ผลการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือแบบจิ๊กซอว์ เสริมด้วยแผนผังความคิด ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาธุรกิจและการเป็นผู้ประกอบการ ของนักเรียนประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1

Main Article Content

คีตภัทร แสงรัตน์

บทคัดย่อ

           การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หลังเรียนกับเกณฑ์ร้อยละ 75 และ3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1 ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือแบบจิ๊กซอว์เสริมด้วยแผนผังความคิด กลุ่มตัวอย่าง นักเรียนประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1 วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยีอุดรธานี ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2568 จำนวน 32 คน ได้จากการสุ่มแบบแบ่งกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือแบบจิ๊กซอว์เสริมด้วยแผนผังความคิด มีค่าเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 4.45 – 4.60 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน มีค่าความยากง่าย ระหว่าง 0.40 – 0.76 ค่าอำนาจจำแนก ระหว่าง 0.30 - 0.68 มีค่าความเชื่อมั่น 0.85 3) แบบสอบถามความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที แบบไม่อิสระและการทดสอบค่าทีแบบกลุ่มเดียว


          ผลการวิจัย พบว่า 1.ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียน หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือแบบจิ๊กซอว์เสริมด้วยแผนผังความคิด อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียน ด้วยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือแบบจิ๊กซอว์เสริมด้วยแผนผังความคิด หลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 75 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3. ความพึงพอใจของนักเรียนประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1 ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือแบบจิ๊กซอว์เสริมด้วยแผนผังความคิด อยู่ในระดับมาก

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แสงรัตน์ ค. . (2025). ผลการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือแบบจิ๊กซอว์ เสริมด้วยแผนผังความคิด ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาธุรกิจและการเป็นผู้ประกอบการ ของนักเรียนประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1. Journal of Pitchaya Education and Research, 1(1), 27–34. สืบค้น จาก https://so16.tci-thaijo.org/index.php/JPER/article/view/2953
ประเภทบทความ
Research Article

เอกสารอ้างอิง

ชาตรี สำราญ. (2564). หลากหลายวิธีสอนที่ไม่หลอกหลอนวิธีเรียนรู้. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.

ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2564). การจัดการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง. นนทบุรี: เอ็มดี ออล กราฟิก.

ทิศนา แขมมณี. (2564). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ

(พิมพ์ครั้งที่ 25). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยมหาวิทยาลัย.

นฤมล รื่นนิมิตร และเมษา นวลศรี. (2565). การพัฒนาทักษะการจำแนกประเภทและผลสัมฤทธิ์ทางการ

เรียน เรื่อง อากาศและความสำคัญต่อสิ่งมีชีวิตโดยใช้การจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิคจิ๊กซอว์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3. Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(3), 97–107.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

ปจิตรา สมหมาย, ประภาศ ปานเจี๊ยง และนงนภัสส์ มากชูชิต. (2563). ผลการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือด้วยเทคนิคจิ๊กซอว์ (Jigsaw) ร่วมกับอินโฟกราฟิกที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาประวัติศาสตร์ เรื่อง ภูมิภาคโลก ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต (หลักสูตรและการสอน). มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

สุวิทย์ มูลคำ และอรทัย มูลคำ. (2555). 21 วิธีการจัดการเรียนรู้: เพื่อพัฒนากระบวนการคิด. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.

สุพัตรา สมสุขและอาลัย จันทร์พาณิชย์. (2567). การพัฒนาชุดการเรียนรู้ เรื่อง พุทธประวัติด้วยเทคนิคจิ๊กซอว์ ของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนชุมชนบ้านหัวพลวง (รัฐพรมมณีอุทิศ) อำเภอท่าตะโก จังหวัดนครสวรรค์. วารสารวิจัยและวิชาการบวรพัฒน์ , 2(1), 1-17. Buzan. (1997). The mind map: Radian thinking. London: BBC Books.

Johnson, & Johnson. (2017). Cooperative Learning. Innovacion Educacion I Congreso Internaciona. University of Minnesota. 22(23): 2.