ทัศนคติทางการเมืองของนักศึกษาหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง
คำสำคัญ:
ทัศนคติทางการเมือง, อุดมการณ์ทางการเมือง, พฤติกรรมทางการเมืองบทคัดย่อ
บทความวิจัยเรื่อง “ทัศนคติทางการเมืองของนักศึกษาหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง” โดยใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed method) ทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ โดยใช้แบบสอบถามซึ่งประกอบด้วยคำถามทั้งแบบปลายปิดและแบบปลายเปิดเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างนักศึกษา จำนวน 50 คน ที่กำลังศึกษาอยู่ในโครงการหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง รุ่นที่ 16 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง เพศ สาขาวิชาที่จบในระดับปริญญาตรี อายุ อายุงาน ภูมิลำเนากับทัศนคติทางการเมือง และเพื่อศึกษาทัศนคติทางการเมืองของนักศึกษาในภาพรวม ผลการวิจัยพบว่า มีความสัมพันธ์ระหว่างอายุของกลุ่มตัวอย่างกับทัศนคติทางการเมือง แต่ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างอายุงาน เพศ สาขาวิชาที่จบในระดับปริญญาตรี และภูมิลำเนากับทัศนคติทางการเมือง เมื่อพิจารณาจากคะแนนเฉลี่ยของกลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาพบว่ามีทัศนคติทางการเมืองในภาพรวมคือ เป็นกลาง โดยมีคะแนนเฉลี่ย = 3.31 แต่ถ้าพิจารณาแยกตามตัวชี้วัดเป็นรายตัว พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีทัศนคติทางการเมืองที่เป็นกลางใน 4 เรื่อง ได้แก่ แนวคิดเรื่องการเปลี่ยนแปลงที่มีคะแนนเฉลี่ย = 3.22 ค่านิยมเรื่องหลักแห่งความเท่าเทียมกันที่มีคะแนนเฉลี่ย = 2.94 ค่านิยมเรื่องหลักเหตุผลนิยมที่มีคะแนนเฉลี่ย = 3.26 และค่านิยมเรื่องหลักสากลนิยมที่มีคะแนนเฉลี่ย = 3.00 ส่วนค่านิยมเรื่องหลักมนุษยนิยมนั้นมีคะแนนเฉลี่ย = 4.09 กลุ่มตัวอย่างจึงมีทัศนคติทางการเมืองเป็นเสรีนิยม
References
จิรชาติ นาคสวัสดิ์. (2540). การเข้ามีส่วนร่วมทางการเมืองของนักศึกษา: ศึกษาเฉพาะกรณีนักศึกษาคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (รัฐศาสตร์) มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ไพฑูรย์ มาเมือง. (2565). “ทัศนคติทางการเมืองแบบประชาธิปไตยของประชาชนในเทศบาลเมืองชุมแพ จังหวัดขอนแก่น” วารสารวิจัยศรีล้านช้าง, 2(7), 1-9.
ยรรยง สุริยะมณี. (2540). ผลของการอบรมกล่อมเกลาในมหาวิทยาลัยต่อทัศนคติทางการเมืองของนักศึกษามหาวิทยาลัยเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วสะ บูรพาเดชะ และอนันต์ โอสถศิลป์. (2563). การวิเคราะห์ความแตกต่างของความคิดและทัศนคติทางการเมืองระหว่างประชากรต่างช่วงวัย. สืบค้นเมื่อ 30 พ.ค. 2567 จาก https://www.kpi.ac.th/knowledge/research/data/1240
สุกฤตา สุมะนา. (2561). วัฒนธรรมทางการเมืองของผู้บริหารสถานศึกษาไทย: กรณีศึกษาโรงเรียนขยายโอกาส อำเภอเดชอุดม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 5. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์, 14(2), 179-188.
Baradat, L.P. (2006). Political Ideologies: Their Origins and Impact. NJ: Pearson Prentice Hall.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient Alpha and The Internal Structure of Test. Psychometrika, (16), 297-334.
Hair, J. F., JR., Anderson, R. E., Tatham, R. L., & Black, W. C. (1998). Multivariate data analysis (5th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970), Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, (30), 607-610.
Neuman, W. L. (1997). Social Research Methods : Qualitative and Quantitative Approaches. (3rd ed.), Allyn and Bacon.
Wikipedia. Left–right political spectrum . retrieved May 29, 2024 from https://en.wikipedia.org/wiki/Left-right_political_spectrum
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
หมวดหมู่
License
Copyright (c) 2024 จักรภพ ศรมณี, สิทธิพันธ์ พุทธหุน, เฉลิมพล ศรีหงษ์, เดช อุณหะจิรังรักษ์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.