ANALYSIS OF BUDDHIST PRINCIPLES IN DRIVING QUALITY ASSURANCE WITHIN EDUCATIONAL INSTITUTIONS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this article is to propose an analysis of the principles of Buddhism in driving quality assurance within educational institutions. It is found that Iddhipada IV is Buddhist principle regarding practical methods to achieve success which is appropriate to drive quality assurance within educational institutions and will help educational institutions achieve their goals of developing educational quality efficiently and sustainably, including: 1) Chanda, determination to develop educational institutions to have quality by administrators, teachers, personnel, and all students having love and faith in the educational institution, have a common goal and vision. There is a plan to develop the educational institution that is consistent with the context of the educational institution. 2) Viriya, continuous effort to improve and develop the educational institution by administrators, teachers, personnel, and all students working together and working hard, do not give up on obstacles, determined to develop educational institutions to have quality. 3) Citta, determination to focus on improving and developing educational institutions, with all administrators, teachers, personnel, and students determined to accomplish that concentrate on work, careful planning and implementation, and 4) Vimamsa, using wisdom to consider reasons for improving and developing educational institutions, where administrators, teachers, personnel, and all students use thoughtful thought, use data and information to make decisions, regularly review and develop work.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารได้กำหนดความซ้ำของผลงานด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ และวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 พร้อมกฎกระทรวงที่เกี่ยวข้องและพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
ฉันทนา ภุมมา. (2564). การประกันคุณภาพตามหลักพุทธรรม. วารสารศึกษิตาลัย. 2(1). 15-28.
ชยานนท์ ไสเสริม. (2562). แนวทางการดำเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาโดยใช้หลักสาราณียธรรม 6 ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ณัฐชยา บำรุงเวช. (2561). การประยุกต์ใช้อิทธิบาท4ในกระบวนการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา: ศึกษาเฉพาะกรณีโรงเรียนในสังกัดกลุ่มอัมพวา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสงคราม. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง. 7(1). 1-9.
ธนัญก์สิชณ์ภ์ บำรุงอโญฑ์สกุล. (2564). แนวทางการประกันคุณภาพการศึกษาภายในตามหลักอิธิบาท 4 ของโรงเรียนเอกชนประเภทสามัญศึกษา ในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น. 8(3). 2.
นิติธร ปิลวาสน์. (2556). การประกันคุณภาพการศึกษา. แหล่งที่มา http://taamkru.com/th. สืบค้นเมื่อ 16 มิ.ย. 2565.
บวรนันท์ ชมเชย. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างการใช้หลักสัปปุริสธรรมกับการดำเนินงานประกัน คุณภาพภายในสถานศึกษาของผู้บริหารโรงเรียนในอำเภอชะอวด สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 3. วิทยานิพนธ์ครุศาตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูปลัดปริยัติวัฒน์ (ไพชน สิริธมฺโม). (2561). การประกันคุณภาพตามหลักอิทธิบาท 4. วารสารบัณฑิตศาส์น มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. 16(2). 174.
พระธรรมโกศาจารย์ (พุทธทาสภิกขุ). (2549). การงานที่เป็นสุข. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ธรรมสภา.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2549). การเพิ่มประสิทธิภาพในการทางาน. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร: สุขภาพใจ.
พระพรหมมังคลาจารย์ (หลวงพ่อปัญญา นันทภิกขุ). (2560). งานคือชีวิตชีวิตคืองานบันดาลสุข. กรุงเทพมหานคร: สถาบันบันลือธรรม.
พระมหาณรงค์ศักดิ์ ฐิตญาโณ. (2546). พระอภิธรรมปิฎก 1. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาอิษฎามาศ ปภสฺสรวณฺโณ (สุวรรณะ). (2561). การประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา ตามหลักอิทธิบาท 4 ของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา กลุ่มที่ 1 กรุงเทพมหานคร. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 5(2). 115-117.
พัทธ์ธีญา ไพรมุ้ย. (2556). การดำเนินงานประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาตามหลักอิทธิบาท 4 ของสถานศึกษาสังกัดสานักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย จังหวัดนครสวรรค์. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ราชกจจานเบกษา. (2561). กฎกระทรวงว่าด้วยการประกันคุณภาพการศึกษา พ.ศ. 2561. เล่มที่ 135 ตอนที่ 11 ก. หน้า 3. (วันที่ 23 ก.พ. 2561).
รุ่ง แก้วแดง. (2544). การประกันคุณภาพทุกคนทำได้ไม่ยาก. กรุงเทพมหานคร: วัฒนพานิช.
ว.วชิรเมธี. (2551). คนสำราญงานสำเร็จ. พิมพ์ครั้งที่ 14. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์อมรินทร์.
วิทยาลัยเทคนิคสัตหีบ. (2565). คู่มือการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา ประจำปีการศึกษา 2565. ชลบุรี: วิทยาลัยเทคนิคสัตหีบ.
สถิตย์ รัชปิตย์. (2548). การประยุกต์หลักอิทธิบาท 4 ไปใช้ในการศึกษาเล่าเรียนของนักศึกษาคฤหัสถ์. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมพร อินทรพาเพียร. (2561). ปรับใช้หลักอิทธิบาท 4 ในการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนสันป่าตองวิทยาคมจังหวัดเชียงใหม่ วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง. 7(1). 10-24.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2549). กระบวนการประกันคุณภาพการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2543). แนวทางการประเมินคุณภาพภายในสถานศึกษา : เพื่อพร้อมรับการประเมินภายนอก. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดี.
สำนักทดสอบทางการศึกษา. (2561). แนวทางการประเมินคุณภาพตามมาตรฐานการศึกษา ระดับปฐมวัย ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน และระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานศูนย์การศึกษาพิเศษ, กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักทดสอบทางการศึกษา. (2563). แนวทางการพัฒนาระบบการประกันคุณภาพการศึกษา ตามกฎกระทรวงการประกันคุณภาพการศึกษา พ.ศ. 2561. กรุงเทพมหานคร: เอ็น.เอ.รัตนะเทรดดิ้ง.
อารีรัตน์ วัฒนสิน. 2545. ประกันคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษา ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน งานเก่าที่จัดระบบใหม่. วารสารวิชาการ. 3. 8-9.