ความพึงพอใจการให้บริการรักษาความปลอดภัยภายในอาคารและการจราจรมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม
Main Article Content
บทคัดย่อ
การบริการให้แก่ผู้รับบริการเป็นหน้าที่สำคัญที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งหน่วยงานจากภาครัฐที่มีการปกครองในระบอบประชาธิปไตย หน่วยงานทุกแห่งจึงมีเป้าหมายสูงสุด คือ การให้บริการประชาชนและในฐานะที่เป็นหน่วยงานรัฐบาล จึงต้องมีหน้าต้องให้บริการในทุกเรื่องให้ดีที่สุด อย่างทั่วถึง เป็นธรรมเสมอภาพอย่างต่อเนื่อง การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความพึงพอใจการให้บริการรักษาความปลอดภัยภายในอาคารและการจราจรมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม กลุ่มตัวอย่างเป็นบุคลากรของมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม จำนวน 200 คน ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า ความพึงพอใจการให้บริการรักษาความปลอดภัยภายในอาคารและการจราจร มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคามโดยภาพรวมอยู่ใน ระดับน้อย ( =3.43) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือด้านความปลอดภัย ( = 3.45) ลองลงมาด้านจราจร ( =3.43) และสุดท้ายด้านการให้บริการคือ ( =3.43)
องค์ความรู้ใหม่ ความต้องการและความคาดหวังต่อผู้รับบริการสูง การบริหารจัดการและการสนับสนุน บางครั้งผู้รับบริการอาจมีความคาดหวังสูงกับการให้บริการรักษาความปลอดภัยและการจราจรในมหาวิทยาลัย แต่ความต้องการและความคาดหวังนี้ ได้รับการตอบสนองตามที่คาดหวัง เนื่องจากความพึงพอใจในการให้บริการมีพฤติกรรมที่หลากหลาย แต่มีข้อจำกัดเรื่องสภาพแวดล้อมภายในองค์กรและข้อจำกัดทางงบประมาณอาจมีผลต่อความสามารถในการพัฒนาและปรับปรุงการให้บริการรักษาความปลอดภัยและการจราจรในมหาวิทยาลัย และด้านการสื่อสารความพึงพอใจในการให้บริการอาจลดลงเนื่องจากข้อบกพร่องในการสื่อสารระหว่างหน่วยงานหรือกลุ่มที่เกี่ยวข้อง ทำให้ข้อมูลหรือความต้องการของผู้รับบริการดีขึ้น
สรุปโดยย่อ ความพึงพอใจการให้บริการรักษาความปลอดภัยภายในอาคารและการจราจร มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคามโดยภาพรวมอยู่ใน ระดับน้อย เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือด้านความปลอดภัย ลองลงมาด้านจราจร และสุดท้ายด้านการให้บริการ
Article Details
References
ปัทมพร นามพระจันทร์. และคณะ. (2564). การปรับปรุงสถานที่จอดรถเพื่อความสะดวกของพนักงานองค์การบริหารส่วนตําบลบึงคําพร้อย. วารสารวิจัยวิชาการ. 4 (2),85-94
ภาวิณี เอี่ยมตระกูล และจิรวรรณ คล้ายลี. (2562). แนวทางการพัฒนาความปลอดภัยทางถนนของชุมชน มหาวิทยาลัยและพื้นที่โดยรอบอย่างยั่งยืนกรณีศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ศูนย์รังสิต. วารสารมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 15 (1), 49-67
มะลิ โพธิพิมพ์ และ พนิดา เทพชาลี. (2557). การสร้างเสริมพฤติกรรมป้องกันอุบัติเหตุจราจรมหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุ จังหวัดนครราชสีมา. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา. 9 (2), 21-32
รัตวัลย์ ศิริเลี้ยง. (2560). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของอุบัติเหตุจากการจราจรของผู้ขับขี่รถจักรยานยนต์ใน จังหวัดเลย. วารสารสาธารณสุขมหาวิทยาลัยบูรพา. 12 (2), 15-26
เศรษฐศิริ จอมแก้ว, เดชา สังขวรรณ และ นิฤมน รัตนะรัต. (2562). ความคิดเห็นของผู้ใช้ยานพาหนะต่อพฤติกรรมการทำงานของพนักงานรักษาความปลอดภัยต่อการป้องกันการโจรกรรมยานพาหนะ. วารสาร มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด. 13 (3), 10-19
Yamane, T.. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: Harper & Row.