การประยุกต์หลักพุทธธรรมเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำของผู้บริหารท้องถิ่นในการบริหารจัดการน้ำในชุมชนของเทศบาลนครลำปาง จังหวัดลำปาง
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับภาวะผู้นำของผู้บริหารท้องถิ่นในการบริหารจัดการน้ำในชุมชนของเทศบาลนครลำปาง จังหวัดลำปาง (2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักอิทธิบาทธรรมกับการส่งเสริมภาวะผู้นำของผู้บริหารท้องถิ่น (3) เสนอการประยุกต์หลักอิทธิบาทธรรมเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำ การศึกษานี้เป็นการวิธีวิจัยแบบผสานวิธี ดังนี้ 1) การวิจัยเชิงปริมาณ แจกแบบสอบถามแก่กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 397 คน โดยใช้สูตรของทาโร่ ยามาเน่ และ การสุ่มแบบแบ่งชั้น วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน และ (2) การวิจัยเชิงคุณภาพ ได้สัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 10 คน ด้วยแบบสัมภาษณ์ ดำเนินการสัมภาษณ์ นำข้อมูลมาถอดเสียง บันทึกข้อความ จำแนกประเด็นและเรียบเรียงเฉพาะประเด็นที่เกี่ยวข้อง และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า 1) ระดับความคิดเห็นเกี่ยวกับหลักอิทธิบาทธรรม โดยรวมอยู่ในระดับมาก และภาวะผู้นำของผู้บริหารท้องถิ่นในการบริหารจัดการน้ำ โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักอิทธิบาทธรรมกับภาวะผู้นำของผู้บริหารท้องถิ่นมีค่าสหสัมพันธ์เชิงบวกในระดับค่อนข้างสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3) การประยุกต์หลักอิทธิบาทธรรมเพื่อส่งเสริมภาวะผู้นำของผู้บริหารท้องถิ่น ได้แก่ (1) ฉันทะ ผู้บริหารควรมีแรงบันดาลใจและความมุ่งมั่นจริงใจในการแก้ปัญหา (2) วิริยะ ควรแสดงความเพียร อดทน ไม่ย่อท้อต่ออุปสรรค (3) จิตตะ ควรตั้งใจและใส่ใจในทุกมิติของงาน พร้อมรับฟังความคิดเห็นของประชาชน (4) วิมังสา ควรมีความสามารถในการวิเคราะห์ ตัดสินใจบนพื้นฐานของข้อมูล และใช้เทคโนโลยีสนับสนุนการจัดการ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กนกนุช นิยนันท์. (2566). การประยุกต์ใช้หลักอิทธิบาท 4 เพื่อพัฒนาสมรรถนะบุคลากรขององค์การบริหารส่วนตำบลคลองหก อำเภอคลองหลวง จังหวัดปทุมธานี. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
ชัยเสฏฐ์ พรหมศรี. (2561). ภาวะผู้นำสำหรับผู้บริหารองค์การ : แนวคิด ทฤษฎีและกรณีศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
เทศบาลนครลำปาง. (2566). แผนพัฒนาท้องถิ่นจังหวัดลำปาง พ.ศ. 2566–2570. สืบค้นจาก https://shorturl.asia/Qnpux.
ธีระพล บุญตาระวะ, สมาน งามสนิท และ สุรินทร์ นิยมางกูร. (2566). การบริหารจัดการทรัพยากรน้ำในจังหวัดปทุมธานี. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 11(4), 69–80.
ปลื้มจิต ลาภอุดมเลิศ. (2568). อิทธิบาท 4 กับการพัฒนาการปกครองท้องถิ่น: แนวทางสู่ความสุขร่วมกัน. วารสารบัณฑิตศึกษาวิชาการ, 3(1), 122–133.
พระเกรียงศักดิ์ กิตฺติธมฺโม (มีอาจ). (2564). ภาวะผู้นำทางการเมืองตามหลักพุทธธรรมของผู้บริหารเทศบาลตำบลทุ่งโฮ้ง อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วัลลภัช สุขสวัสดิ์. (2561). การวิจัยเชิงปริมาณทางรัฐศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). พิษณุโลก: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
วีณา ขำคง. (2564). ประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี. (รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2562). พุทธธรรม (ฉบับปรับขยาย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์.
สำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติ. (2567). คู่มือการจัดการและวางแผนบริหารทรัพยากรน้ำระดับชุมชน. สืบค้นจาก https://ebook.onwr.go.th/read/290/pdf.
อนันต์ อุปสอด, สุวรัฐ แลสันกลาง, เอกสิทธิ์ ไชยปิน และ พิบูลย์ ชยโอว์สกุล. (2565). การบริหารจัดการน้ำเสียในชุมชนแบบมีส่วนร่วม : กรณีศึกษาเทศบาลนครลำปาง จังหวัดลำปาง. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 5(1), 29–43.
Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1994). Transformational leadership and organizational culture. The International journal of public administration, 17(3-4), 541-554.
Cronbach, L. J. (1971). Essentials of psychological testing. (4th ed.). New York: Harper & Row.
Yamane, T. (1973). Statistic: An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York: Harper & Row.