ผลสัมฤทธิ์ของการใช้เทคนิคช่วยจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษ ด้วยสื่อภาพยนตร์ใน Netflix ของนักศึกษามหาวิทยาลัยสวนดุสิต

บทคัดย่อ

บทความวิจัยเรื่อง “ผลสัมฤทธิ์ของการใช้เทคนิคช่วยจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษ ด้วยสื่อภาพยนตร์ในเน็ตฟลิกของนักศึกษามหาวิทยาลัยสวนดุสิต” นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินประสิทธิผลของนวัตกรรมการจัดการเรียนการสอนในรูปแบบของการใช้เทคนิคช่วยจำด้วยสื่อภาพยนตร์ในเน็ตฟลิก (Netflix)เพื่อพัฒนาการจดจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษนักศึกษา จากการเก็บรวบรวมข้อมูลจากการประเมินผลคะแนนแบบทดสอบก่อนเรียน (Pre-Test) และแบบทดสอบหลังเรียน (Post-Test) และแบบทดสอบความคงทนในการจดจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษเมื่อเวลาผ่านไป 1 เดือน จากนักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนใน 2 รายวิชา ในปีการศึกษา 2566  โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมวิธีวิทยา การวิจัยเชิงปริมาณวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่ม  ผลการวิจัยพบว่า คะแนนแบบทดสอบหลังเรียน (Post-Test)  มีคะแนนเฉลี่ยสูงสุด = 22.26 รองลงมาคือ คะแนนแบบทดสอบความคงทนในการจดจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษ เมื่อเวลาผ่านไป 1 เดือน มีค่าเฉลี่ย = 22.11 และลำดับสุดท้ายคือ คะแนนแบบทดสอบก่อนเรียน (Pre-Test) มีค่าเฉลี่ย = 10.44 และกลุ่มนักศึกษาส่วนใหญ่สามารถจดจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษด้วยเทคนิคช่วยจำ (Mnemonics Devices) จากสื่อภาพยนตร์ในเน็ตฟลิก ด้วยการสร้างรหัสเป็นภาพในใจ (Image Mnemonics) จากการเชื่อมโยงการรับรู้กับสื่อภาพยนตร์ ส่วนกิจกรรม Dictation พบว่าเป็นกิจกรรมที่ช่วยพัฒนาและส่งเสริมให้นักศึกษาได้พัฒนาทักษะการฟัง การเขียน การอ่าน และการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารได้ดี ซึ่งกิจกรรมนี้ทำให้นักศึกษาจดจำคำศัพท์ภาษาอังกฤษแบบความจำระยะยาว (Long Term Memory) และยังได้สร้างความมั่นใจ แรงผลักดันในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษมากขึ้นทั้งในห้องเรียนและนอกห้องเรียน