Guidelines for Obtaining Halal Certification for Entrepreneurs in Singburi Province
Keywords:
Halal Certification, Entrepreneurs, Central Islamic Council of ThailandAbstract
This research aims to study the guidelines for obtaining Halal certification among entrepreneurs in Singburi Province. This process is crucial for enhancing credibility and trust in products or services among Muslim consumers. The study employs qualitative research methods, including in-depth interviews with entrepreneurs who have experience in obtaining Halal certification and officials involved in the inspection and approval of Halal certification applications.
The findings reveal that entrepreneurs in Singburi Province face several obstacles in obtaining Halal certification. These challenges include the complexity of the process, the need for specialized knowledge, and the costs associated with the application process. Additionally, a lack of understanding about the Halal certification process emerged as a significant factor contributing to the difficulties faced by entrepreneurs.
Based on the findings, the researcher proposed several recommendations to improve the efficiency of the Halal certification process. These include organizing training programs and providing knowledge to entrepreneurs, simplifying the application process, and offering financial support for certification fees by relevant agencies. These improvements aim to enhance efficiency and reduce the obstacles encountered by entrepreneurs. This research highlights the importance of Halal certification in not only boosting the credibility and trustworthiness of products or services but also expanding market competitiveness and customer bases. Such benefits contribute to both the local and national economy. The results of this study can serve as a guideline for improving the Halal certification process in Singburi Province and other regions. Furthermore, it provides a foundation for future research on Halal certification procedures.
The findings revealed that entrepreneurs in Singburi Province face several obstacles in obtaining Halal certification, including the complexity of the process, the need for specialized knowledge, and the operational fees. Additionally, the lack of understanding of the Halal certification process is a significant factor that causes difficulties for entrepreneurs in obtaining certification.
Based on the research findings, the researcher proposed guidelines to improve the Halal certification process, which include organizing training and education for entrepreneurs, simplifying the process, and supporting the certification fees from relevant agencies. These improvements aim to enhance efficiency and reduce the obstacles faced by entrepreneurs.
This research is important because obtaining Halal certification not only increases the credibility and trust in the products or services of entrepreneurs but also enhances their market competitiveness and expands their customer base, benefiting the local and national economy.
The findings of this research can be used as a guideline to develop an effective Halal certification process in Singburi Province and other provinces. Additionally, it can serve as a fundamental reference for further research on Halal certification in the future.
References
Mohd Yusof, S. A., & Wan Jusoh, W. N. H. (2013). Islamic branding: The understanding and perception. Procedia Social and Behavioral Sciences, 130, 179–185.
Prentice-Dunn, S., & Rogers, R. W. (1986). Protection motivation theory and preventive health: Beyond the health belief model. Health Education Research, 1(3), 153–161. https://doi.org/10.1093/her/1.3.153
Zailani, S., Kanapathy, K., & Iranmanesh, M. (2015). Halal orientation strategy: Impacts on business performance in Halal food industry. Journal of Islamic Marketing, 6(3), 292–309.
กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม. (2558). รายงานการประชุมคณะกรรมการกลางฯ ครั้งที่ 2/2525. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมอุตสาหกรรม.
กัสมีรัตน์ มะลูลีม. (2557). ปัจจัยความตระหนักในเครื่องหมายฮาลาล คุณภาพอาหาร ตราสินค้าของชาวอิสลาม และส่วนผสมของผลิตภัณฑ์ที่มีผลต่อความตั้งใจซื้ออาหารที่ไม่มีตราฮาลาลบนบรรจุภัณฑ์ของผู้บริโภคชาวมุสลิมในเขตกรุงเทพมหานคร [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
มาเรียม นะมิ. (2552). การตัดสินใจส่งออกของผู้ผลิตอุตสาหกรรมแปรรูปอาหารฮาลาลในประเทศไทย[วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
วิริยา บุญมาเลิศ. (2559). กลยุทธ์การตลาดร้านค้าปลีกธุรกิจอาหารฮาลาล ตามยุทธศาสตร์การค้าการลงทุน. มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, กรุงเทพมหานคร.
สถาบันฮาลาล มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. (2557). ฮาลาลในประเทศไทย. สงขลา: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สถาบันฮาลาล มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. “ภาพรวมของอุตสาหกรรมฮาลาลในประเทศไทย” [ออนไลน์]. เข้าถึงเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2557. เข้าถึงได้จาก http://www.halinst.psu.ac.th.
สมทรง นาคศรีสังข์ และบุรพร กำบุญ. (2561). ความสามารถในการแข่งขันของอุตสาหกรรมอาหารไทยผ่านมาตรฐาน GMP. วารสารวิชาการ สถาบันวิทยาการแห่งแปซิฟิก สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(2), 159-163.
สมาคมศิษย์เก่าอาหรับ.1419, พระมหาคัมภีร์อัลกุรอานพร้อมความหมายภาษาไทย, มาดีนะฮฺศูนย์กษัตริย์ฟะฮัดเพื่อการพิมพ์อัลกุรอาน.
สำนักงานมาตรฐานสินค้าเกษตรและอาหารแห่งชาติ. “มาตรฐานอาหารฮาลาลแห่งชาติ” [ออนไลน์]. เข้าถึงเมื่อ 10 พฤษภาคม 2564. เข้าถึงได้จาก https://www.acfs.go.th/halal/general.php.
อดิศร มูหะหมัดอารี. (2543). ศึกษาเกี่ยวกับเรื่องพระราชบัญญัติการบริหารองค์กรศาสนาอิสลาม พ.ศ. 2540 ศึกษากรณีองค์กรที่มีอำนาจออกเครื่องหมายฮาลาล [วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยรามคำแหง, กรุงเทพมหานคร.
อารยา อายุบเคน. (2557). มาตรฐานการดำเนินงานการผลิตอาหารภายใต้เครื่องหมายฮาลาลของผู้ประกอบการธุรกิจอาหารในจังหวัดนนทบุรี [วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศิลปากร, เพชรบุรี.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Internatinal Islamic College Bangkok, Krirk University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
วารสารที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธ์ของวิทยาลัยนานาชาติอิสลามกรุงเทพ มหาวิทยาลัยเกริก
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับวิทยาลัยนานาชาติอิสลามกรุงเทพ และคณาจารย์ท่านอื่น แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียน