รูปแบบการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนเพื่อพัฒนาจังหวัดอย่างยั่งยืน ในพื้นที่จังหวัดนครปฐม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการพัฒนาจังหวัดอย่างยั่งยืน 2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนเพื่อการพัฒนาจังหวัดอย่างยั่งยืน และ 3) นำเสนอรูปแบบการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน เพื่อการพัฒนาจังหวัดอย่างยั่งยืน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากร คือ ประชาชนในพื้นที่จังหวัดนครปฐม กำหนดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้สูตรทาโร ยามาเน่ ได้กลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 400 คน รวบรวมข้อมูล โดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยของพหุคูณ

ผลการศึกษาพบว่า 1) ระดับการพัฒนาจังหวัดอย่างยั่งยืน อยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ด้านการเกษตร ด้านอุตสาหกรรม และด้านบริการ 2) ผลการวิเคราะห์ปัจจัยที่มีผลต่อรูปแบบการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนเพื่อการพัฒนาจังหวัดอย่างยั่งยืน พบว่า ปัจจัยดังกล่าว ประกอบด้วย 3 มิติสำคัญ คือ (1) มิติด้านการพัฒนาคน (2) มิติด้านเศรษฐกิจ และ (3) มิติด้านสิ่งแวดล้อม 3) แนวทางการส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนเพื่อการพัฒนาจังหวัดอย่างยั่งยืน  แนวทางดังกล่าวควรเป็นแนวทางการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชนที่เกี่ยวกับมิติด้านการพัฒนาคน มิติด้านเศรษฐกิจ มิติสิ่งแวดล้อม และต้องไม่ละเลยมิติด้านเครือข่าย เพื่อเป็นจุดเชื่อมโยงทำให้เกิดเครือข่ายที่หลากหลายในการอาศัยเครือข่ายเหล่านั้น เสริมพลังการพัฒนาให้เข้มแข็ง ซึ่งจะส่งผลดีต่อทั้งภาคเศรษฐกิจ ด้านสิ่งแวดล้อม และด้านการพัฒนาทุนมนุษย์ ภายในจังหวัด โดยต้องเป็นการพัฒนาที่ดำเนินไปอย่างพร้อมเพียงกัน ไม่เป็นการพัฒนาด้านใดด้านหนึ่งจนละเลยปัจจัยด้านอื่นๆ