กรุงเทพฯ กับพหุความทันสมัย: ประวัติศาสตร์เชิงวัตถุว่าด้วยโครงสร้างพื้นฐานด้านการเดินทางของเมืองกรุงเทพฯ

ผู้แต่ง

  • วิสุทธิ์ เวชวราภรณ์

คำสำคัญ:

กรุงเทพมหานคร, โครงสร้างพื้นฐานด้านการเดินทาง, ประวัติศาสตร์เชิงวัตถุ, ความเป็นสมัยใหม่, การพัฒนาเมือง

บทคัดย่อ

บทความนี้สนทนากับแนวคิดกลุ่มหลังอาณานิคมผ่านการสำรวจพัฒนาการของกรุงเทพมหานครในมิติประวัติศาสตร์เชิงวัตถุของเมืองที่สัมพันธ์กับโครงสร้างพื้นฐานในการสัญจรและความเป็นสมัยใหม่ บทความเสนอว่า การมาถึงของความเป็นสมัยใหม่จากโลกตะวันตกในรูปของการพัฒนาเมือง นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงโลกทางวัตถุอันสัมพันธ์กับวิถีชีวิตในการเดินทางของผู้คนในเมืองผ่านการพัฒนาพื้นที่ทับซ้อน ทว่าในการพิจารณาความเป็นสมัยใหม่ที่เดินทางมาถึงนี้ ผู้เขียนเห็นว่ามีความจำเป็นต้องพิจารณาความเป็นสมัยใหม่ในระดับที่ซับซ้อนลงไปอีกว่า ความเป็นสมัยใหม่มีรูปร่างหน้าตาที่หลากหลายและแตกต่างกันตามแต่ยุคสมัยและบริบททางประวัติศาสตร์ การพิจารณาว่ากรุงเทพมหานครในปัจจุบันเป็นผลมาจากความเป็นสมัยใหม่แบบตะวันตกที่ได้รับมา มีหลายหน้า หลายชั้น ทับซ้อนกันไม่สนิท และมีคุณลักษณะขัดแย้งกันเอง อาจช่วยถอดบทเรียนเกี่ยวกับทิศทางในการพัฒนาเมืองแห่งนี้ได้ต่อไป

References

เอกสารอ้างอิง (References)

ภาษาไทย

กรรณิการ์ สุธีรัตนาภิรมย์. (2559). ก่อร่างสร้างเมืองจากชุมชนบางกอกสู่กรุงรัตนโกสินทร์: ข้อมูลใหม่จากหลักฐานทางโบราณคดี. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

คณะกรรมาธิการคมนาคมของวุฒิสภา. (2541). รายงานการพิจารณาศึกษาเรื่องการพัฒนาระบบขนส่งสาธารณะ. กองกรรมาธิการ สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.

ชาตรี ประกิตนนทการ. (2550). การเมืองและสังคมในศิลปสถาปัตยกรรม. มติชน.

ณัฐวุฒิ ปรียวนิตย์. (2560). เศรษฐกิจการเมืองของการตัดถนนในพระนคร. คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ธงชัย วินิจจะกูล. (2556). กำเนิดสยามจากแผนที่: ประวัติศาสตร์ภูมิกายาของชาติ. อ่าน.

นระ คมนามูล. (2547). ระบบขนส่งสาธารณะในกรุงเทพมหานคร. สถาบันวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย.

ปานปั้น รองหานาม. (2558). “วิวัฒนาการการผังเมืองของประเทศไทย” หน้าจั่ว: ว่าด้วยสถาปัตยกรรม การออกแบบ และสภาพแวดล้อม, 12(1), 250-271.

รพีพัฒน์ อิงคสิทธิ์. (2559). กรุงเทพฯ: ขนส่งทำมือ. อาฟเตอร์เวิร์ด.

ศรีศักร วัลลิโภดม. (2560). “สังคมลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา: พัฒนาการและการเปลี่ยนแปลง”. ใน ลุ่มเจ้าพระยา: รากเหง้าแห่งสยามประเทศ, วลัยลักษณ์ ทรงศิริ (บรรณาธิการ). มูลนิธิเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์.

ศูนย์บริการวิชาการแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2550). โครงการเสริมสมรรถนะการวิเคราะห์วางแผนพื้นที่และประสานเชื่อมโยงการจัดการเชิงพื้นที่ทุกระดับ. สำนักงานคณะกรรมการการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2555). กรุงเทพฯ มาจากไหน. เรือนแก้วการพิมพ์.

หน่วยวิเคราะห์ทางวิศวกรรม. (2518). ระบบการขนส่งสาธารณะที่เหมาะสมสำหรับกรุงเทพมหานครในอนาคต. กองวิชาการและวางแผน การทางพิเศษแห่งประเทศไทย.

หอจดหมายเหตุแห่งชาติ . 2437ก. ร.5 ยธ. 9/3 “ราษฎรตำบลตรอกเต๊าเขียนกราบบังคมทูลรัชกาลที่ 5 ว่าเจ้าพนักงานวัดตัดถนนไม่ยุติธรรม” (มีนาคม ร.ศ. 112).

หอจดหมายเหตุแห่งชาติ . 2437ข. ร.5 ยธ. 9/3 “จดหมายเหตุเรื่องที่ถูกตัดทำถนน รายงานประชุมเสนาบดีที่มุขกระสันพระที่นั่งวิมานรัตยา” (มีนาคม ร.ศ. 112).

เอกสารอ้างอิง (References)

ภาษาไทย

กรรณิการ์ สุธีรัตนาภิรมย์. (2559). ก่อร่างสร้างเมืองจากชุมชนบางกอกสู่กรุงรัตนโกสินทร์: ข้อมูล

ใหม่จากหลักฐานทางโบราณคดี. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

คณะกรรมาธิการคมนาคมของวุฒิสภา. (2541). รายงานการพิจารณาศึกษาเรื่องการพัฒนาระบบ

ขนส่งสาธารณะ. กองกรรมาธิการ สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.

ชาตรี ประกิตนนทการ. (2550). การเมืองและสังคมในศิลปสถาปัตยกรรม. มติชน.

ณัฐวุฒิ ปรียวนิตย์. (2560). เศรษฐกิจการเมืองของการตัดถนนในพระนคร. คณะสถาปัตย

กรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ธงชัย วินิจจะกูล. (2556). กำเนิดสยามจากแผนที่: ประวัติศาสตร์ภูมิกายาของชาติ. อ่าน.

นระ คมนามูล. (2547). ระบบขนส่งสาธารณะในกรุงเทพมหานคร. สถาบันวิทยาศาสตร์และ

เทคโนโลยีแห่งประเทศไทย.

ปานปั้น รองหานาม. (2558). “วิวัฒนาการการผังเมืองของประเทศไทย” หน้าจั่ว: ว่าด้วย

สถาปัตยกรรม การออกแบบ และสภาพแวดล้อม, 12(1), 250-271.

รพีพัฒน์ อิงคสิทธิ์. (2559). กรุงเทพฯ: ขนส่งทำมือ. อาฟเตอร์เวิร์ด.

ศรีศักร วัลลิโภดม. (2560). “สังคมลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา: พัฒนาการและการเปลี่ยนแปลง”. ใน

ลุ่มเจ้าพระยา: รากเหง้าแห่งสยามประเทศ, วลัยลักษณ์ ทรงศิริ (บรรณาธิการ). มูลนิธิ

เล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์.

ศูนย์บริการวิชาการแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2550). โครงการเสริมสมรรถนะการวิเคราะห์

วางแผนพื้นที่และประสานเชื่อมโยงการจัดการเชิงพื้นที่ทุกระดับ. สำนักงานคณะกรรมการ

การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2555). กรุงเทพฯ มาจากไหน. เรือนแก้วการพิมพ์.

หน่วยวิเคราะห์ทางวิศวกรรม. (2518). ระบบการขนส่งสาธารณะที่เหมาะสมสำหรับ

กรุงเทพมหานครในอนาคต. กองวิชาการและวางแผน การทางพิเศษแห่งประเทศไทย.

หอจดหมายเหตุแห่งชาติ . 2437ก. ร.5 ยธ. 9/3 “ราษฎรตำบลตรอกเต๊าเขียนกราบบังคมทูลรัชกาล

ที่ 5 ว่าเจ้าพนักงานวัดตัดถนนไม่ยุติธรรม” (มีนาคม ร.ศ. 112).

หอจดหมายเหตุแห่งชาติ . 2437ข. ร.5 ยธ. 9/3 “จดหมายเหตุเรื่องที่ถูกตัดทำถนน รายงานประชุม

เสนาบดีที่มุขกระสันพระที่นั่งวิมานรัตยา” (มีนาคม ร.ศ. 112).

Arnason, J. P. (2002). The Multiplication of Modernity. In Identity, Culture and Globalization, Eliezer Ben Rafael, and Yitzak Sternberg (eds.), pp.131-154. Brill.

Askew, M. (2002). Bangkok: Place Practice and Representation. Routledge.

Chakrabarty, D. (2008). Provincializing Europe: Postcolonial Thought and Historical Difference. Princeton University Press.

Eisenstadt, S. N. (2005). Multiple Modernities. In Multiple Modernities, Shmuel Noah Eisenstadt (ed.). Transaction Books.

Fourie, E. (2012). A Future for the Theory of Multiple Modernity: Insights from the New Modernization Theory. Social Science Information, 51(1), 52-69.

Gluck, C. (2009). Words in Motion. In Words in Motion, Carol Gluck, and Anna Lowenhaupt Tsing (eds.), pp.3-10. Princeton University Press.

Harvey, P., and Knox, H. (2015). The Enchantment of Infrastructure. In Road and Anthropology: Ethnography, Infrastructures, (Im)mobility, Dimitris Dalakoglou, and Penny Harvey (eds.). Routledge.

Larkin, B. (2013). Politics and Poetics of Infrastructure. Annual Review of Anthropology, 42(1), 327-470.

Solderstrom, O. (2013). What Traveling Urban Types Do: Postcolonial Modernization in Two Globalizing Cities. In Critical Mobilities, Ola Solderstrom (ed.), pp. 1-16. Routledge.

Sopranzetti, C. (2018). Owners of the Map: Motorcycle Taxi Drivers, Mobility, and Politics in Bangkok. University of California Press.

The National Archives of United Kingdom. (1855). Treaty of Friendship and Commerce between Great Britain and Siam. Reference: FO 94/492.

Tsing, A. L. (2009). Worlds in Motion. In Words in Motion, Carol Gluck, and Anna Lowenhaupt Tsing (eds.). Princeton University Press.

Van Roy, E. (2017). Siamese Melting Pot: Ethnic Minorities in the Making of Bangkok.Silkworm Books.

Wagner, P. (2010) Multiple Trajectories of Modernity: Why Social Theory Needs Historical Sociology. Thesis Eleven, 100(1), 53-60.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-03-17

How to Cite

เวชวราภรณ์ ว. (2024). กรุงเทพฯ กับพหุความทันสมัย: ประวัติศาสตร์เชิงวัตถุว่าด้วยโครงสร้างพื้นฐานด้านการเดินทางของเมืองกรุงเทพฯ. วารสารสังคมวิทยากับการพัฒนา, 1(1), 15–35. สืบค้น จาก https://so16.tci-thaijo.org/index.php/jsdswu/article/view/242