กลวิธีการสอนเขียนย่อหน้าด้วยวิธีโฟว์สแควร์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายและออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้การเขียนย่อหน้าตามกลวิธี Four-Square งานเขียนทุกประเภทผู้เขียนจะต้องนำเสนอความคิดของตนเองเป็นตอน ๆ เพื่อให้ผู้อ่านจับใจความสำคัญหรือสาระสำคัญตามวัตถุประสงค์ในการสื่อสาร หากผู้เรียนมีพื้นฐานความรู้การเขียนย่อหน้าที่ดีแล้วจะช่วยให้สามารถสร้างย่อหน้าที่มีเอกภาพ สัมพันธภาพ และสารัตภาพตามโครงเรื่องที่กำหนด กลวิธี Four-Square มี 4 ขั้นตอน ได้แก่ 1) การกำหนดหัวข้อหลักของย่อหน้า 2) การให้รายละเอียดหรือเหตุผลสนับสนุน 3) การขยายเนื้อหาในแต่ละช่อง และ 4) การสรุปหรือข้อความเชื่อมโยง การออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้นี้ช่วยให้ผู้เรียนมีพื้นฐานความรู้การเขียนย่อหน้าและสามารถสร้างย่อหน้าอย่างสมบูรณ์เป็นพื้นฐานในการสร้างงานเขียนรูปแบบต่าง ๆ ที่กำหนดเป็นคุณภาพของผู้เรียนตามหลักสูตรระดับชาติ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กลุ่มงานผลิตและพัฒนาเครืองมือวัดและประเมินผล. (2567). รายงานข้อค้นพบการใช้ภาษาไทยของนักเรียนจากการทดสอบ O-Net ด้วยรูปแบบข้อสอบอัตนัย ประจำปี 2567. กรุงเทพฯ: สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน)
กวินภพ นพมาศนิรันดร์, อรรถพงษ์ ผิวเหลือง และ เรนุกานต์ พงศ์พิสุทธิกุล. (2567). การพัฒนาความสามารถในการเขียนเรียงความ โดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบเน้นภาระงาน (Task-Based Learning) สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5/1 โรงเรียนบ้านป่าบง. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 3(2), 1-11.
จุไรรัตน์ ลักษณะศิริ. (2562). การเขียนย่อความ. ใน จุไรรัตน์ ลักษณะศิริ และวีรวัฒน์ อินทรพร (บรรณาธิการ), ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร (น. 171-194). นครปฐม: โครงการตำราและหนังสือ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชนกพร อังศุวิริยะ. (2560). พัฒนาการเขียนภาษาไทย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นัทธมน จันทร์ใส และ วิไลภรณ์ วิชญาวัฒน์. (2566). การพัฒนาความสามารถในการเขียนเรียงความของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค CIRC ร่วมกับแผนผังมโนทัศน์. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 14(2), 92-106.
บุญญาพร ทองจันทร์. (2560). ปัญหาการเขียนภาษาไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยมหาสารคาม (ฝ่ายมัธยม). วารสารช่อพะยอม, 28(1), 125-132.
ปรมาภรณ์ ลิมป์เลิศเสถียร. (2561). การเขียนเพื่อประสิทธิผล. กรุงเทพฯ: วีไอพี ก็อปปี้ปริ้น.
เปลื้อง ณ นคร. (2516). ตำราความเรียงขั้นสูง. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
พงศธร สุรินทร์ และ สรินยา สุภัทรานนท์. (2567). ลักษณะภาษาในการเขียนย่อหน้าของนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ตาก. วารสารพิกุล คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร, 22(2), 77–95.
ลัคน์สิริ ภัทรกุลวิศาล, สุวรรณี ยหะกร และ ศุภวรรณ์ เล็กวิไล. (2564). ผลการใช้แผนที่ความคิดที่มีต่อความสามารถด้านการเขียนความเรียงและความพึงพอใจต่อการเขียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ในโรงเรียน สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 10(1), 216-225.
วรางคณา ศรีบุญเพ็ง, พนิดา จารย์อุปการะ และ ราตรี แจ่มนิยม. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้วิชาภาษาไทยแบบเน้นภาระงานร่วมกับแผนที่ความคิดด้วยเทคนิคการโค้ชเพื่อส่งเสริมความสามารถการเขียนเรียงความเชิงสร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 20(1), 467-488.
วัลยา ช้างขวัญยืน. (2565). ลักษณะภาษาเขียน ใน การอ่านภาษาไทย หน่วยที่ 1-8 (น. 311-360). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมชาย ทุนมาก, ทรงภพ ขุนมธุรส และ กฤธยากาญจน์ โตพิทักษ์. (2567). การพัฒนาความสามารถการเขียนเรียงความของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่มีความยึดมั่นผูกพันกับการเรียนต่างกันโดยใช้กระบวนการเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลัง 5 ขั้นตอน (CO – 5 STEPs) ร่วมกับแบบฝึกทักษะที่บูรณาการภูมิปัญญาท้องถิ่นจังหวัดสุโขทัย. วารสารจิตวิทยาพุทธศาสตร์ประยุกต์เพื่อสังคม, 10(2), 215–238.
สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2561). บรรทัดฐานภาษาไทยเล่ม 5 : กระบวนการคิดและการเขียนร้อยแก้ว. กรุงเทพฯ: สํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2552). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
อาทิตยา ทองแสน, ขนิษฐา ใจมโน และ พุทธชาติ โปธิบาล. (2557). การศึกษาการเรียบเรียงความคิดและการเชื่อมโยงความจากการเขียนเรียงความของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6. วารสารสำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยทักษิณ, 13 (กรกฎาคม), 65-78.
Gould, J.S., & Burke. M.F. (2010). Four square writing method: a unique approach to teaching basic writing skills for grades 1-3. Dayton: Teaching & Learning Company.
Hardi, D. D., & Kebenaran, S. T. T. P. (2019). The use of the four-square writing method in improving students’ writing ability through narrative writing in Medan Mulia Elementary School. In Proceedings of the 1st International Conference of Global Education and Society Science, ICOGESS 2019 (pp. 1-5). North Sumatera, Indonesia.
Hasanah, N., Noviasmy, Y., Amalia, N., & Mazhur, M. (2023). Enhancing content development in EFL students' writing: Leveraging the Four-Square Writing Method. International Journal of Multicultural and Multireligious Understanding, 10(12), 5226.
Karimah, A. A., Wibowo, S., & Dewi, G. K. (2023). Efektifitas four-square writing technique (FSWT) terhadap kemampuan menulis siswa sekolah dasar: Pre-experiment study. Jurnal Visi Ilmu Pendidikan, 15(2), 60786.
Muh, A.W., Mulyani, S., & Nurwahida. N. (2022). Utilizing four square writing method in improving student’s essay writing skill. Journal of Language Teaching and Learning, Linguistics and Literature, 10(2), 1623-1634.
Tampubolon, G. A. B., & Tampubolon, S. (2022). The effect of using four square writing method on student’s writing descriptive text at Smp Negeri 2 Percut Sei Tuan. Jurnal Pendidikan Dan Konseling, 4(5), 5158–5165.
Utami, R., Roesellaningtias, H., & Rosiana, C. (2024). The effectiveness of four-square writing method in developing students' writing skills in recount text for students of English Language Education. Jurnal Pendidikan: Riset Dan Konseptual, 8(1), 201-207.