ทานบารมีในพุทธปรัชญาเถรวาท

บทคัดย่อ

บทความฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเชิงวิเคราะห์ทานบารมีในพุทธปรัชญาเถรวาท ผลการศึกษาพบว่า ทานคือการให้ เป็นหลักธรรมเบื้องต้นในทางพุทธปรัชญาเถรวาท และเป็นคุณูปการต่อการปฏิบัติธรรมในขั้นสูงจนกระทั่งถึงความดับทุกข์ได้ การสร้างทานบารมีมีทั้งระดับต้น ระดับกลาง และระดับสูง ประเภทของทานตามหลักพุทธปรัชญาเถรวาท สามารถแบ่งได้เป็น 4 ประเภท ได้แก่ 1) ประเภทที่จัดตามบุคคลผู้จะรับทาน 2) ประเภทที่จัดตามสิ่งของที่ให้ทาน 3) ประเภทที่จัดตามเป้าหมายในการให้ทาน 4) ประเภทที่จัดตามลักษณะและวิธีการให้ทาน การให้ทานที่ยั่งยืนนั้นควรให้ด้วยสติปัญญา เป็นไปเพื่อการสละออกซึ่งกิเลสของผู้ให้ สร้างเสริมให้ผู้รับสามารถพึ่งพาตนเองได้จากภายในสู่ภายนอก ส่งเสริมให้เกิดการเกื้อกูลอย่างสมดุลระหว่างผู้ให้และผู้รับ เป็นไปเพื่อการเรียนรู้สู่ความพ้นทุกข์ องค์ความรู้ใหม่ที่ได้รับ ได้แก่ “7 สิ่งควรทำ – 7 สิ่งควรละ : ทานบารมี” ซึ่งเป็นแนวทางการปฏิบัติเพื่อบำเพ็ญทานบารมีในชีวิตประจำวัน