อาชีพใหม่วัยเกษียณ

ผู้แต่ง

  • Phramaha Phanuvich Numbuddee independent scholar
  • พระครูสังฆรักษ์ยศวีร์ ปมุตฺโต คณะสังคมศาสตร์, มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
  • พระมหาชินกร สุจิตฺโต คณะสังคมศาสตร์, มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

เกษียณ,อาชีพ,บำเน็จ บำนาญ

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อรู้การเกษียณอายุ เพื่อวางแผนหลังเกษียณอายุการทำงาน เพราะการเกษียณเป็นกระบวนการที่สำคัญในชีวิตของบุคคลที่มีผลต่อเศรษฐกิจและสังคม จากการศึกษาพบว่า หลักการและเหตุผลที่สำคัญของการเกษียณได้แก่ 1) การเตรียมความพร้อมในชีวิตหลังการทำงาน การเกษียณให้โอกาสให้บุคคลมีเวลาสำหรับการพักผ่อน การพัฒนาตนเอง และการทำกิจกรรมที่สนุกสนานตามความสนใจ โดยที่ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับงานหรือการทำงานอีกต่อไป 2) สุขภาพและความเป็นอยู่ การเกษียณสามารถช่วยให้บุคคลมีเวลาสำหรับการดูแลสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น โดยที่มีเวลาในการออกกำลังกาย การฝึกสมอง และการทำกิจกรรมที่เพลิดเพลิน 3) การลดความเครียด การเกษียณสามารถช่วยลดความเครียดที่เกิดจากการทำงานหรือความกังวลเกี่ยวกับงาน ซึ่งสามารถส่งผลดีต่อสุขภาพทั้งทางกายและจิตใจ 4) ส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงและการพัฒนา การเกษียณสามารถให้โอกาสให้บุคคลมีเวลาสำหรับการตั้งเป้าหมายใหม่ การเรียนรู้สิ่งใหม่ และการพัฒนาทักษะใหม่ซึ่งสามารถช่วยส่งเสริมการเติบโตและความสุขในชีวิตหลังการทำงาน การเพิ่มช่องทางสำหรับการทำงานของคนรุ่นใหม่ การเกษียณช่วยเปิดโอกาสให้คนรุ่นใหม่มีโอกาสที่จะเข้าสู่ตลาดแรงงานหรือสายอาชีพที่มีความต้องการสูงขึ้น โดยเป็นการลดความแข็งแรงในตลาดแรงงานและสร้างโอกาสใหม่ในการจ้างงาน  การเพิ่มความยั่งยืนในระบบสวัสดิการ การเกษียณมีความสำคัญในการรักษาความยั่งยืนในระบบสวัสดิการ โดยเพิ่มความเสมอภาคในการใช้งบประมาณของรัฐและเพิ่มโอกาสในการแบ่งปันผลประโยชน์ของเศรษฐกิจให้กับช่วงชีวิตหลังการทำงาน โดยทั่วไปแล้ว การเกษียณมีผลกระทบที่สำคัญต่อบุคคลและสังคมโดยรวม และมีความสำคัญในการสร้างชีวิตที่มีคุณภาพและมีความสุขหลังการทำงาน

References

กรมกิจการผู้สูงอายุ. สถิติผู้สูงอายุ. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.dop.go.th/th/know/1 [9 เมษายน 2567]

กาญจนา เฟื่องฟู. (2565). ปัจจัยทำนายความรอบรู้ด้านสุขภาพในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 2 จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารการพยาบาลและสุขภาพ, 16(2), 96-110.

จิระภา ขำพิสุทธิ์ และ ปัทมา สุพรรณกุล. (2567). ปัจจัยพยากรณ์ความรอบรู้ในการดูแลสุขภาพตนเอง ของข้าราชการครูหลังเกษียณ อายุราชการ ชมรมครูบำนาญอำเภอเมืองตาก จังหวัดตาก. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 17(1), 267-279.

ฉัตรชัย สิริเทวัญกุล. (2555). การจัดสรรสินทรัพย์ลงทุนที่เหมาะสมกับวัยเกษียณ. กรุงเทพฯ : ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย.

นวลทอง วจะรักษ์เลิศ และ บุษรา โพวาทอง. (2565). การวางแผนทางการเงินเพื่อการอยู่อาศัยในวัยเกษียณ ของพนักงานมหาวิทยาลัยสายปฏิบัติการในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สาระศาสตร์, 5(1), 37-50.

ประชา บุญมา และ วิชิต อู่อัน. (2564). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อการวางแผนเกษียณอายุของพนักงานบริษัทเอกชนในประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 16(2), 171-183.

พรอนงค์ บุษราตระกูล. ‘จุฬาฯ’ ชี้คนไทยออมเงินน้อย มีความพร้อมหลังเกษียณต่ำกว่า 40%. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https://www.matichon.co.th/economy/news_3545355. [9 เมษายน 2567]

พัชรี สุขโชค และ วิไลลักษณ์ อยู่สำราญ. (2564). การเตรียมความพร้อมวางแผนชีวิตเพื่อการเกษียณของพนักงาน บริษัทเอกชนกลุ่มเจนเนอเรชั่นวาย. วารสารสังคมภิวัฒน์, 12(2), 16-31.

ยุทธพงษ์ จักรคม, สุวรรณนภา สุ่ยวงษ์ และ จิรวุฒิ โม่งคํา. (2565). การเตรียมความพร้อมก่อนเกษียณอายุการทำงานของบุคลากรสายสนับสนุน. จันทรเกษมสาร, 28(1), 141-156

Hauff, J.C., Carlander, A., Garling, T. & Nicolini, G. (2020). Retirement Financial Behaviour: How Important Is Being Financially Literate?. Journal of Consumer Policy, 43(3), 543-564.

แผนภาพการเกษียณ

Downloads

เผยแพร่แล้ว

05/31/2024