การจัดกลุ่มคำเรียกชื่อโรคในภาษาเขมร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์คำเรียกชื่อโรคที่เกิดกับคนในภาษาเขมร โดยรวบรวมข้อมูลจากพจนานุกรมเขมร ศัพทานุกรมการแพทย์ของเขมร และสื่อสารสนเทศ แล้วนำมาจัดกลุ่มตามกลวิธีการสร้างคำและองค์ประกอบทางความหมาย ผลศึกษาพบว่าคำเรียกชื่อโรคในภาษาเขมร มักมีคำว่า ជំងឺ โรค หรือ រោគ โรค นำหน้า สามารถจัดแบ่งกลุ่มได้เป็น 3 กลุ่มใหญ่ คือ 1) คำเรียกชื่อโรคที่ระบุชื่ออวัยวะที่เป็นโรค 2) คำเรียกชื่อโรคที่มีโครงสร้างเป็น ជំងឺ โรค + คำแสดงอาการของโรค + ชื่ออวัยวะที่เป็นโรค 3) คำเรียกชื่อโรคที่ระบุชื่อโรคเฉพาะซึ่งมีการแบ่งประเภทย่อยเป็นคำเรียกชื่อโรคที่ระบุชื่อโรคเฉพาะตามด้วยส่วนขยายบอกลักษณะ และคำเรียกชื่อโรคที่ระบุชื่อโรคเฉพาะมีคำขยายบอกชื่ออวัยวะที่เป็นโรค และการแบ่งตามที่มาของภาษา
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
คณะกรรมการทุนพระยาอนุมานราชธน. (2517). พจนานุกรมเขมร-ไทย ฉบับทุนพระยาอนุมานราชธน เล่ม 1. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองสาสน์การพิมพ์.
คณะกรรมการทุนพระยาอนุมานราชธน. (2521). พจนานุกรมเขมร-ไทย ฉบับทุนพระยาอนุมานราชธน เล่ม 2. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองสาสน์การพิมพ์.
คณะกรรมการทุนพระยาอนุมานราชธน. (2523). พจนานุกรมเขมร-ไทย ฉบับทุนพระยาอนุมานราชธน เล่ม 3. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองสาสน์การพิมพ์.
คณะกรรมการทุนพระยาอนุมานราชธน. (2526). พจนานุกรมเขมร-ไทย ฉบับทุนพระยาอนุมานราชธน เล่ม 4. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองสาสน์การพิมพ์.
คณะกรรมการทุนพระยาอนุมานราชธน. (2528). พจนานุกรมเขมร-ไทย ฉบับทุนพระยาอนุมานราชธน เล่ม 5. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองสาสน์การพิมพ์.
คณะอนุกรรมการจัดทำพจนานุกรมศัพท์แพทย์และเภสัชกรรมแผนไทย. (2551). “พจนานุกรมศัพท์แพทย์และเภสัชกรรมแผนไทย (6).” วารสารการแพทย์แผนไทยและแพทย์ทางเลือก 6, 3 (กันยายน-ธันวาคม): 364-376.
ชะเอม แก้วคล้าย. (2528). จารึกพระเจ้าชัยวรมันที่ 7. กรุงเทพฯ: หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร.
ทรงธรรม ปาณสกุณ. (2554) “การศึกษาชื่อสถานที่ในอาณาจักรเขมร.” วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาษาเขมร บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ภีม เอี่ยมประไพ และคณะ. (มมป.) คู่มือสนทนาภาษาอาเซียนสำหรับบุคลากรทางการแพทย์: ภาษาหมอและยาอาเซียน ฉบับภาษาเขมร. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. [โปรแกรมประยุกต์] กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
วาสินี มีเครือเอี่ยม, วิไลศักดิ์ กิ่งคำ และเมธาวี ยุทธพงษ์ธาดา. (2559) “คำเรียกชื่อโรคในระบบการแพทย์พื้นบ้านภาคตะวันออกเฉียงเหนือ: กรณีศึกษาตามแนวอรรถศาสตร์ชาติพันธุ์.” รมยสาร (คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์) 14, 1 (มกราคม-เมษายน): 31-42.
สำนักบริหารการสาธารณสุข สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข กระทรวงสาธารณสุข. (2557). คู่มือการใช้ภาษาไทย – อังกฤษ – พม่า – เขมร สำหรับบุคลากรสาธารณสุข ในการให้บริการสุขภาพแก่ประชากรต่างด้าว. นนทบุรี สำนักบริหารการสาธารณสุข.
อรวรรณ บุญยฤทธิ์. (2562ก). ระบบเสียงและไวยากรณ์ภาษาไทยและภาษาเขมร. กรุงเทพฯ: ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อรวรรณ บุญยฤทธิ์. (2562ข). รายงานการวิจัยเรื่อง ลักษณะภาษาของชื่อตัวละครในนวนิยายเขมร. กรุงเทพฯ: ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อลิสา คุ่มเคี่ยม (2564). “ศึกษาการตั้งชื่อโรคในภาษาไทญ้อ: ตำบลท่าคล้อ อำเภอแก่งคอย จังหวัดสระบุรี.” วารสารฟ้าเหนือ 12, 1 (มกราคม-มิถุนายน): 71-88.
ក្រុមប្រឹក្សាជាតិភាសាខ្មែរ គណៈកម្មការសុខាភិបាល. (2019). សព្ទានុក្រមវេជ្ជសាស្ដ្រខ្មែរ-អង់គ្លេស-បារាំង. ភ្នំពេញ: ក្រុមប្រឹក្សាជាតិភាសាខ្មែរ គណៈកម្មការសុខាភិបាល.
ជួន ណាត. (2016). វចនានុក្រមសម្ដេចសង្ឃជួនណាត. [កម្មវិធីអេឡិចត្រូនិច]. ភ្នំពេញ: ក្រសួងសេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញាវត្ថុ សាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ អគ្គិសនីកម្ពុជា.
ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ. (1967). វចនានុក្រមខ្មែរ. បោះពុម្ពគ្រាទី 5. ភ្នំពេញ: ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ.
ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ. (1974). ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី ៩. ភ្នំពេញ: ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត្យ.
Headley, Robert K. (1977). Cambodian-English Dictionary. Washington D.C.: The Catholic University of American Press.
Long Seam. (2007). “Les toponymes en khmer ancient.” Aséanie, Sciences humaines en Asie du Sud-Est 19: 15-74.
Pauline Dy Phon. (2000). វចនានុក្រមរុក្ខជាតិប្រើប្រាស់ក្នុងប្រទេសកម្ពុជា. Phnom Penh: ឌីផុន Imprimerie.
Saveros Pou. (1992). Dictionnaire Vieux Khmer-Français-Anglais. Paris: Cedoreck.
ธิติ เชาวนลิขิต ศัลยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ โรงพยาบาลเลิดสิน. สัมภาษณ์ 12 กุมภาพันธ์ 2566.
อุเทน วงศ์สถิตย์ อาจารย์ประจำภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร. สัมภาษณ์ 25 พฤษภาคม 2566.
“ปักขันทิกาพาธ” พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (2566). เข้าถึงเมื่อ 8 มกราคม. เข้าถึงได้จาก https://84000.org/tipitaka/dic/index_dd.php
โรคคาวาซากิ. (2566). เข้าถึงเมื่อ 10 มกราคม. เข้าถึงได้จาก https://www.google.com/searchโรคคาวาซากิที่มา
ไข้เลือดออก. (2566). เข้าถึงเมื่อ 23 กุมภาพันธ์. เข้าถึงได้จาก https://www.pobpad.com/ไข้เลือดออก
โรคดีซ่าน. (2565). เข้าถึงเมื่อ 15 ธันวาคม. เข้าถึงได้จาก https://www.pobpad.com/search?s=โรคดีซ่าน
โรคมือเท้าปาก. (2565). เข้าถึงเมื่อ 15 ธันวาคม. เข้าถึงได้จาก https://www.pobpad.com/โรคมือเท้าปาก
โรคปัจจุบัน. (2565). เข้าถึงเมื่อ 20 ธันวาคม. เข้าถึงได้จาก https://www.doctor.or.th/article/ detail/5275#โรคปัจจุบัน
ពងបែកដៃ ជើង មាត់. (2565). เข้าถึงเมื่อ 15 ธันวาคม. เข้าถึงได้จาก https://healthtime.tips/km/library/article/1803សញ្ញាណនៃជំងឺពងបែកដៃជើងមាត់លើកុមារ
prameha. (2566). เข้าถึงเมื่อ 8 มกราคม. เข้าถึงได้จาก https://www.wisdomlib.org/definition/prameha