พุทธบูรณาการเพื่อส่งเสริมบทบาทของผู้ปกครองท้องที่ในการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด ตำบลผักขวง อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์

Main Article Content

ชญานี ต่ายลำยงค์
สายัณห์ อินนันใจ
พระครูโสภณกิตติบัณฑิต

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาระดับบทบาทของผู้ปกครองท้องที่ในการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด (2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักปาปณิกธรรมกับบทบาทของผู้ปกครองท้องที่ในการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด (3) เพื่อนำเสนอแนวทางพุทธบูรณาการหลักปาปณิกธรรมเพื่อส่งเสริมบทบาทของผู้ปกครองท้องที่ในการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด ตำบลผักขวง อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์ การศึกษานี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน ดังนี้ (1) การวิจัยเชิงปริมาณเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 382 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ (2) การวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยแบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบมีโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการพรรณนาความ ผลการศึกษาพบว่า 1) ระดับบทบาทของผู้ปกครองท้องที่ในการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักปาปณิกธรรมกับการส่งเสริมบทบาทของผู้ปกครองท้องที่ในการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด โดยรวมมีความสัมพันธ์เชิงบวก ในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3) แนวทางการส่งเสริมบทบาทของผู้ปกครองท้องที่ในการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด ดังนี้ (1) จักขุมา วิสัยทัศน์มองการณ์ไกลที่ชัดเจน (2) วิธูโร การบริหาร และ (3) นิสสยสัมปันโน มนุษย์สัมพันธ์ดี ความเอาใจใส่ การสื่อสารอย่างชัดเจนและจริงใจ เพื่อเข้าหาประชาชนด้วยท่าทีที่เป็นมิตรและรับฟังความคิดเห็นอย่างเปิดกว้าง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ต่ายลำยงค์ ช., อินนันใจ ส., & พระครูโสภณกิตติบัณฑิต. (2025). พุทธบูรณาการเพื่อส่งเสริมบทบาทของผู้ปกครองท้องที่ในการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด ตำบลผักขวง อำเภอทองแสนขัน จังหวัดอุตรดิตถ์. Journal of Spatial Development and Policy, 3(5), 77–88. สืบค้น จาก https://so16.tci-thaijo.org/index.php/JSDP/article/view/2002
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรรณทิวา มุณีแนม. (2562). แนวทางแก้ไขปัญหายาเสพติดโดยผู้นำชุมชนและประชาชนในพื้นที่ตำบลบาราเฮาะ อำเภอเมือง จังหวัดปัตตานี. (รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์).

กระทรวงสาธารณสุข. (2564). แผนยุทธศาสตร์ด้านการบำบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ป่วยยาเสพติด กระทรวงสาธารณสุข ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2564-2566. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

กฤษฎา จุลขันธ์ และ อภิกนิษฐา นาเลาห์. (2566). มูลเหตุจูงใจในการเข้าสู่วงจรยาเสพติดของผู้ต้องขังคดียาเสพติดในเรือนจำ : กรณีศึกษากลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน 2 และจังหวัดบึงกาฬ. วารสารสังคมศาสตร์ปัญญาพัฒน์, 5(4), 147–160.

ถิรวัฒน์ ณ ระนอง (2558). บทบาทของผู้ใหญ่บ้านในการแก้ไขปัญหายาเสพติด อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี. (รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).

นพดล ศาลาคาม, โชติ บดีรัฐ และ ภาสกร ดอกจันทร์. (2567) บทบาทกำนันผู้ใหญ่บ้าน ในการแก้ไขปัญหายาเสพติดพื้นที่อำเภอทุ่งช้าง จังหวัดน่าน. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 13(2), 52–66.

พงษ์ศักดิ์ มุกดาม่วง. (2563). บทบาทกำนันผู้ใหญ่บ้านที่มีต่อประสิทธิผลตามนโยบาย ด้านการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดในพื้นที่อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม. (รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร).

พระกฤษดา ธมฺมสาโร (สาระวิต). (2565). การมีส่วนร่วมของผู้นำชุมชนในการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดในเทศบาลเมืองกาฬสินธุ์ จังหวัดกาฬสินธุ์. (รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย).

สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด. (2565). แผนปฏิบัติการด้านการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด พ.ศ. 2565. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด.

สุจิต กิ่งเกล้า, ธิติวุฒิ หมั่นมี และ เกียรติศักดิ์ สุขเหลือง. (2562). การบูรณาการหลักปาปณิกธรรมเพื่อส่งเสริมคุณลักษณะผู้นำที่พึงประสงค์ของผู้บริหารสำนักงานประกันสังคมจังหวัดสมุทรสาคร. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรม, 2(2), 34-43.

องค์การบริหารส่วนตำบลผักขวง. (2566). ข้อมูลพื้นฐาน. สืบค้นจาก https://www.pksao.go.th/condition.

Cronbach, L. J. (1971). Essentials of psychological testing. (4th ed.). New York: Harper & Row.

Yamane, T. (1973). Statistic: An Introductory Analysis. (3rd ed.). New York: Harper & Row.