มูลเหตุจูงใจในการเป็นอาสาสมัครพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ดีเด่น: กรณีศึกษากรุงเทพมหานคร ตั้งแต่ พ.ศ.2555-2563

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษามูลเหตุจูงใจในการเป็นอาสาสมัครพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ดีเด่น: กรณีศึกษากรุงเทพมหานคร ตั้งแต่ พ.ศ.2555-2563 รวมทั้งศึกษาการดำเนินกิจกรรมและสนับสนุนภาคีเครือข่ายภาคประชาชน ตลอดจนการมีส่วนร่วมของประชาชนในพื้นที่และเสนอแนวทางในการพัฒนาสังคม และพัฒนาการปฏิบัติงานของอาสาสมัครพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ดีเด่น โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 8 คน ที่ได้รับการคัดเลือกจากกระทรวง พม.ให้เป็น อพม.ดีเด่น ตั้งแต่ พ.ศ.2565-2563 ใน 8 เขต ของกรุงเทพมหานคร ผลการวิจัยพบว่ามีปัจจัยมูลเหตุจูงใจที่กระตุ้นให้คนสมัครเข้ามาเป็นอาสาสมัครพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ 5 ด้าน ได้แก่ ความสำเร็จของงาน การที่คนอื่นยอมรับผลงาน ลักษณะงานที่ปฏิบัติ ความรับผิดชอบงานที่ท้าทายและความเจริญก้าวหน้า รวมทั้งมีปัจจัยที่เกี่ยวกับงานอีก 8 ด้าน ได้แก่ นโยบายการบริหารของหน่วยงาน การบังคับบัญชา ค่าตอบแทน ความสัมพันธ์กับผู้บังคับบัญชา ความมั่นคงในงาน สถานะของอาชีพ สภาพการทำงาน และความสัมพันธ์กับผู้ใต้บังคับบัญชา ซึ่งตรงกับแนวคิดของเฮอร์ซเบอร์ก วรูม และมาสโลว์ รวมทั้งบทบาทหน้าที่ของ อพม. เป็นไปตามนโยบายและภารกิจของกระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ที่กำหนดให้อาสาสมัครปฏิบัติหน้าที่ 3 ด้าน ได้แก่ 1) การชี้เป้า-เฝ้าระวัง 2) เชื่อมกลุ่มเดิม-เสริมสร้างกลุ่มใหม่ 3) กระตุ้นชุมชนให้ร่วมมือร่วมใจกันระดมความคิดเพื่อจัดทำแผนของชุมชน โดยเฉพาะเกี่ยวกับการพัฒนาสังคม ในขณะเดียวกันแนวทางในการพัฒนา อพม. ควรรู้บทบาทหน้าที่ของตนอย่างชัดเจน โดยการเข้าฝึกอบรมและพัฒนาเพิ่มพูนความรู้ให้แก่ตนเอง เพื่อให้การทำงานในการช่วยเหลือประชาชนในพื้นที่มีประสิทธิภาพ