อักขรวิธีไทยลักษณะการพรรณนาความจากสมุดภาพไตรภูมิในสมัยธนบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบของอักขรวิธีไทยและศึกษาลักษณะการพรรณนาความที่ปรากฏในเรื่องสมุดภาพไตรภูมิสมัยธนบุรี ผลการศึกษาพบว่าสมุดภาพไตรภูมิสมัยธนบุรี มีจำนวนพยัญชนะ 40 ตัว พบจำนวนสระ 20 รูป อักขรวิธีที่ปรากฏการใช้พยัญชนะท้ายตัวเชิง คือพยัญชนะที่มีฐาน เช่น ญ พบการใช้ ฤ พบการใช้เครื่องหมายตีนครุ เครื่องหมายวงเล็บปีกกา พบการใช้ไม้ยมก เครื่องหมายฟองมัน ตาไก่ โคมูตร ด้านการพรรณนาความ ในสมุดภาพไตรภูมิพระร่วง (สมัยธนบุรี) จะปรากฏการพรรณนาโดยใช้ความเปรียบ การพรรณนาภาพอย่างละเอียดเพื่อให้เห็นภาพได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น พรรณนาโดยการใช้คำ การพรรณนาธรรมชาติหรือฉากที่ปรากฏในท้องเรื่อง คือ นรก และเมืองมหานคร การพรรณนาตัวละครหรือบุคคล ได้แก่ การพรรณนาสัตว์ที่อยู่ในนรก และในป่า
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมศิลปากร. (2542). สมุดภาพไตรภูมิฉบับกรุงศรีอยุธยา-ฉบับกรุงธนบุรี เล่ม 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พบลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
คนึงนิจ จันทร์กระวี. (2533). “ลักษณะอักษรและอักขรวิธีไทยในพุทธศตวรรษที่ 24 ตอนต้น.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจารึกภาษาไทย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นิตยา แก้วคัลณา. (2553). “บทพรรณนาในกวีนิพนธ์ไทย.” วารสารศิลปศาสตร์ 11, 2: 57-70.
สำนักงานราชบัณฑิตยสถาน. (2554). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน 2554ออนไลน์. เข้าถึงเมื่อ 24 ตุลาคม 2567, เข้าถึงได้จาก https://dictionary.orst.go.th/
สิริวรรณ นันทจันทูล. (2552). “บทพรรณนาโวหารในวรรณกรรมบันเทิงคดี : กรณีศึกษา
นวนิยายของทมยันตี.” วารสารมนุษยศาสตร์ 16, 1: 76-87.
อิงอร สุพันธุ์วณิช. (2527). วิวัฒนาการอักษรและอักขรวิธีไทย. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิจัย ฝ่ายวิจัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.