การบริหารธุรกิจบนพื้นฐานของทานบารมี
คำสำคัญ:
การบริหาร, ธุรกิจ, การบริหารธุรกิจ, ทานบารมีบทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหมายของทานบารมีในบริบทของพระพุทธศาสนาเถรวาท วิเคราะห์แนวคิดเชิงจริยธรรมที่เกี่ยวข้องกับการบริหารธุรกิจ และสังเคราะห์เป็นกรอบแนวคิด “D.A.N.A. Model” สำหรับการจัดการองค์กรโดยยึดหลักการให้เป็นแกนกลาง ทานบารมี ซึ่งถือเป็นบารมีขั้นต้นในบารมี 10 ประการของพระโพธิสัตว์ หมายถึงการให้ด้วยเจตนาอันบริสุทธิ์ เพื่อเกื้อกูลผู้อื่นโดยไม่หวังผลตอบแทน แนวคิดนี้สามารถประยุกต์ใช้ในโลกธุรกิจได้ผ่านการพัฒนาองค์กรที่มีจิตสาธารณะ มุ่งสร้างคุณค่าร่วมกับผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย และขับเคลื่อนด้วยภาวะผู้นำเชิงจริยธรรม โดยผู้เขียนได้นำเสนอรูปแบบการประยุกต์ทานบารมีในระดับต่าง ๆ ตั้งแต่การให้วัตถุ การให้ธรรม จนถึงการให้อภัย และสังเคราะห์องค์ความรู้ใหม่ที่เชื่อมโยงระหว่างหลักทานบารมีกับทฤษฎีบริหารร่วมสมัย ทั้งนี้ บทความชี้ให้เห็นว่า การบริหารธุรกิจบนพื้นฐานของทานบารมี ไม่เพียงช่วยเสริมสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่มีเมตตาและเสียสละ แต่ยังเป็นกระบวนการเปลี่ยนผ่านจากการแสวงหาผลกำไรสู่การพัฒนาคุณภาพชีวิตที่ยั่งยืนของทั้งผู้บริหาร พนักงาน และสังคมโดยรวม สร้างแนวทางการบริหารธรกิจที่ยั่งยืนและเป็นธรรม
References
พระมหาพงศ์ศิริ ปญฺญาวชิโร. (2566). วิเคราะห์ทานบารมีในคัมภีร์อรรถกถาชาดก. วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 10(1), 63–73.
พระมหาพงศ์ศิริ ปญฺญาวชิโร. (2564). วิเคราะห์ทานบารมีในคัมภีร์อรรถกถาชาดก. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1), 63-73.
พุทธทาสภิกขุ. (2543). พุทธธรรมในฐานะจริยธรรมสากล. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2534). พระไตรปิฎกพร้อมอรรถกถา แปล ชุด 91 เล่ม. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
Bass, B. M., & Steidlmeier, P. (1999). Ethics, character, and authentic transformational leadership behavior. The Leadership Quarterly, 10(2), 181–217.
Drucker, P. F. (2006). The Effective Executive. New York : HarperCollins.
F. W. Taylor. (1911). The principles of Scientific Management. New York : Harper and Bros.
Fayol, H. (1949). General and Industrial Management. Sir Isaac Pitman & Sons.
Freeman, R. E. (1984). Strategic Management : A Stakeholder Approach. Oxford : Blackwell Publishing.
Gotsis, G., & Kortezi, Z. (2015). Philosophical Foundations of Workplace Spirituality: From Christian to Buddhist Perspectives. Journal of Business Ethics, 128(4), 729–744.
Greenleaf, R.K. (1977). Servant Leadership: A Journey into the Nature of Legitimate Power and Greatness. New York : Paulist Press.
Porter, M. E., & Kramer, M. R. (2011). Creating shared value. Harvard Business Review, 89(1), 62–77.
Robbins, S. P., & Coulter, M. (2018). Management (14th ed.). London : Pearson.
Saddhatissa, H. (1987). Buddhist Ethics: Essence of Buddhism. London : Wisdom Publications.
Sivaraksa, S. (1992). Seeds of Peace: A Buddhist Vision for Renewing Society. Berkeley : Parallax Press.
Takei, H. (2015). A General Model of Buddhism-Based Management. International Journal of Business and Information, 10(1), 79–111.
Von Bertalanffy, L. (1968). General System Theory: Foundations, Development. New York: George Braziller.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2025 วารสารสถาบันพอดี
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
