ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้บริการซ้ำของผู้ใช้บริการรถไฟฟ้าสายสีชมพู ช่วงแคราย – มีนบุรี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยด้านประชากรศาสตร์ (2) ศึกษาปัจจัยด้านพฤติกรรมของผู้ใช้บริการรถไฟฟ้าสายสีชมพู ช่วงแคราย - มีนบุรี และ (3) ศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้บริการซ้ำของผู้ใช้บริการรถไฟฟ้าสายสีชมพู ช่วงแคราย - มีนบุรี เนื่องจากโครงการรถไฟฟ้าสายสีชมพู ช่วงแคราย - มีนบุรี เป็นเส้นทางสำคัญในการเชื่อมโยงพื้นที่กรุงเทพมหานครและนนทบุรี ซึ่งมีผลต่อพฤติกรรมการเดินทางของประชาชนอย่างมีนัยสำคัญ การเข้าใจปัจจัยที่มีผลต่อการใช้บริการซ้ำจึงมีความสำคัญต่อการวางแผนและพัฒนาระบบขนส่งให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้ใช้บริการในระยะยาว โดยการศึกษาในครั้งนี้ได้ดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 400 ตัวอย่าง ในพื้นที่กรุงเทพมหานครและนนทบุรี ผ่านแบบสอบถาม และทำการวิเคราะห์สถิติเชิงพรรณนา สถิติเชิงอนุมาน และการวิเคราะห์การถดถอยเชิงโลจิสติกแบบทวิ ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจใช้บริการซ้ำของผู้ใช้บริการรถไฟฟ้าสายสีชมพู ช่วงแคราย – มีนบุรี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ประกอบด้วย 1) ปัจจัยด้านลักษณะประชากรศาสตร์ ได้แก่ เพศ อายุ อาชีพ และรายได้ 2) ปัจจัยด้านพฤติกรรมของผู้ใช้บริการ ได้แก่ ทางเลือกในการเดินทางต่อจากรถไฟฟ้าสายสีชมพูจนไปยังจุดหมายปลายทาง และ 3) ปัจจัยด้านส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ได้แก่ ด้านผลิตภัณฑ์ในเรื่องความรวดเร็วในการเดินทาง ความสะดวกสบายในการเดินทาง และระบบรถไฟฟ้าไม่มีปัญหาขัดข้อง ด้านราคาในเรื่องราคาเหมาะสมกับระยะทาง ด้านช่องทางการจัดจำหน่ายในเรื่องจำนวนห้องจำหน่ายตั๋วโดยสารเพียงพอกับผู้ใช้บริการ ด้านการส่งเสริมการตลาดในเรื่องราคาโปรโมชั่นของการใช้บัตร EMV Contactless มีความเหมาะสม และร้านค้าที่ร่วมโปรโมชั่นมีความเหมาะสม ด้านกระบวนการในเรื่องการมีระบบช่วยเหลือคนพิการอย่างเหมาะสม และด้านลักษณะทางกายภาพในเรื่องการมีร้านค้าและบริการต่าง ๆ ภายในสถานีที่เปิดให้บริการอย่างเหมาะสม โดยผลจากงานวิจัยครั้งนี้จะนำไปสู่แนวทางการวางแผน พัฒนา และปรับปรุงแก้ไขรูปแบบการให้บริการและกลยุทธ์ทางการตลาดของโครงการรถไฟฟ้าดังกล่าว เพื่อให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้ใช้บริการและสามารถรองรับกับการขยายตัวของเมืองที่เพิ่มขึ้น ซึ่งจะทำให้มีผู้ใช้บริการมากยิ่งขึ้น
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
การรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย. (2566ก). รายงานประจำปี 2566. สืบค้นจาก https://www.mrta.co.th/th/annual-report/18186.
การรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย. (2566ข). รายงานฉบับสมบูรณ์ผลการสำรวจ ครั้งที่ 1 (Final Report) ประจำปี 2566. สืบค้นจาก https://www.mrta.co.th/th/satisfaction-survey-reports/14804.
กิรณา สินเจริญ. (2550). ปัจจัยทีมีผลต่ออุปสงค์ของผู้ใช้บริการรถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล. (เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
ปองพล นิกรกิตติโกศล. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในการใช้บริการรถไฟฟ้าบีทีเอสของผู้ใช้บริการในเขตกรุงเทพมหานคร. (บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
ยุวดี วรสิทธิ์ และ เอก ชุณหชัชราชัย. (2559). ปัจจัยด้านคุณภาพบริการ และพฤติกรรมการใช้บริการรถไฟฟ้าแอร์พอร์ตเรลลิ้งก์ที่มีผลต่อทัศนคติของผู้ใช้บริการในกรุงเทพมหานคร. วารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร, 13(1), 24-42.
วริศรา เจริญศรี. (2560). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจใช้รถไฟฟ้าบีทีเอส. (เศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
โสภิตา รัตนสมโชค. (2558). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในการใช้บริการรถไฟฟ้าเฉลิมพระเกียรติ (บีทีเอส) ของประชากรในเขตกรุงเทพมหานคร. (บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
Kotler, P., & Keller, K. L. (2016). Marketing management. (15th global ed.). Edinburgh: Pearson Education.
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory. (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
Payne, A. (1993). The essence of service marketing. London: Prentice Hall.
Rasca, S., & Saeed, N. (2022). Exploring the factors influencing the use of public transport by commuters living in networks of small cities and towns. Travel Behaviour and Society, 28, 249–263.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis. (2nd ed.). New York: Harper & Row.