ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลนโยบายการบริหารจัดการระดับคณะ กรณีศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา

ผู้แต่ง

  • วรัชยา เชื้อจันทึก คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา
  • จตุพร พอบขุนทด คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา
  • ณัฐผล การถาง คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา
  • มงคล แก้วไม้ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา
  • ศราวุธ นัดธีร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา

คำสำคัญ:

ประสิทธิผล, ประสิทธิผลนโยบาย, นโยบาย, นโยบายการบริหารจัดการ, การบริหารจัดการระดับคณะ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลนโยบายการบริหารจัดการระดับคณะ กรณีศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา โดยการวิจัยเชิงปริมาณ มีหน่วยในการวิเคราะห์ข้อมูลเป็นระดับปัจเจกบุคคล เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม (Questionnaire) ที่พัฒนาขึ้นจากการทบทวนวรรณกรรมกับ นักศึกษาชั้นปีที่ 3 หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรบัณฑิต และหลักสูตรนิติศาสตรบัณฑิต คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา รวมทั้งสิ้น 146 คน ระหว่างเดือนกุมภาพันธ์ 2562- เมษายน 2562 วิเคราะห์ข้อมูลระดับตัวแปรเดียวใช้สถิติพรรณนา และการวิเคราะห์ข้อมูลระดับสองตัวแปรใช้สถิติ Chi-square เพื่อหาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลนโยบายการบริหารจัดการระดับคณะ

ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลนโยบายการบริหารจัดการระดับคณะ กรณีศึกษา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา ได้แก่ 1) ปัจจัยการบริหารองค์กร มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลนโยบายการบริหารจัดการระดับคณะ โดยมีค่า x^2 เท่ากับ 85.76 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.00 และ 2) ปัจจัยการมีส่วนร่วม มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลนโยบายการบริหารจัดการระดับคณะ โดยมีค่า x^2 เท่ากับ 208.11 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.00

References

คณะมนุษยศาสตรและสังคมศาสตร. (2556). แผนยุทธศาสตร คณะมนุษยศาสตรและสังคมศาสตร

มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา พ.ศ. 2557-2561. ในการประชุมครั้งที่ 1/2556. นครราชสีมา:

มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.

ณหทัย กูลณรงค. (2559). ประสิทธิผลของการนํานโยบายแกไขปญหาสลากกินแบงรัฐบาลเกินราคา รัฐบาล

พลเอกประยุทธ จันทรโอชา มาปฏิบัติ. (การคนควาอิสระ สาขาวิชาบริหารรัฐกิจและกิจการสาธารณะ

สําหรับนักบริหาร, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร).

นภดล รมโพธิ์ และมนวิกา ผดุงสิทธิ์. (2552). เครื่องมือการประเมินผลการปฏิบัติงานองคกร.

กรุงเทพฯ: ศูนยหนังสือมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร.

ปวียสุดา ทองใบรพีวัฒน. (2559). ประสิทธิผลการนํานโยบายกองทุนหมูบานและชุมชนเมืองไปปฏิบัติในจังหวัด

นนทบุรี. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา, 5(1).

ปาริชาติ สถาปตานนท, ดวงพร คํานูนวัตน, หฤทัย ขัดนาค, ศิวพร ศรีสมัย, ดวงแข บัวประโคน และจําเริญ

ใยชิด. (2549). การสื่อสารแบบมีสวนรวมและการพัฒนาชุมชนจากแนวคิดสูการปฏิบัติการวิจัยใน

สังคมไทย (พิมพครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

มยุรี อนุราชธน. (2547). นโยบายสาธารณะ แนวความคิด กระบวนการ และการวิเคราะห.

เชียงใหม: ภาควิชารัฐศาสตร คณะสังคมศาสตร มหาวิทยาลัยเชียงใหม.

วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2548). การบริหารจัดการและการบริหารการพัฒนาขององคกรตามรัฐธรรมนูญ และ

หนวยงานของรัฐ. กรุงเทพฯ: นิติธรรม.

สมหวัง พิธิยานุวัฒน. (2540). ประสิทธิผล. สืบคนเมื่อ 22 กุมภาพันธ 2562, จาก

https://scholar.googleusercontent.com/scholar?q=cache%3Am1WzTRzrysUJ%3Ascho

lar.google.com

สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ. (2546). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร (พิมพครั้งที่ 12). กรุงเทพฯ: สามลดา.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2020-12-31