แนวทางการพัฒนาเมืองอัจฉริยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในจังหวัดนครสวรรค์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับความเป็นเมืองอัจฉริยะและปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ 2) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ และ3) เพื่อหาแนวทางการพัฒนาเมืองอัจฉริยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในจังหวัดนครสวรรค์ รูปแบบการวิจัยเป็นแบบผสมผสาน ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ใช้แนวคิดเมืองอัจฉริยะเป็นกรอบการวิจัย พื้นที่วิจัย คือ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดนครสวรรค์ ซึ่งการวิจัยเชิงปริมาณมีกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย จำนวน 103 แห่ง เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และการวิจัยเชิงคุณภาพ มีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเนื้อหาและเขียนบรรยายเชิงพรรณนา

1. ผลการวิจัยพบว่าระดับความเป็นเมืองอัจฉริยะ อยู่ในระดับปานกลาง (= 2.51, S.D. = 0.83) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาเมืองอัจฉริยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อยู่ในระดับมาก ( = 3.84, S.D. = 0.97) พบว่าทั้ง 5 ปัจจัยมีค่าน้ำหลักองค์ประกอบอยู่ในระหว่าง 0.67 - 0.88 ความแปรปรวนที่อธิบายได้ร้อยละ 45 – 77 ทุกปัจจัยมีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.01
2. ปัญหาและอุปสรรคการพัฒนาเมืองอัจฉริยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในจังหวัดนครสวรรค์ มีดังนี้ 1) ด้านความต้องการและการเรียกร้องจากประชาชน มีความไม่เข้าใจและความคาดหวังที่ไม่ตรงกัน และขาดการเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ 2) ด้านโครงสร้างพื้นฐาน มีข้อจำกัดของโครงสร้างพื้นฐานเดิม ความล่าช้าด้านงบประมาณและระเบียบข้อปฏิบัติ และความแตกต่างของพื้นที่ระหว่างเขตเมืองและชนบท 3) ด้านการจัดการข้อมูลและเทคโนโลยี บุคลากรขาดความรู้เกี่ยวกับเมืองอัจฉริยะ ระบบปฏิบัติการออนไลน์ยุ่งยาก และทัศนคติเชิงลบของบุคลากรต่อเทคโนโลยี 4) ด้านนโยบายและการบริหารจัดการข้อจำกัดด้านกฎระเบียบ การขาดความต่อเนื่องในการดำเนินงาน และ5) ด้านการสร้างเครือข่ายความร่วมมือ การประสานงานระหว่างหน่วยงานล่าช้า และการขาดความร่วมมือจากผู้นำชุมชนและประชาชน
3. แนวทางการพัฒนาเมืองอัจฉริยะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในจังหวัดนครสวรรค์ มีดังนี้ 1) ความต้องการของประชาชน เน้นการมีส่วนร่วมของประชาชน เช่น การจัดอบรมและเวทีรับฟังความคิดเห็นส่งเสริมการทดลองใช้เทคโนโลยีใหม่ นำข้อเสนอแนะมาปรับปรุงโครงการ ออกแบบพื้นที่รองรับผู้สูงอายุ และส่งเสริมการเรียนรู้ตลอดชีวิต 2) โครงสร้างพื้นฐาน มุ่งเน้นการร่วมลงทุนกับเอกชน พัฒนาการศึกษาออนไลน์ และการเกษตรอัจฉริยะ 3) การจัดการข้อมูลและเทคโนโลยี สนับสนุนการอบรมบุคลากรใช้เทคโนโลยี มีระบบพี่เลี้ยง ทดสอบระบบกับผู้ใช้จริง และส่งเสริมการใช้ Open Source 4) นโยบายและการบริหารจัดการ ปรับปรุงกฎหมายให้รองรับเทคโนโลยี สนับสนุนการออกระเบียบเฉพาะพื้นที่ จัดทำนโยบายเมืองอัจฉริยะระยะยาว 5) การสร้างเครือข่ายความร่วมมือ สร้างกรอบความร่วมมือ จัดประชุมหลายฝ่าย พัฒนาแพลตฟอร์มแจ้งปัญหาเมือง สนับสนุนโครงการชุมชนขนาดเล็ก เครือข่ายอาสาสมัครดิจิทัล และเปิดโอกาสให้เอกชนมีส่วนร่วม