Management Innovation for Developing Teachers' Competence in Educational Information Technology in The AI Era at Anubanmaefhaluang School Under Chiang Rai Primary Educational Service Area Office 3
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article aimed to propose an innovative management approach to enhance the educational information technology competencies of teachers in the Artificial Intelligence Era at Anuban Mae Fah Luang School. This mixed methods research involved a total of 15 participants, including 1 school director and 14 teachers, selected through purposive sampling. The research instruments included Likert-scale questionnaires and focus group discussions regarding the development of teachers’ competencies in educational information technology. Data were analyzed using descriptive statistics, including mean and standard deviation, as well as content analysis. The findings revealed that the proposed management innovation must begin with a comprehensive situational assessment, including the establishment of vision, mission, goals, strategies, projects, and key performance indicators across four dimensions: (1) Proactive Strategies-encouraging IT-skilled teachers to serve as mentors and trainers for others, and developing an online learning platform with content created by competent teachers; (2) Preventive Strategies-implementing an IT system to streamline administrative processes and forming partnerships with external networks to support technology integration; (3) Corrective Strategies-developing a digital monitoring system, fostering a culture of technology use within the school, and launching incentive programs to promote educational technology adoption; (4) Receptive Strategies-designating teachers with basic IT skills as in-school support personnel and providing offline learning resources.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2563). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. สืบค้นจาก https://www.moe.go.th/พรบ-การศึกษาแห่งชาติ-พ-ศ-2542/.
ขวัญชนก บุญนาค และ ศันสนีย์ จะสุวรรณ. (2563). ปัจจัยทางการบริหารที่ส่งผลต่อการพัฒนาสมรรถนะครูในศตวรรษที่ 21 โรงเรียนสอนศาสนาอิสลามระดับประถมศึกษา. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, 13(1), 62-77
เขมิสรา กุลมาตย์. (2567). แพลตฟอร์มดิจิทัลเพื่อสร้างระบบนิเวศการเรียนรู้สู่ทักษะโลกดิจิทัลและโลกในอนาคต สำหรับกลุ่มวิชาชีพครูคณิตศาสตร์. วารสารครุศาสตร์, 52(3), 1-15.
คมสันต์ กองม่วง และ ภูมิพิพัฒน์ รักพรมงคล. (2566). แนวทางพัฒนาสมรรถนะครูในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชรเขต 1 ในเขตอำเภอเมืองกำแพงเพชร. วารสารครุศาสตร์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์, 7(2), 123-135.
จำเนียร จวงตระกูล และ นวัสนันท์ วงศ์ประสิทธิ์. (2562). การวิเคราะห์เนื้อหาในการวิเคราะห์ข้อมูลการวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารสมาคมรัฐประศาสนศาสตร์แห่งประเทศไทย, 2(2), 1 - 14
ดานุพล ไชยสุข และ ชัยยศ เดชสุระ. (2567). แนวทางพัฒนาการใช้แพลตฟอร์มดิจิทัลในการบริหารสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา. วารสารธรรมะเพื่อชีวิต, 30(4) 86-101.
เดลินิวส์. (2566). สพฐ.ร่วมพัฒนาการศึกษา 33 รร.พื้นที่โครงการดอยตุงฯ. สืบค้นจาก https://www.dailynews.co.th/news/2391727/.
นิชาภัทร ไม้งาม. (2564). เทคโนโลยีแก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำทางการศึกษาได้แค่ไหน : บทเรียนจาก 4 พื้นที่จริงของประเทศไทย. สืบค้นจาก https://www.eef.or.th/technology-improve-reading-equity/.
ประเวศ เวชชะ. (2566). การวิจัยเชิงปฏิบัติการทางการศึกษา. (ครั้งที่ 5). เชียงราย: ร้านปี้แอนด์น้อง.
ปัญญา ธีระวิทยเลิศ. (2559). เทคนิคการสนทนากลุ่ม (Focus Group) ที่มีประสิทธิภาพ. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 8(2), 284-289.
พวงเพ็ญ อินทรประวัติ, ณฐกร ดวงพระเกษ และ ฐิติรัตน์ คล่องดี. (2565). สมรรถนะครู 4 ด้านที่ส่งผลต่อการเรียนรู้ของผู้เรียนมากที่สุด. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์, 22(1), 181-195.
พีระวัตร จันทกูล และ ฉลอง ชาตรูประชีวิน (2560). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 19(3), 225-237.
ภัทราพร เยาวรัตน์. (2565). การศึกษาสมรรถนะและแนวทางการพัฒนาสมรรถนะดิจิทัลของครูในสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 1. (การศึกษามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยนเรศวร).
มูลนิธิแม่ฟ้าหลวง ฯ. (2564). โครงการพัฒนาดอยตุง (พื้นที่ทรงงาน) อันเนื่องมาจากพระราชดำริ. สืบค้นจาก https://www.doitung.com/about.
โรงเรียนเพชรพิทยาคม. (2565). กฎกระทรวงกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการกระจายอำนาจการบริหารและการจัดการศึกษา พ.ศ. 2550. สืบค้นจาก https://www.pks.ac.th/news/oit2565_0624.html.
สมบัติ นามบุร. (2562). นวัตกรรมและการบริหารจัดการ. วารสารวิจยวิชาการ, 2(2), 121-134.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). แนวทางสนับสนุนการจัดการศึกษาในพื้นที่ทุรกันดารห่างไกล. นนทบุรี:บริษัท 21 เซ็นจูรี่ จำกัด.
สุขจิราภรณ์ ทิพย์อุตร, อธิป เกตุสิริ และ พงษ์ธร สิงห์พันธ์. (2567). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาในสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอํานาจเจริญ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 18(2), 63-81.
สุทธิชัย นาคะอินทร์, วาโร เพ็งสวัสดิ์ และ ทรัพย์หิรัญ จันทรักษ์. (2565). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะเทคโนโลยีสารสนเทศในการปฏิบัติหน้าที่ของครูในโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตตรวจราชการที่ 11. วารสารศิลปการจัดการ, 6(4), 2122-2136.
เสาวลักษณ์ จีนเมือง, จิรศักดิ์ แซ่โค้ว และ ญาณิศา บุญจิตร์. (2567). การพัฒนาสมรรถนะครูด้านการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 3. วารสารวิจยวิชาการ, 7(5), 207-244.
แสงสุรีย์ ทองขาว, พระมหาโยธิน มหาวีโร, พระปลัดไพโรจน์ อตุโล, สงคราม จันทร์ทาคีร และ วิชิต นาชัยสินธ. (2566). บทบาทครูไทยกับเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการจัดการศึกษา. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์, 8(2), 130-144.
อริยวัฒ เฉลิมกิจ และ พรเทพ รู้แผน. (2564). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศของครูในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาอาชีวศึกษาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 8(3), 192-204.
ออสเกิดสมุ ยะแพ. (2565). การสุ่มตัวอย่าง (sampling) คืออะไร? วิธีการสุ่มตัวอย่างงานวิจัย มีกี่แบบ ประเภท. สืบค้นจาก https://www.enablesurvey.com/article-detail/5e098336-686a-4fbd-88b1-cc80636f5d80/sampling.
อินเทล. (2567). ปัญญาประดิษฐ์ (AI) ในด้านการศึกษา. สืบค้นจาก https://www.thailand.intel.com/content/www/th/th/learn/ai-in-education.html.
Çitilci, T., & Akbalık, M. (2019). The importance of PESTEL analysis for environmental scanning process. In Advances in Marketing, Customer Relationship Management, and E-Services (Chapter 16). Retrieved from https://doi.org/10.4018/978-1-7998-2559-3.ch016.
Researcher Thailand. (2020). Mixed Methods Research. Retrieved from https://researcherthailand.co.th/การวิจัยแบบผสมผสาน/.
Sirivedin, P. (2024). Online Integrated Platform for Self-Development: Thai Teachers in Remote Area Case. NIDA Case Research Journal, 16(1), 1–30.