การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองที่มีต่อโรงเรียนวัดไทยในประเทศสหรัฐอเมริกา: ศึกษาเฉพาะกรณีโรงเรียนวัดพุทธาวาส รัฐเท็กซัส
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การนำเด็กมาเรียนพระพุทธศาสนา ภาษาไทย ศิลปะ วัฒนธรรมไทย ที่โรงเรียนพุทธศาสนา วัดพุทธาวาสทุกวันอาทิตย์และช่วงปิดเทอมย่อมเป็นการฝึกฝน อบรมตนเอง ขัดเกลาจิตใจ ให้มีความรู้คู่คุณธรรม โดยมีผู้ปกครองผู้ที่มีคุณูปการต่อการพัฒนาการทางการศึกษาของบุตรหลานด้วยการมีส่วนช่วยเหลืออุปถัมภ์ต่อสถานศึกษา ช่วยสร้างสรรสังคมในโรงเรียนพุทธศาสนา วัดพุทธาวาสให้มีความน่าอยู่ และการเรียนการสอนมีประสิทธิภาพทั้งในห้องเรียนและนอกห้องเรียน อันเป็นที่ประจักษ์ต่อสาธารณชนมานานนับปี โดยได้นำทฤษฎี 4Ms มาประยุกต์ใช้ เช่น การแจกอาหารในยุคโควิดเพื่อช่วยเหลือสังคมโดยรอบ การมีส่วนร่วมการรณรงค์ในโครงการลดขยะภายในโรงเรียน การขันอาสาเพื่อเป็นครูอาสาสมัครท้องถิ่น และการสนับสนุนการเรียนการสอนระดับผู้ใหญ่ เป็นต้น
ผู้ปกครองมีส่วนสำคัญต่อการเจริญเติบโตทางด้านการศึกษา ถึงแม้เด็กจะเติบโตและอาศัยอยู่ในรัฐเท็กซัส ประเทศสหรัฐอเมริกาก็ตามที แต่ด้วยความมุ่งหมายที่จะให้เด็ก มีความรู้ทางด้านพุทธศาสนา ภาษาไทย ศิลปวัฒนธรรมอันดีงามของไทยให้แก่บุตรหลาน ด้วยมุ่งสำคัญของการศึกษา ก็คือ การมีส่วนร่วมผู้ปกครองโดยยึดหลักพรหมวิหาร 4 เป็นคุณธรรมประจำใจ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ส่งมาขอรับการตีพิมพ์ในวารสารวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ จะต้องไม่เคยตีพิมพ์หรืออยู่ระหว่างการพิจารณาจากผู้ทรงคุณวุฒิเพื่อตีพิมพ์ในวารสารอื่น รวมทั้งผู้เขียนจะต้องคำนึงถึงจริยธรรมการวิจัย ไม่ละเมิดหรือคัดลอกผลงานของผู้อื่นมาเป็นของตนเอง ซึ่งทางวารสารได้กำหนดความซ้ำของผลงานด้วยโปรแกรม CopyCat เว็บ Thaijo ในระดับ ไม่เกิน 25%
ในกรณีที่ บทความวิจัยมีกระบวนการวิจัยเกี่ยวข้องกับมนุษย์ ผู้นิพนธ์จะต้องส่งหลักฐานการรับรองจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์มาประกอบการลงตีพิมพ์ด้วยจึงจะได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์ในวารสาร
ผู้เขียนบทความจะต้องปฏิบัติตามหลักเกณฑ์การเสนอบทความเพื่อตีพิมพ์ในวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ รวมทั้งระบบการอ้างอิงต้องเป็นไปตามหลักเกณฑ์ของวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ โดยรวมทั้งทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์ และวารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
ครูบ้านนอก. (258). พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ 6 เรื่อง "เวนิสวาณิช". แหล่งที่มา https://www.kroobannok.com/17263 สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2568.
นิพนธ์ กินาวงศ์. (2521). หลักการเบื้องต้นเกี่ยวกับการบริหารโรงเรียนและการนิเทศการศึกษา. พิมพ์ ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์พิฆเณศ.
พระธรรมปิฎก (ป. อ. ปยุตฺโต). (2545). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการจัดการศึกษาคณะสงฆ์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 34. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2525). พระไตรปิฏกฉบับสำหรับประชาชน. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช (เจริญ สุวฑฺฒโน). (2543). รวมธรรมะ. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2535). การพัฒนาที่ยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.
สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม. (2568). พระบรมราโชบายด้านการศึกษา ในหลวงรัชกาลที่ 10. แหล่งที่มา https://op.chandra.ac.th/plan/images/pdf/plan_law%20R10.pdf สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2568.
Wikipedia. (2568). Learning-by-doing. แหล่งที่มา https://en.wikipedia.org/wiki/Learning-by-doing สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2568.
