แนวทางการพัฒนามาตรฐานการส่งออกสินค้ากลุ่มสัตว์ปีกฮาลาลของผู้ประกอบการไทย ไปยังประเทศซาอุดีอาระเบีย ภายหลังการรื้อฟื้นความสัมพันธ์ไทย-ซาอุดีอาระเบีย
คำสำคัญ:
มาตรฐานการส่งออก, สินค้ากลุ่มสัตว์ปีก, ฮาลาล, รื้อฟื้นความสัมพันธ์, ประเทศซาอุดีอาระเบียบทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษามาตรฐานต่างๆสำหรับการส่งออกสินค้ากลุ่มสัตว์ปีกของผู้ประกอบการไทยไปยังประเทศซาอุดีอาระเบีย ตามข้อกำหนดมาตรฐานของประเทศซาอุดีอาระเบีย 2) เพื่อศึกษากระบวนการผลิตของสินค้ากลุ่มสัตว์ปีกฮาลาลของผู้ประกอบการไทยที่ส่งออกไปยังประเทศซาอุดีอาระเบีย 3) เพื่อศึกษาโอกาสและความท้าทาย ข้อได้เปรียบทางการค้า ศักยภาพการแข่งขัน ของสินค้ากลุ่มสัตว์ปีกฮาลาลของผู้ประกอบการไทยในการส่งออกไปยังประเทศซาอุดีอาระเบีย และ 4) เพื่อจัดทำแนวทางการพัฒนามาตรฐานการส่งออกสินค้ากลุ่มสัตว์ปีกฮาลาลของผู้ประกอบการไทยให้สอดคล้องกับประเทศซาอุดีอาระเบียตามหลักมาตรฐานการนำเข้าของประเทศซาอุดีอาระเบีย
การวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับนักวิชาการที่เกี่ยวข้องและผู้ประกอบการที่ได้ส่งออกสินค้ากลุ่มสัตว์ปีกของไทยไปยังประเทศซาอุดีอาระเบีย
ผลการวิจัยพบว่า ผู้ประกอบการจำเป็นต้องปฏิบัติตามกฎระเบียบและมาตรฐานฮาลาลของประเทศปลายทางที่ส่งออกสินค้าทำให้กระบวนการผลิตสินค้ากลุ่มสัตว์ปีกเพื่อการส่งออกมีภาระและต้นทุนแก่ผู้ประกอบมากกว่าการส่งออกสินค้าทั่วไป ศึกษาด้านปัญหาของระบบห่วงโซ่อาหารตั้งแต่ต้นน้ำในเรื่องของการทำฟาร์มปศุสัตว์ การขอรับรองมาตรฐานฮาลาล การส่งออกตามมาตฐานการนำเข้าสินค้าของการส่งออกสินค้ากลุ่มสัตว์ปีกฮาลาลไทยไปยังประเทศซาอุดีอาระเบีย การวิเคราะห์โอกาสทางการค้าเพื่อหาช่องการส่งออกที่เพิ่มมากขึ้น การดึงจุดเด่นในตัวสินค้าของประเทศไทย เพื่อให้ได้แนวทางพัฒนาที่เป็นมาตฐานของการส่งออกสินค้ากลุ่มสัตว์ปีกของประเทศไทยที่มีจุดเด่นเหนือคู่แข่งในตลาดโลก
เอกสารอ้างอิง
บรรณานุกรม
กนกวรณ จันทร์อินทร์. (2556). การส่งออกผลิตภัณฑ์อาหารฮาลาลของไทย [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม]. http://repository.msu.ac.th/handle/11228/3883
กวี จงกิจถาวร. (2565, 9 กุมภาพันธ์). ความสัมพันธ์ไทย-ซาอุ มีมากกว่าที่คิด. ไทยพับลิก้า. https://thaipublica.org/2022/02/kavi-chongkittavorn09
ดวงพรรณ กริชชาญชัย. (2549). การบริหารจัดการโซ่อุปทาน: แนวคิดและการประยุกต์ใช้. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นกพัชร กอประเสริฐ, นิตยา งามยิ่งยง, กมลทิพย์ ทับทิม, ศศิตา ชาวนาตรี, & จุฑารัตน์ เพื่อมเสม. (2556). การจัดการโซ่อุปทานธุรกิจฟาร์มไก่เนื้อในจังหวัดกาญจนบุรี. คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
พิเศษพร วศวงศ์. (2566, 29 สิงหาคม). ฟื้นคืนความสัมพันธ์ไทย-ซาอุ ไทยได้อะไร และโอกาสของอุตสาหกรรม Healthcare. ไทยพับลิก้า. https://thaipublica.org/2023/08/nida-sustainable-move44
ภัทรพร สิริกาญจน. (2546). อิสลามศึกษาเบื้องต้น. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
มาลิก อับดุลบุตร, & ดวงใจชนก ทับทัน. (2563). การศึกษาการเชือดสัตว์ปีกฮาลาลของประเทศไทยตามข้อกำหนดของประเทศสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ (เอกสารวิชาการหมายเลข 64(2)-0312-030). สำนักพัฒนาระบบและรับรองมาตรฐานสินค้าปศุสัตว์ กรมปศุสัตว์.
ศุภลักษณ์ ตันติถาวร. (2559). อิทธิพลของปัจจัยศักยภาพและความท้าทายต่อการส่งออกสินค้าอาหารฮาลาลของไทยในตลาดโลก: กรณีศึกษาอุตสาหกรรมเนื้อสัตว์และสัตว์ปีก [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล]. https://archive.cm.mahidol.ac.th/handle/123456789/1663
สาลิกา ค้าสุวรรณ. (2554). นโยบายส่งเสริมการส่งออกอาหารฮาลาลไทยและปัจจัยที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์อาหารฮาลาลไทยในกลุ่มผู้บริโภคมุสลิมตะวันออกกลาง [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ]. http://dspace.bu.ac.th/handle/123456789/549
อารีย์, ศ. (2559, 13 พฤษภาคม). วิสัยทัศน์ซาอุดีอาระเบีย 2030 กับโอกาสของไทย. คมชัดลึก. https://www.komchadluek.net/news/227548
อริยา ส่งแสงชัย. (2559). การจัดการด้านการรับรองมาตรฐานอาหารฮาลาลที่ส่งผลต่อการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขันของผู้ประกอบการอาหารไทย [การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ]. http://dspace.bu.ac.th/handle/123456789/2237
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 Internatinal Islamic College Bangkok, Krik University

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธ์ของวิทยาลัยนานาชาติอิสลามกรุงเทพ มหาวิทยาลัยเกริก
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยนานาชาติอิสลามกรุงเทพ และคณาจารย์ท่านอื่น แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียน