แนวทางการพัฒนาทักษะการสื่อสารเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานของ บุคลากรสายสนับสนุน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
คำสำคัญ:
การพัฒนา; ทักษะการสื่อสาร; ประสิทธิภาพบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับทักษะการสื่อสารในปัจจุบันของบุคลากรสายสนับสนุน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น และ 2) ศึกษาปัญหา อุปสรรค การสื่อสารของบุคลากรสายสนับสนุน คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลจากประชากรจำนวน 34 คนโดยใช้เครื่องมือการวิจัย คือ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า บุคลากรมีทักษะการสื่อสารของบุคลากรโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.78) บุคลากรมีความคิดเห็นเกี่ยวกับอุปสรรคที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการสื่อสาร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.69) บุคลากรมีความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวทางการพัฒนาทักษะการสื่อสารโดยการฝึกอบรม โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.32) บุคลากรมีความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวทางการพัฒนาทักษะการสื่อสารโดยการศึกษา โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( = 3.30) บุคลากรมีความคิดเห็นเกี่ยวกับแนวทางการพัฒนาทักษะการสื่อสารโดยการพัฒนา โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.69)
References
กษิณภัทร เศรษฐอุปการ และอัมพน ห่อนาค. (2566). การสื่อสารที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงาน บริษัท โฮง สิน สาน คอนสตรัคชั่น จำกัด. Journal of Modern Learning Development. 8(3): 178-188.
เกษราภรณ์ งามสุวรรณฉาย, ชุติระ ระบอบ และพิษณุ วรรณกูล. (2564). การพัฒนาทักษะการสื่อสารของพนักงานบริษัทผู้ให้บริการโลจิสติกส์ขนส่งสินค้าข้ามแดน เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการปฏิบัติงาน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น. 18(2): 14-26.
จรัสโฉม ศิริรัตน์. (2558). ปัญหาการติดต่อสื่อสารของบุคลากรในองค์กร กรณีศึกษา สำนักหอสมุดกลาง มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. โครงการวิจัยสถาบัน: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ณฐอร กีรติลาภิน. (2560). รูปแบบและปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการสื่อสารในองค์กร กรณีศึกษา
โรงพยาบาลบ้านแพ้ว (องค์กรมหาชน). วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นิภาพรรณ เจนสันติกุล. (2565). ระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
นิภาพรรณ โสพัฒน์. (2562). วิธีการสื่อสารในองค์กรที่มีประสิทธิภาพ. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย. 1(3): 23-30.
นิสากร เศรษฐวรางกูร. (2549). การศึกษาประสิทธิภาพของรูปแบบการสื่อสารภายในองค์กรกรณีศึกษาบริษัทมิตซุย สุมิโตโม อินชัวร์รันซ์ จำกัด สาขาประเทศไทย. วิทยานิพนธ์วารสารศาสตบัณฑิต: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เบญจวรรณ นิวาศานนท์. (2552). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์การบริหารส่วนจังหวัดนนทบุรี. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรบัณฑิต: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
พัฒนา แสงมณีโคตร. (2561). หลักการของการบริหารงานตามแผนยุทธศาสตร์ยุคใหม่. Journal of Modern Learning Development. 3(2): 1-15.
รัฐนันท์ หนองใหญ่. (2558). ปัจจัยการสื่อสารภายในองค์กรที่ส่งผลต่อการเปิดรับข่าวสารของพนักงาน กรณีศึกษา โรงแรม เดอะซายน์แอลด์วิลล่า. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต: มหาวิทยาลัยบูรพา.
Best, W. J. (1997). Research in Education. Boston MA.: Allyn and Bacon.
