การประยุกต์ใช้หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนาในการเรียนการสอน ด้วยแพลตฟอร์มออนไลน์เพื่อพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21

Main Article Content

ฉัตรชัย ธารพล

บทคัดย่อ

บทความเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอการประยุกต์ใช้หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนาในการเรียนการสอนด้วยแพลตฟอร์มออนไลน์เพื่อพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 เนื่องจากแพลตฟอร์มออนไลน์เป็นเครื่องมือสำคัญของการศึกษาในศตวรรษที่ 21 ช่วยพัฒนาทักษะที่จำเป็นสำหรับผู้เรียนในยุคดิจิทัล ส่งเสริมการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม ผู้เรียนสามารถแสดงความคิดเห็น แลกเปลี่ยนความรู้ และทำงานร่วมกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ แพลตฟอร์มยังเปิดโอกาสให้เข้าถึงแหล่งข้อมูลที่หลากหลาย เรียนรู้ได้ทุกที่ทุกเวลา และปรับการเรียนรู้ให้เหมาะสมกับแต่ละบุคคล ผู้สอนสามารถจัดการเรียนการสอน มอบหมายงาน และติดตามความก้าวหน้าได้อย่างมีประสิทธิภาพ การประยุกต์ใช้หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนาในการเรียนการสอนด้วยแพลตฟอร์มออนไลน์เพื่อพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 โดยเฉพาะหลักพรหมวิหาร 4 ประกอบด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา ได้แก่ การสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่อบอุ่นเอื้อเฟื้อ สร้างชุมชนออนไลน์ที่ให้กำลังใจและช่วยเหลือกัน (เมตตา) การใช้แพลตฟอร์มแบ่งปันข้อมูลและสนับสนุนการแก้ไขปัญหาสังคม (กรุณา) ส่งเสริมการชื่นชมและให้กำลังใจเมื่อผู้อื่นสำเร็จ (มุทิตา) และการใช้แพลตฟอร์มในการอภิปรายอย่างมีวิจารณญาณและเป็นกลาง (อุเบกขา) จะช่วยสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่เอื้ออาทรและเป็นกัลยาณมิตร ส่งเสริมการเรียนรู้ผ่านการเชื่อมโยงเนื้อหากับชีวิตจริง และปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรม และเตรียมความพร้อมสำหรับโลกของการทำงานในอนาคต 

Article Details

How to Cite
ธารพล ฉ. (2025). การประยุกต์ใช้หลักคำสอนทางพระพุทธศาสนาในการเรียนการสอน ด้วยแพลตฟอร์มออนไลน์เพื่อพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. วารสารการบริหารการศึกษาและมนุษยสังคมศาสตร์, 3(1), 49–61. สืบค้น จาก https://so16.tci-thaijo.org/index.php/JEAHS/article/view/1597
บท
บทความวิชาการ

References

เกรียงไกร จันทะแจ่ม. (2559). การจัดการเรียนรู้ตามหลักไตรสิกขา ในโรงเรียนสัตยาไส จังหวัดลพบุรี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

จตุภูมิ เขตจัตุรัส. (2560). วิธีการและเครื่องมือประเมินการเรียนรู้ของผู้เรียน. ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ใจทิพย์ ณ สงขลา. (2561). การออกแบบการเรียนแนวดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ธนกฤต รชตะศิรกุล และคณะ. (2565). ผลการจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียนตามหลักพรหมวิหาร 4 สำหรับนิสิตชั้นปีที่ 3 สาขาวิชาการสอนภาษาอังกฤษ. วารสาร มจร ปรัชญาปริทรรศน์, 5(2), 33-47.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). (2559). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 34. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

รุ่งหทัย บุญพรม. (2563). Digital Learning Platform: เทรนด์การเรียนรู้ในยุคดิจิทัล. วารสารปัญญาพัฒน์, 39(1), 84-89.

วีณัฐ สกุลหอม. (2565). การจัดการเรียนการสอนออนไลน์ด้วยแอปพลิเคชันตระกูล Google และ Microsoft. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 24(3), 357-369.

สำนักงานบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย. (2558). แนวทางการจัดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่เน้นสมรรถนะทางสาขาวิชาชีพ. แหล่งที่มา https://secondary.obec.go.th/newweb/wpcontent/uploads/2017/12/E-CEN21book.pdf สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2568.

อาทิตยา ไสยพร. (2565). สร้างระบบนิเวศการเรียนรู้…สู่การพัฒนาผู้เรียนเป็น Lifelong Learner. แหล่งที่มา https://www.educathai.com/knowledge/articles/586 สืบค้นเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2568.

Christensen, C.M. (1997). The Innovator’s Dilemma: When New Technologies Cause Great Firms to Fail. Harvard Business School Press: Boston, MA.

Thuong Thi Kim Nguyen. and Huyen Minh Phan. (2020). Authentic assessment: a real life approach to writing skill development. International Journal of Applied Research in Social Sciences, 2(1), 20-30.