Various styles of literature review writing

Different perspectives of Thai scholars

Authors

  • Wirayut Phonphotthanamat Faculty of Political Science, Ramkhamhaeng University

Keywords:

literature review, writing literature review, research

Abstract

            A literature review is one of the most important steps in the research process as it demonstrates the extent to which researchers are familiar with the relevant research problems and how much they have researched.  While reviewed literature is commonly given its own section within a research paper, many scholars have writing styles when presenting a literature review. Therefore, the study of any singular example may not accurately reflect the possibilities for presenting a literature review. This current article compiles explanations of three different literature styles: 1) the style of presenting the literature review comprising the researchers' personal opinions 2) the style of presenting the concept or theory and the related research, and 3) the presentation style using modern documents. In each style, the author's viewpoint or style is included.

References

กาญจนา วัธนสุนทร. (2550). บทที่ 3 การทบทวนวรรณกรรมและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง. ตำราชุดฝึกอบรมหลักสูตร “นักวิจัย” (น. 41-74). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.

ชาลิสา มากแผ่นทอง. (2559). การวิจัยการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธีรพล ทิพย์พยอม. (2564). การทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบขั้นพื้นฐานสำหรับบุคลากรทางการแพทย์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธีรภัทร์ เสรีรังสรรค์. (2561). หน่วยที่5 การทบทวนวรรณกรรมการวิจัยเชิงคุณภาพ. ประมวลสาระชุดวิชาระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐศาสตร์ (น. 1-69). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ธีรวุฒิ เอกะกุล. (2552). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 6). อุบลราชธานี: วิทยาออฟเซทการพิมพ์.

นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2552). วิจัยและสถิติ : คำถามชวนตอบ. กรุงเทพฯ: ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นิภา ศรีไพโรจน์. (2531). หลักการวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ศึกษาพร.

บุญธรรม จิตต์อนันต์. (2546). การวิจัยทางสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธิ์. (2549). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: จามจุรีโปรดักท์.

ปกรณ์ ศิริประกอบ. (2564). Validity และ Reliability ในการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พงษ์เทพ สันติกุล. (2561). การวิจัยทางวิทยาศาสตร์สังคมสำหรับนักศึกษาและผู้ปฏิบัติงานสวัสดิการสังคมและสังคมสงเคราะห์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พรรณี ลีกิจวัฒนะ. (2553). การวิจัยทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

พระครูสังฆรักษ์เกียรติศักดิ์ กิตติปัญโญ. (2558). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. เชียงใหม่: ประชากรธุรกิจ.

พวงทิพย์ ชัยพิบาลสฤษดิ์. (2542). “การทบทวนทฤษฎีตำราและเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการวิจัย” ใน ประพิณ วัฒนกิจ (บรรณาธิการ). ระเบียบวิธีวิจัย: วิจัยสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: กองการพยาบาล กระทรวงสาธารณสุข. (หน้า 107-109).

พัชนี เชยจรรยา. (2558). การวิจัยเชิงปริมาณทางนิเทศศาสตร์. นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วรัญญา ภัทรสุข. (2557). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วีระยุทธ พรพจน์ธนมาศ. (2560). POL6001 ระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐศาสตร์. กรุงเทพฯ: ศูนย์เอกสารทางวิชาการ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

วีระยุทธ พรพจน์ธนมาศ. (2564). “จงทำ” และ “จงอย่าทำ” ในการทบทวนวรรณกรรม ใน วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี. 18(1), 196-206.

วีระยุทธ พรพจน์ธนมาศ ปะการัง ชื่นจิตร และวรุณศิริ พรพจน์ธนมาศ. (2564). บทวิเคราะห์เชิงวิพากษ์ต่อการอธิบายแรงจูงใจในการทำงานผ่านทฤษฎีความเสมอภาคของ J. Stacy Adams ใน วารสารวิชาการศรีปทุม ชลบุรี. 17(3), 180-190.

ศรีเพ็ญ ทรัพย์มนชัย มนวิกา ผดุงสิทธิ์ และ นภดล ร่มโพธิ์. (2557). การวิจัยทางธุรกิจ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ฟิสิกส์เซ็นเตอร์.

ศศิธร แม้นสงวน. (2562). การวิจัยทางคณิตศาสตร์ศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2551). ระเบียบวิธีวิจัยทางสวัสดิการสังคมและสังคมสงเคราะห์. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: เทพเพ็ญวานิสย์.

สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2546). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: สามลดา.

อภิวัฒน์ สมาธิ. (2561). วิทยาระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์. สงขลา: เทมการพิมพ์.

อรพรรณ คงมาลัย และอัญณิฐา ดิษฐานันท์. (2562). เทคนิควิจัยด้านการบริหารเทคโนโลยีและนวัตกรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัย ธรรมศาสตร์.

อรุณี อ่อนสวัสดิ์. (2551). ระเบียบวิธีวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). พิษณุโลก: ภาควิชาการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร.

อัญชนา ณ ระนอง. (2554). ระเบียบวิธีวิจัย. กรุงเทพฯ: แสงสว่างเวิลด์เพรส.

อัศวิน แสงพิกุล. (2562). ระเบียบวิธีวิจัยด้านการท่องเที่ยวและการโรงแรม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Adams, J. Stacy. (1965). Inequity in Social Exchange. Advance in Experimental and Social Psychology (pp.267-299). U.S.A.: Allyn Bacon.

Gay, Lorraine R., Mills, Geoffrey E. and Airasian, Peter W. (2014). Educational Research: Competencies for Analysis and Applications. (10th ed). U.S.A.: Pearson Education.

Published

2025-07-12

How to Cite

Phonphotthanamat, W. . (2025). Various styles of literature review writing: Different perspectives of Thai scholars. Ramkhamhaeng Journal of Public Administration, 5(1), 1–27. retrieved from https://so16.tci-thaijo.org/index.php/RJPA/article/view/2122