การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน : การศึกษาเชิงวิเคราะห์ วิจักษ์ และวิธาน
คำสำคัญ:
การจัดการ, การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน, วิเคราะห์, วิจักษ์, วิธานบทคัดย่อ
บทความวิจัยฉบับนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เอกสาร มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ วิจักษ์ และวิธานการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1. การวิเคราะห์การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน แบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ 1.1) องค์ประกอบที่สำคัญของ PBL และ 1.2) ประสิทธิภาพที่มีต่อผู้เรียน 2. การวิจักษ์การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน มีคุณค่าต่อการเรียนรู้ในมิติที่หลากหลาย ได้แก่ 2.1) คุณค่าด้านการพัฒนาทักษะการคิดอย่างมีวิจารณญาณ 2.2) คุณค่าด้านการเสริมสร้างทักษะการทำงานร่วมกัน 2.3) คุณค่าด้านการเสริมสร้างการเรียนรู้ด้วยตนเอง 2.4) คุณค่าด้านการประยุกต์ใช้ความรู้ในสถานการณ์จริง 2.5) คุณค่าด้านการพัฒนาทักษะการคิดอย่างสร้างสรรค์ 2.6) คุณค่าด้านการสร้างความมั่นใจในการเรียนรู้ 2.7) คุณค่าด้านการพัฒนาคุณภาพชีวิต 3. การวิธานการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน สามารถประยุกต์ใช้ได้หลายมิติ ได้แก่ 3.1) มิติทางการศึกษา 3.2) มิติการพัฒนาทักษะชีวิต 3.3) มิติการทำงาน 3.4) มิติการพัฒนาสังคม 3.5) มิติการพัฒนาตนเอง 3.6) มิติการประยุกต์ใช้กับนโยบาย องค์ความรู้ใหม่ที่ได้จากการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ “รูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต” ประกอบด้วย 7 ขั้นตอน คือ 1) กำหนดปัญหาที่เกี่ยวข้องกับชีวิตจริง 2) การวิเคราะห์และตั้งคำถาม 3) การวางแผนและค้นคว้าเพื่อแก้ปัญหา 4) การลงมือปฏิบัติ 5) การสะท้อนผลและการปรับปรุง 6) การเรียนรู้ร่วมกันและการสร้างเครือข่าย และ 7) การเชื่อมโยงกับการพัฒนาคุณภาพชีวิต
References
บุญนำ อินทนนท์. (2551). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน วิทยาศาสตร์และความสามารถในการแก้ปัญหาทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 โรงเรียนโยธินบำรุงที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานและการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้. ปริญญานิพนธ์ กศ.ม. (การมัธยมศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เบญจวรรณ ถนอมชยธวัช. (2559). ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21: ความท้าทายในการพัฒนานักศึกษา. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 3(2), 208-222.
พระพันธวัฒน์ ธมฺมวฑฺฒโน (ภูมิรัง) และวิทยา ทองดี. (2565). การจัดการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem–based Learning). วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 7(1), 967-976.
วรวิทย์ ตันฑนะเทวินทร์ และคณะ. (2563). การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem–based Learning: PBL). วารสารวิทยาลัยบัณฑิตเอเซีย, 10(4), 29-36.
สุรางค์ โค้วตระกูล. (2541). จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Allen, D. E., Duch, B. J., and Groh, S. E. (1996). The Power of Problem Based Learning in Introductory Science Courses. San Francisco : Jossey-Bass.
Barell, John. (1998). PBL an Inquiry Approach. Illinois : Skylight Training and Publishing.
Bellanca, J. & Brandt, R. (Eds), (2010). 21st Century Skills: Rethinking How Students Learn. Bloomington: Solution Tree Press.
Gijselaers, W.H. (1996). Connecting Problem-Based Practices with Educational Theory. San Francisco : Jossey-Bass.
Gallagher, S.A. (1997). Problem-Based Learning : Where did it come From, What does it do, and Where is it going?. Journal for the Education of the Gifted, 20(4), 332-362.
Hmelo, C.E., & Lin, Xiaodong. (2000). Becoming Self-Directed Learners : strategy Development in Problem-Based Learning. Mahwah. New Jersey : Lawrence Erlbaum Associates.
Kay, K. (2010). 21st Century Skills : Why the Matter, What They are, and How We Get There. In Bellanca, J. & Brandt, R. (Eds.), 21st Century Skills : Rethinking How Students Learn. Bloomington, In : Solution Tree Press.
Knowles, M.S. (1975). Self-Directed Learning : A Guide for Learners and Teachers. Chicago : Follett Publishing Company.
Torp, Linda & Sage, Sara. (1998). Problem as Possibilities: Problem-Based-Learning Learning for K- 12. Alexandria. Virgnia : Association for Supervision and Curriculum Development.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 วารสารสถาบันพอดี
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
