การพัฒนาจิตตามแนวพระอภิธรรม

ผู้แต่ง

  • พระกิตติพงษ์ จิตฺตคุตฺโต (หอมดอก) สาขาวิชาพุทธศาสน์ศึกษา มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

การพัฒนาจิต, พระอภิธรรม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดและทฤษฎีการพัฒนาจิต 2) ศึกษาการพัฒนาจิตตามแนวพระอภิธรรมปิฎก 3) บูรณาการการพัฒนาจิตตามแนวพระอภิธรรมปิฎก 4) เพื่อเสนอแนวทางการสร้างองค์ความรู้เกี่ยวกับ “รูปแบบบูรณาการการพัฒนาจิตตามแนวพระอภิธรรมปิฎก” เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการวิจัย

ผลการวิจัยพบว่า

  1. การพัฒนาจิตเป็นการฝึกอบรมเสริมสร้างจิตใจให้พรั่งพร้อมสมบูรณ์ด้วยคุณสมบัติทั้ง 3 ด้าน คือ คุณภาพจิต ได้แก่ คุณธรรมต่าง ๆ คือ สร้างเสริมจิตใจให้ดีงาม สมรรถภาพจิต คือมีความสามารถของจิต สุขภาพจิต คือ มีจิตที่มีสุขภาพดี
  2. การพัฒนาจิตตามแนวพระอภิธรรมปิฎก เป็นการทำจิตให้เป็นกุศลอยู่ตลอดเวลา ผู้ศึกษาต้องน้อมไปในทางปฏิบัติ ต้องมีความอดทนต่ออกุศลที่มายั่วยวน ศึกษาเรื่องรูปนามให้เข้าใจอย่างแท้จริง การพัฒนาจิตมีผลต่อการพัฒนากายโดยตรงการพัฒนาจิตใจเป็นสิ่งที่สำคัญมาก แม้แต่การพัฒนาคุณภาพชีวิตให้ดีได้นั้นจำเป็นต้องเน้นที่การพัฒนาด้านจิตใจตนเองเป็นอันดับแรก เพื่อให้ตนเองสามารถบริหารจัดการชีวิตได้อย่างมีประสิทธิภาพหากบุคคลขาดความเข้มแข็งทางจิตใจขาดหลักในการยึดเหนี่ยวขาดความมุ่งมั่นและความเพียรพยาม ก็จะทำให้อารมณ์ที่ไม่พึงประสงค์ต่าง ๆ เข้าครอบงำจิตใจได้โดยง่ายซึ่งจะส่งผลต่อการดำเนินชีวิตในปัจจุบัน
  3. แนวทางการบูรณาการการพัฒนาจิตตามแนวพระอภิธรรมปิฎก ได้แก่ การน้อมนำเอาหลักธรรมของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาปฏิบัติเจริญสติ ภาวนา เพื่อให้จิตเข้าถึงความเป็นจริง และ ทำให้จิตเกิดความสงบ สว่างไสวภายในใจ โดยยึดหลักเจริญสมถภภาวนาและวิปัสสนาภาวนา มาเป็นหลักปฏิบัติ

เอกสารอ้างอิง

ชมพูนุท ศรีจันทร์นิล. (2552). จิตวิทยาแนวพุทธ: แนวทางเพื่อการเยียวยาและพัฒนาจิตใจมนุษย์. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 29(4),189-190.

ชัยสิทธิ์ ทองบริสุทธิ์. (2568). พุทธศาสนากับจิตวิทยา. เรียกใช้เมื่อ 12 มีนาคม 2568 จาก https://kengkkoo.blogspot.com.

บวร สุวรรณผา. รายงานการวิจัย เรื่องสัมมาทิฐิของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภันครราชสีมา หลังการเข้ากลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวพุทธ. นครราชสีมา : มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. 2551.

ประภัสสร ชโลธร. (2566). จิตวิทยาตะวันตก. วารสาร มจร.หริภุญชัยปริทรรศน์, 7(1).

ประเวศ วสี. ธรรมชาติของสรรพสิ่ง : การเข้าถึงความจริงทั้งหมด. นนทบุรี: สำนักพิมพ์กรีนปัญญาญาณ. 2553.

ปัณณวิชญ์ พิบูลธนาภิรมย. (2561). อำนาจจิตกับความสำเร็จในชีวิต : พระพุทธศาสนากับจิตวิทยาสมัยใหม่. วารสารศิลปะศาสตร์ ปริทัศน์, 13(26), 79–89.

พระมหาผล นาควโร (ถ้ำกลาง). (2563) การพัฒนาจิตตามแนววิปัสสนากรรมฐานในสังคมยุค 4.0. วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์, 5(2), 163.

พระสมุห์วัลลภ วลฺลโภ (เจสระ). (2559). การพัฒนาจิตเพื่อลดความยึดติดในมิติทางพระพุทธศาสนา. วารสารพุทธจิตวิทยา, 1(2), 16.

สุทธญาณ์ โอบอ้อม และคณะ. (2563) การเสริมสร้างจิตพฤติกรรมการเป็นพลเมืองที่ดีในสังคมประชาธิปไตยของนักเรียนในจังหวัดนครปฐม. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง,9(2), 65–77.

อริยา คูหา. (2552). กายจิต : ความสมบูรณ์แห่งชีวิต. วารสารรูสมิแล, 30(2),47-49.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-02

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย