องค์กรธรรมาภิบาลเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน
คำสำคัญ:
องค์กร, ธรรมาภิบาล, พัฒนา, ยั่งยืนบทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เอกสาร มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์กรธรรมาภิบาลเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน ผลการวิจัยพบว่า ธรรมาภิบาลที่ดีนั้นจำเป็นต้องมีหลักการที่เหมาะสมและจำเป็น ได้แก่ 1) หลักนิติธรรม 2) หลักคุณธรรม 3) หลักความโปร่งใส 4) หลักการมีส่วนร่วม 5) หลักความรับผิดชอบ และ 6) หลักความคุ้มค่า การนำหลักการทั้ง 6 ข้อไปสร้างองค์กรธรรมาภิบาลเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืนจำเป็นต้องพัฒนาอย่างคู่ขนานในทุกหลักการ โดยเริ่มต้นจากการพัฒนาจิตสำนึกของคนทำงานให้มีความตระหนักรู้อย่างมีส่วนร่วม เข้าใจและเข้าถึงบทบาทหน้าที่ของตนต่อการดูแลตนเองและผู้อื่นด้วยความเห็นใจซึ่งกันและกัน มีการเปิดใจรับฟังซึ่งกันและกัน สื่อสารกันด้วยมิตรไมตรี มีความเรียบง่าย ตรงไปตรงมา มีความรับผิดชอบต่อการบริหารตน บริหารคน บริหารงาน มีความรับผิดชอบต่อกฎหมาย กฎขององค์กร มีความพร้อมในการเปิดเผยข้อมูลที่จำเป็นต่อผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเพื่อสร้างการมีส่วนร่วมในทุกระดับ คำนึงถึงความคุ้มค่าในการบริหารงานทั้งในด้านเวลา ทรัพยากร คุณภาพชีวิต ที่ได้รับ มีการนำเทคโนโลยีหรือนวัตกรรมเพื่อเพิ่มความโปร่งใสร่วมกัน โดยนำระบบเหล่านี้ทำการบรรจุข้อมูลที่จำเป็นและมีการปรับปรุงพัฒนาข้อมูลให้เท่าทันการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน อันเป็นประโยชน์ต่อการตัดสินใจร่วมกันอย่างเป็นฉันทามติในองค์กร เพื่อให้เกิดองค์กรธรรมาภิบาลเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน องค์ความรู้ใหม่ที่ได้จากการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ รูปแบบองค์กรธรรมาภิบาลเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน เป็นการนำเอาหลักธรรมาภิบาลมาเป็นแกนกลางในการพัฒนา โดยส่งเสริมความตระหนักรู้เพื่อสร้างจิตสำนึกร่วมกันในทุกหลักการ โดยมีเป้าหมายเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตอย่างมีส่วนร่วมโดยนำเอาเทคโนโลยีหรือนวัตกรรมมาช่วยให้เกิดระบบที่โปร่งใส ตรวจสอบได้
References
ชัยสิทธิ์ สินสมบูรณ์ทอง. (2548). ผู้ว่าราชการจังหวัด CEO กับการพัฒนาบ้านเมืองให้น่าอยู่ควบคู่คุณธรรม. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 45(2), 201-208.
ดวงตา ราชอาษา. (2558). แนวทางการขับเคลื่อนการบริหารตามหลักธรรมาภิบาลในยุคทุนนิยม. วารสารแพรวากาฬสินธุ์, 2(3), 130-149.
ทิวากร แก้วมณี. (2559). ธรรมาภิบาล = Good Governance. กรุงเทพฯ : บริษัทสำนักพิมพ์สยามปริทัศน์ จำกัด.
เทพศักดิ์ บุณยรัตพันธุ์. (2559). เอกสารการสอนชุดวิชาขอบข่ายการศึกษาและวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ. (2544). การสร้างธรรมาภิบาล. กรุงเทพฯ : สถาบันพระปกเกลา.
พระครูปลัดธวัชชัย ธวชฺชยเมธี (มั่งมีเพชร). (2566). ธรรมาภิบาล : พัฒนาสังคมไทยอย่างไรให้ยั่งยืน. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 6(2), 25-43.
พีรพล ไทยทอง. (2560). ธรรมาภิบาลกับการบริหารงานภาครัฐยุคใหม่ไทยแลนด์ 4.0. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2), 607-615.
รินทร์ลภัส วุฒิปรีชาสิทธิ์. (2562). แนวทางการพัฒนาธรรมาภิบาลในการปฏิบัติงานของหน่วยงานภาครัฐ. รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. คณะรัฐประศาสนศาสตร์ : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
Chapman, R.A. (2000). Ethics in the Public Service for the New Millennium. Aldershot: Ashgate Publishing Company.
Cheung, A.B.L. and Scott, I. (2001). Governance and Public Sector Reform in Asia. New York, Routledge.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารสถาบันพอดี
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.