยาม. กรุงเทพมหานคร:อมรินทร์.
ศิริพร ปัญญาเมธีกุล. (2561). ภาษาเพื่อการสื่อสารข้ามวัฒนธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพ: พริ้นท์คอร์เนอร์
