เทคนิควิธีการออกแบบการจัดการความรู้สำหรับองค์กร

Main Article Content

ไพรินทร์ เสนาเหล่า

บทคัดย่อ

          การออกแบบองค์การเป็นการคิดรวบยอดที่ได้ประมวลเอาความรู้ในกิจกรรมงานทั้งหมดขององค์การมาจัดระบบเพื่อความสัมพันธ์ภายใต้กรอบโครงข่ายของการบริหารจัดการที่คิดว่าอย่างมีประสิทธิภาพและประสิทธิผล ในการศึกษาการออกแบบองค์การเป็นการศึกษาถึงการวางกิจกรรมและความสัมพันธ์ของงานเชื่อมโยงเป็นเครือข่าย ข้อค้นพบ การจัดการความรู้อย่างเป็นระบบเพื่อสะดวกต่อการค้นหา โดยการรวบรวมความรู้ที่อยู่ในตัวบุคคล เช่น ความคิด ทักษะ ประสบการณ์ หรือความที่อยู่ในรูปแบบของเอกสาร บันทึกข้อความ รายงานการประชุม คู่มือการปฏิบัติงาน เป็นการนำความรู้มาจากคลิปให้เป็นระบบ เพื่อให้ทุกคนในองค์กรสะดวกในเวลาที่ต้องการใช้งาน การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ โดยการนำความรู้ที่ได้มาสังเคราะห์ จำแนกหรือจัดระบบใหม่เพื่อนำมาไปสู่องค์กรใหม่ ที่สามารถนำไปพัฒนาปรับปรุงองค์กร และเผยแพร่ต่อสาธารณชน   เพื่อสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้การจัดการความรู้มีประโยชน์ต่อการพัฒนาคน พัฒนางานให้มีคุณภาพและในยุคที่มีการแข่งขันสูง การจัดการความรู้ ยังเป็นเครื่องมือในการให้บริการที่มีคุณภาพ เพื่อนำพาองค์กรที่มีศักยภาพในการดำเนินงานให้ดียิ่งขึ้นไปเพื่อให้ได้โครงสร้างขององค์การในอนาคต การออกแบบองค์การเป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ที่จะทำให้องค์การบรรลุประสิทธิผลองค์การ โดยมีจุดมุ่งหมายคือ การนำรูปแบบขององค์การมารวมเข้าด้วยกันเพื่อให้ความมุ่งหมายขององค์การประสบผลสำเร็จ ในการออกแบบองค์การทำให้เกิดวัฒนธรรมในองค์การมิติการออกแบบองค์การ ทั้งมิติด้านโครงสร้างและมิติด้านบริบทมีความสัมพันธ์ต่อกัน ยกตัวอย่างเช่น องค์การขนาดใหญ่ ใช้เทคโนโลยีงานประจำ (Routine technology) และมีสภาพแวดล้อมที่แน่นอน จะทำให้องค์การมีความเป็นทางการสูง มีการแบ่งงานกันทำ และรวมอำนาจ ที่ผู้ออกแบบต้องมีความรู้ความเข้าใจในแนวคิดและหลักการเข้ามาบริหารจัดการองค์การ มิฉะนั้นแบบโครงสร้างที่ได้อาจไม่เหมาะสมและนำมาซึ่งปัญหาในการบริหารจัดการในระยะเวลาต่อมา ในการนำเอาปัจจัยที่คิดว่ามีความสำคัญเบื้องต้นที่ต้องคำนึงในการออกแบบองค์การ
          องค์ความรู้ เทคนิควิธีการออกแบบการจัดการความรู้สำหรับองค์กร เริ่มจากการออกแบบองค์การในด้านการทำให้เป็นทางการ ด้านความชำนาญเฉพาะด้าน ด้านสายบังคับบัญชา และด้านความเป็นมืออาชีพ จะส่งผลต่อ การจัดการความรู้ (KM) ได้แก่ ด้านการบ่งชี้ความรู้ ด้านการสร้างและแสวงหาความรู้ ด้านการจัดการความรู้ให้เป็นระบบ และด้านการประมวลและกลั่นกรองความรู้
          สรุปโดยย่อ การจัดการความรู้ เพื่อให้ทุกคนในองค์กรสะดวกในเวลาที่ต้องการใช้งาน การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ โดยการนำความรู้ที่ได้มาสังเคราะห์ สามารถนำไปพัฒนาปรับปรุงองค์กร และเผยแพร่ต่อสาธารณชนเพื่อสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้การจัดการความรู้มีประโยชน์ต่อการพัฒนาคน พัฒนางานให้มีคุณภาพและในยุคที่มีการแข่งขันสูง การจัดการความรู้ ยังเป็นเครื่องมือในการให้บริการที่มีคุณภาพ เพื่อนำพาองค์กรที่มีศักยภาพในการดำเนินงานให้ดียิ่งขึ้นไปเพื่อให้ได้โครงสร้างขององค์การในอนาคต

Article Details

How to Cite
เสนาเหล่า ไ. (2024). เทคนิควิธีการออกแบบการจัดการความรู้สำหรับองค์กร. Journal of Organizational Management Excellence, 2(6), 1–17. สืบค้น จาก https://so16.tci-thaijo.org/index.php/JOME/article/view/1163
บท
Articles

References

เจษฎา นกน้อย. (2552). นานาทัศนะการจัดการความรู้และการสร้างองค์การแห่งการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จิราภรณ์ พงษ์ศรีทัศน์. (2553). ปัจจัยที่ส่งผลต่อจิตสาธารณะของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยี ราชมงคลกรุงเทพ. งบประมาณเงินผลประโยชน์ปี พ.ศ. 2555. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล กรุงเทพมหานคร.

ทิพยรัตน์ อติวัฒนชัย. (2559). การจัดการความรู้ในวิทยาลัยบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น. ปริญญานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย:มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ธีระ รุญเจริญ. (2550). ความเป็นมืออาชีพในการบริหารการศึกษาในยุคปฏิรูปการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: ข้าวฟ่าง.

นันท์ณภัสร์ จันทร์สว่าง. (2559). การจัดการความรู้และประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของบุคลากรศูนย์ วิทยาศาสตร์เพื่อการศึกษาในเขตภาคเหนือ สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและ การศึกษาตามอัธยาศัย. ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.

นิตยา เงินประเสริฐศรี. (2558). ทฤษฎีองค์การและการออกแบบในคริสต์ศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ประเวศน์ มหารัตสกุล. (2554). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน.

พรรณี สวนเพลง. (2552). เทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรมการจัดการความรู้. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

รุ่งอรุณ รังรองรัตน์. (2556). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานกรุงเทพและปริมณฑล. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยรามคำแหง

วันชัย มีชาติ. (2549). การบริหารองค์การ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สารานุกรมวิกิพีเดีย. (2567). การจัดการความรู้. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อวันที่ 22 กันยายน 2567. แหล่งที่มา: https://th.wikipedia.org/wiki.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2552). คู่มือการจัดทำแผนการจัดการความรู้. กรุงเทพมหานคร: สำนักนายกรัฐมนตรี.

Cichocki, P. and C. Irwin. (2011). Organization Design: A Guide to Building Effective Organization. Great Britain: Kogan Page Limited.

Daft, R.D. (2004). Understanding the Theory and Design of Organization. 10th ed. China: South-Western, Cengage Learning.