แนวทางการสร้างมนุษยสัมพันธ์สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา

Main Article Content

ปาริชาต นวลวิจิตร

บทคัดย่อ

สถานศึกษาที่เป็นที่บ่มเพาะ สร้างเยาวชนคนของชาติ ต้องอาศัยความสามารถของผู้บริหารสถานศึกษาที่ต้องมีความเข้าใจถึงแนวคิด ความสำคัญ แนวทางการสร้างมนุษยสัมพันธ์ เพื่อจูงใจให้เกิดความร่วมมือในการทำงานจากบุคลากรในองค์กร เพราะมนุษยสัมพันธ์ที่ดีคือตัวขับเคลื่อนสู่ความสำเร็จของสถานศึกษา โดยการสร้างมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารสถานศึกษาประกอบด้วย 3 ด้าน ได้แก่1) ด้านคุณลักษณะส่วนตัว 2) ด้านความเข้าใจผู้อื่น และ 3) ด้านการทำงานร่วมกับผู้อื่น ซึ่งมนุษยสัมพันธ์ มีความสำคัญต่อบุคคลและการทำงานในสถานศึกษา เนื่องจากสังคมนั้นอยู่ดีมีสุขคนที่ร่วมงานกันเกิดไมตรี มีความรักใคร่กัน ยอมรับนับถือกันตระหนักในศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์จะก่อให้เกิดการให้เกียรติกัน เคารพความคิดเห็นและความแตกต่างของผู้อื่น เกิดการประสานงานที่คล้อยตามกัน นำไปสู่การประสบความสำเร็จร่วมกันตามเป้าหมาย สำหรับแนวทางการสร้างมนุษยสัมพันธ์ต้องเริ่มจากการปรับตัวเองให้เข้าได้กับมิติความสัมพันธ์ต่าง ๆ คือ ความสัมพันธ์ส่วนตัว เพื่อนร่วมงาน ผู้บังคับบัญชา หรือผู้ใต้บังคับบัญชา รวมถึงการสร้างความเป็นมิตร เริ่มจากการยิ้ม แสดงออกอย่างจริงใจ ใส่ใจบุคคลรอบข้าง ยอมรับและเคารพความคิดเห็นและความสามารถของผู้อื่นโดยการรับฟังให้มากกว่าพูด รู้จักอ่อนน้อม ถ่อมตน และจะเกิดความสำเร็จด้านการสร้างมนุษยสัมพันธ์อย่างสูงสุดเมื่อนำหลักธรรมทางพุทธศาสนามาใช้ร่วมด้วย คือ หลักสังคหวัตถุ 4และพรหมวิหาร 4 ไปใช้ในการสร้างมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารสถานศึกษา

Article Details

บท
บทความวิชาการ

References

กรปภา เจริญชันษา, พรหมพิริยะ พนาสนธิ์ และชัยการ วาทะงาม. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหาร และภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงของผู้บริหารกับการบริหารโรงเรียนในสังกัด สพป.ฉะเชิงเทรา เขต 1. วารสารสังคมศาสตร์, 10(2), 7-19.

ขุนทอง สุขทวี, ประกาศิต อานุภาพแสนยากร, อุดมพันธุ์ พิชญ์ประเสริฐ และสุรศักดิ์ ศรีกระจ่าง. (2562). มนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 13(2), 34-44.

จักรภัทร จำปาอ่อน. (2557). ความคิดเห็นของครูที่มีต่อการสร้างมนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารสถานศึกษาในโรงเรียนเขตตําบลปวนพุ อําเภอหนองหิน จังหวัดเลย. [สารนิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ]. North Bangkok University.

จักรี ศรีจารุเมธีญาณ. (2563). ความรู้เบื้องต้นทางรัฐประศาสนศาสตร์. ขอนแก่น : คลังนานา วิทยา.

ดาราวรรณ ไศลมณี. (2552). การศึกษาความมีมนุษยสัมพันธ์ในการปฏิบัติงานของพนักงานระดับปฏิบัติการกรณีศึกษา : โรงแรมบันยันทรี กรุงเทพฯ. [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร]. Digital Research Information Center ศูนย์ข้อมูลการวิจัย Digital วช. https://dric.nrct.go.th/Search/SearchDetail/213530

ธีรวัชร แสงจง, โอฬาร กาญจนากาศ และพรหมพิริยะ พนาสนธิ์. (2562). การศึกษามนุษยสัมพันธ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาชุมพร เขต 1. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 10(2), 163-177.

บรรจง หมายมั่น. (2534). มนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยครูเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์.

บุษบง ธัยมาตร. (2560). การสร้างมนุษยสัมพันธ์ในหน่วยงาน. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2), 353-368.

ทิพาวดี เมฆสวรรค์. (2558). การส่งเสริมประสิทธิภาพในระบบราชการ. กรุงเทพมหานคร: ก.พ.ท. ทฤษฎีของการจูงใจ.

ทิพจุฑา ดุเหว่า, (ม.ป.ป). หลัก 6 ประการ สู่ความสำเร็จในการสร้างมนุษยสัมพันธ์. ธนาคารซอฟท์แวร์ https://www.softbankthai.com

พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2554). กรุงเทพฯ: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.

พัชริดา ทองมา (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษากับการบริหารแบบมีส่วนร่วมของผู้บริหารสถานศึกษาในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 2 [วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี]. RMUTT Research Repository : คลังข้อมูลงานวิจัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. http://www.repository.rmutt.ac.th/dspace/bitstream/123456789/3500/1/RMUTT-161647.pdf

พัชรี ถุงแก้ว, ระฟินทร์ ฉายวิมล และชมพูนุท ศรีจันทร์นิล (2561). การปรึกษากลุ่มเชิงจิตวิทยาแบบบูรณาการเชิงทฤษฎีต่อการเสพติดอินเทอร์เน็ตของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารรมยสารมหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 16(2), 329-347.

พนิดา รัษฎาเพชร และตรัยภูมินทร์ ตรีตรีศวร (2565). คุณลักษณะอันพึงประสงค์ของผู้บริหารสถานศึกษา ตามความคิดเห็นของข้าราชการครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพัทลุง เขต 2.

ในรายงานสืบเนื่องจากการประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 13. (น.2354-2368).มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

พระครูปลัดสัมพิพัฒนธรรมาจารย์. (2561). มนุษยสัมพันธ์ตามหลักกัลยาณมิตร. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 4(2), 103-116.

พรรณทิพย์ ศิริวรรณบุศย์. (2550). มนุษยสัมพันธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มาลิณี จุโฑปะมา. (ม.ป.ป). มนุษยสัมพันธ์. บุรีรัมย์: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาวิทยาลัยราชภัฏ บุรีรัมย์.

วีระพงษ์ ปรองดอง, ละเอียด จงกลนี และประจิตร มหาหิง. (2564). มนุษยสัมพันธ์ในการบริหารเชิงพุทธ. วารสาร มจร. อุบลปริทรรศน์, 6(1), 569-2582.

แสงแข ทิพย์อักษร และปิ่นณิชา อุตตมะเวทิน (2564).คุณลักษณะที่พึงประสงค์ของผู้บริหารสถานศึกษาตามทัศนะของครูในกลุ่มโรงเรียนอำเภอศรีสวัสดิ์ 2. วารสารวิชาการสถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 7(1), 662-665.

สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (2560). ทักษะการบริหารมนุษยสัมพันธตามแนวพุทธ Management skills, interpersonal Buddhist [สารนิพนธ์คณะครุศาสตร์, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พระนครศรีอยุธยา]. ระบบคลังเอกสารออนไลน์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.http://ir.mcu.ac.th/content/2560/08.Thesis_60.pdf

Akawneh, M. M. A. (2019). The role of human relations between the director and the teachers and their impact on the effectiveness of the Jordanian school administration from the point of view of the teachers. International Journal of Education, Learning and Development, 7(4), 31-43.