COMMUNICATION THROUGH NOISE FROM THE PROTAGONIST'S MAKEUP IN THE MUSIC VIDEO "RIBBON LOVE COLOR BLACK
Keywords:
Communication, Noise, makeup, Protagonist, Music VideoAbstract
This research is a Qualitative research. The objective is to study the characteristics of parasites communication from the make -up of the protagonist. And to study the characteristics of communication from the make -up of the protagonist in the music video "Ribbon Love Color Black." This study revealed that The makeup of the protagonist in the music video "Love Culler Black Ribbon" is a communication through the Noise of communication in what is termed "paracommunication." Two characteristics were identified: 1. The text depends on elements surrounding the text (Peritext) is the use of the structure of makeup in a more or less than normal conditions. 2. The text that appears outside the primary text where the makeup is linked to the Intertextuality in the form of a Quotation. Is the make -up of the protagonist in the music video. There is a reference to the protagonist from the movie "Taew Taew", which is a trace in the form of the protagonist from the movie. Come to make -up of the protagonist in the music video
However, it was found that The makeup of the protagonist in the music video "Ribbon Love Color Black" as a "text" or "message” that is created from the combination of the Sign. From the elements of art with the structure of makeup, with the context of the music video "Ribbon Love Color Black" This results in what is known as the overlapping of multiple media types that come together to create meaning, or "Convergence Communication." Thus, the face and makeup of the protagonist in the music video for the song "Ribbon Love Color Black" is therefore something that exists together in the form. "Symbiosis" in a form of Mutualism, which cannot be separated, must always be together
References
กมล ขันนอก. (2564). ปรสิตทางการสื่อสารในรายการ 9 ข่าวค่ำ ส่านักข่าวไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศ ศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ).
กาญจนา แก้วเทพ. (2552). สัมพันธบท (Intertexuality): เหล้าเก่าในขวดใหม่ในการสื่อสารศึกษา. วารสารนิเทศศาสตร์, 27(2), 1-29.
__________. (2555). สื่อที่ใช่ ของใครที่ชอบ. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
กาญจนา แก้วเทพ และสมสุข หินวิมาน. (2560). สื่อเก่า-สื่อใหม่: สัญญะ อัตลักษณ์ อุดมการณ์. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.
เจริญพงศ์ ศรีสกุล. (2550). การออกแบบเนื้อหาส่วนควบและส่วนขยายในสื่อดีวีดีภาพยนตร์ (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ธมน ผดุงไทย. (2565). PALMY ชวนป่วนงานแต่งเจ๊พยูนในซิงเกิลใหม่ ริบบิ้นเลิฟคัลเลอร์แบล็ค Feat. สิงโต นำโชค. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2565, จาก https://thestandard.co/plamy-ribbon-love-color/.
ปาณิส โพธิ์ศรีวังชัย. (2561). อัตลักษณ์ของเพลงอีสานประยุกต์ในยุคอีสานใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศ ศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
พหลยุทธ กนิษฐบุตร. (2565). แนวคิดการเขียนหน้าและการแต่งหน้าในนาฏกรรมไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต,จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ภวินท์ ศรีเกษมสุข, (2562). กลยุทธ์การสื่อสารภายในองค์กรในภาวะวิกฤตของรัฐวิสาหกิจในประเทศไทย (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
รังสรรค์ ศิริชู. (2530). เรียนรู้เทคนิคและศิลปะการถ่ายภาพ. กรุงเทพฯ: บางกอกสาส์น.
วรันธร บุญพิทักษ์. (2551). ปรสิตการสื่อสารในการแสดงตลกจากสื่อวีซีดีบันทึกการแสดงสดของวงโปงลางสะออน (วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
วสนันท์ อิทธิมีชัย. (2558). ภาษาและการสื่อความหมายในมิวสิควิดีโอของปาน ธนพร แวกประยูร (วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
ศิริชัย ศิริกายะ. (2558). ข้อเสนอแนะประเด็นการสื่อสารเพื่องานวิจัยนิเทศศาสตร์ตามแนวคิด “ปฏิปักษ์สัมพันธ์” (Symbiosis) ในยุคดิจิทัล. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 14(16), 7-11.
ศิริชัย ศิริกายะ และยุทธนา สุวรรณรัตน์. (2560). การข้ามผ่านทางการสื่อสารของบทพระราชนิพนธ์เรื่องไกลบ้าน. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 16(2), 117-124.
สันต์ สุวัจฉราภินันท์ และคณะ. (2555). รายงานฉบับบสมบูรณ์เรื่องการถอดรหัสและการประยุกต์ใช้อัตลักษณ์เพื่อเป็นแนวทางการออกแบบ (รายงานผลการวิจัย). เชียงใหม่: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Bolter, J. (2002). Formal Analysis and Cultural Critique in Digital Media Theory. Convergence: The International Journal of Research into New Media Technologies, 8(4), 77-88.
Genette, G. (1997). Literature in the Second Degree. Translated by Channa Newman and Claude Doubinsky. London: University of Nebraska Press.
McLuhan, M. (1964). Understanding media: The extensions of man. New York: McGraw-Hill.
Shannon, C. E. & Weaver, W. (1949). The Mathematical Theory of Communication. Urbana. IL: University of Illinois Press.
