The Guidelines of Building Human Relations for the School Administrators
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
An educational institution which cultivates and build the nation's youth requires the ability of school administrators who understand the concept, importance, and approaches to building human relations to motivate cooperation in the work of personnel in the school because good they are the driver of the success of the institutions. The human relation building for school administrators consists of 3 aspects: 1) personal characteristics, 2) understanding others, and 3) working with others. Human relations are important to individuals and work in educational institutions since they contribute to respect among staff, group harmony, and eventually achievement of the institutions. To build human relations, school administrators should start by adapting themselves to be compatible with various relationship dimensions: personal, colleague, commander or subordinate’s relationships. In addition, they should create friendliness by giving a smile to show sincerity, paying attention and respecting others' opinions and abilities by listening more. Moreover, the highest success in building human relations in the institutions can be achieved when school administrators also apply the Buddhist principles, namely the Four Sangahavatthus and Four Sublime States of Mind (Brahmawihan 4) in the process.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารครุศาตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรราช
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช
References
กรปภา เจริญชันษา, พรหมพิริยะ พนาสนธิ์ และชัยการ วาทะงาม. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหาร และภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารกับการบริหารโรงเรียนในสังกัด สพป.ฉะเชิงเทรา เขต 1. วารสารสังคมศาสตร์, 10(2), 7-19.
ขุนทอง สุขทวี, ประกาศิต อานุภาพแสนยากร, อุดมพันธุ์ พิชญ์ประเสริฐ และสุรศักดิ์ ศรีกระจ่าง. (2562). มนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 13(2), 34-44.
จักรภัทร จำปาอ่อน. (2557). ความคิดเห็นของครูที่มีต่อการสร้างมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารสถานศึกษาในโรงเรียนเขตตําบลปวนพุ อําเภอหนองหิน จังหวัดเลย. [สารนิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ]. North Bangkok University.
จักรี ศรีจารุเมธีญาณ. (2563). ความรู้เบื้องต้นทางรัฐประศาสนศาสตร์. ขอนแก่น : คลังนานา วิทยา.
ดาราวรรณ ไศลมณี. (2552). การศึกษาความมีมนุษยสัมพันธ์ในการปฏิบัติงานของพนักงานระดับปฏิบัติการกรณีศึกษา : โรงแรมบันยันทรี กรุงเทพฯ. [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร]. Digital Research Information Center ศูนย์ข้อมูลการวิจัย Digital วช. https://dric.nrct.go.th/Search/SearchDetail/213530
ธีรวัชร แสงจง, โอฬาร กาญจนากาศ และพรหมพิริยะ พนาสนธิ์. (2562). การศึกษามนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาชุมพร เขต 1. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 163-177.
บรรจง หมายมั่น. (2534). มนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยครูเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์.
บุษบง ธัยมาตร. (2560). การสร้างมนุษยสัมพันธ์ในหน่วยงาน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2), 353-368.
ทิพาวดี เมฆสวรรค์. (2558). การส่งเสริมประสิทธิภาพในระบบราชการ. กรุงเทพมหานคร: ก.พ.ท. ทฤษฎีของการจูงใจ.
ทิพจุฑา ดุเหว่า, (ม.ป.ป). หลัก 6 ประการ สู่ความสำเร็จในการสร้างมนุษยสัมพันธ์. ธนาคารซอฟท์แวร์ https://www.softbankthai.com
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2554). กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
พัชริดา ทองมา (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษากับการบริหารแบบมีส่วนร่วมของผู้บริหารสถานศึกษาในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 2 [วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี]. RMUTT Research Repository : คลังข้อมูลงานวิจัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. http://www.repository.rmutt.ac.th/dspace/bitstream/123456789/3500/1/RMUTT-161647.pdf
พัชรี ถุงแก้ว, ระฟินทร์ ฉายวิมล และชมพูนุท ศรีจันทร์นิล (2561). การปรึกษากลุ่มเชิงจิตวิทยาแบบบูรณาการเชิงทฤษฎีต่อการเสพติดอินเทอร์เน็ตของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารรมยสารมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 16(2), 329-347.
พนิดา รัษฎาเพชร และตรัยภูมินทร์ ตรีตรีศวร (2565). คุณลักษณะอันพึงประสงค์ของผู้บริหารสถานศึกษา ตามความคิดเห็นของข้าราชการครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพัทลุง เขต 2.
ในรายงานสืบเนื่องจากการประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 13. (น.2354-2368).มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
พระครูปลัดสัมพิพัฒนธรรมาจารย์. (2561). มนุษยสัมพันธ์ตามหลักกัลยาณมิตร. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 4(2), 103-116.
พรรณทิพย์ ศิริวรรณบุศย์. (2550). มนุษยสัมพันธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มาลิณี จุโฑปะมา. (ม.ป.ป). มนุษยสัมพันธ์. บุรีรัมย์: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาวิทยาลัยราชภัฏ บุรีรัมย์.
วีระพงษ์ ปรองดอง, ละเอียด จงกลนี และประจิตร มหาหิง. (2564). มนุษยสัมพันธ์ในการบริหารเชิงพุทธ. วารสาร มจร. อุบลปริทรรศน์, 6(1), 569-2582.
แสงแข ทิพย์อักษร และปิ่นณิชา อุตตมะเวทิน (2564).คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามทัศนะของครูในกลุ่มโรงเรียนอำเภอศรีสวัสดิ์ 2. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 7(1), 662-665.
สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (2560). ทักษะการบริหารมนุษยสัมพันธตามแนวพุทธ Management skills, interpersonal Buddhist [สารนิพนธ์คณะครุศาสตร์, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พระนครศรีอยุธยา]. ระบบคลังเอกสารออนไลน์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.http://ir.mcu.ac.th/content/2560/08.Thesis_60.pdf
Akawneh, M. M. A. (2019). The role of human relations between the director and the teachers and their impact on the effectiveness of the Jordanian school administration from the point of view of the teachers. International Journal of Education, Learning and Development, 7(4), 31-43.