การพัฒนาภาวะผู้นำด้วยเนกขัมมะบารมี

ผู้แต่ง

  • ชิสา กันยาวิริยะ สาขาวิชาปรัชญาและจริยศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • สิรินทร์ กันยาวิริยะ สาขาวิชาปรัชญาและจริยศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

คำสำคัญ:

การพัฒนา, ภาวะผู้นำ, การพัฒนาภาวะผู้นำ, เนกขัมมะบารมี

บทคัดย่อ

             การวิจัยครั้งนี้ ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพแบบการวิจัยเอกสาร มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความหมาย หลักการ และสาระสำคัญของเนกขัมมะบารมีจากพระไตรปิฎก อรรถกถา และคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาที่เกี่ยวข้อง (2) วิเคราะห์แนวคิดและองค์ประกอบของภาวะผู้นำจากเอกสารและงานวิจัยทางด้านการบริหารและการพัฒนาภาวะผู้นำ (3) สังเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างหลักเนกขัมมะบารมีกับการพัฒนาภาวะผู้นำ และ (4) เสนอแนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำโดยบูรณาการหลักเนกขัมมะบารมีในมิติที่สอดคล้องกับบริบทสังคมปัจจุบัน ผลการวิจัยพบว่า (1) เนกขัมมะบารมีหมายถึงการสละกามคุณและความยึดติด เพื่อสร้างความมั่นคงทางอารมณ์ สมาธิ และปัญญา อันเป็นคุณลักษณะสำคัญของผู้นำเชิงคุณธรรม (2) ภาวะผู้นำที่มีประสิทธิผลประกอบด้วยวิสัยทัศน์ การตัดสินใจเชิงคุณธรรม ความซื่อสัตย์ ความสามารถในการปรับตัว และการพัฒนาผู้ตาม ซึ่งสอดคล้องกับหลักเนกขัมมะบารมี (3) การบำเพ็ญเนกขัมมะบารมีช่วยเสริมการตัดสินใจที่เป็นกลาง ลดอคติ และสร้างความน่าเชื่อถือในองค์กร และ (4) แนวทางพัฒนาภาวะผู้นำที่เสนอประกอบด้วยการฝึกสมาธิและสติ การใช้กรณีศึกษาจากพระพุทธศาสนา การสร้างระบบประเมินคุณธรรมผู้นำ และการบูรณาการกับทฤษฎีภาวะผู้นำสมัยใหม่ องค์ความรู้ใหม่ที่ได้ คือ “NEKKHAMMA Leadership Model” ซึ่งเป็นโมเดลการพัฒนาภาวะผู้นำที่ผสานหลักเนกขัมมะบารมีกับทฤษฎีภาวะผู้นำสากล เพื่อสร้างผู้นำที่มีทั้งคุณธรรมและสมรรถนะการบริหาร ตอบสนองความต้องการของสังคมในศตวรรษที่ 21

เอกสารอ้างอิง

พุทธทาสภิกขุ. (2546). คู่มือมนุษย์. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2556). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Bass, B. M., & Avolio, B. J. (1994). Improving organizational effectiveness through transformational leadership. Thousand Oaks, CA : Sage Publications.

Chatchai Prukamnouy. (2018). Leadership ethics and organizational trust: An empirical study in Thailand. Southeast Asian Journal of Management, 12(2), 101–119.

George, B. (2003). Authentic leadership: Rediscovering the secrets to creating lasting value. San Francisco, CA : Jossey-Bass.

Greenleaf, R. K. (1977). Servant leadership: A journey into the nature of legitimate power and greatness. New York : Paulist Press.

Masukree, T. (2022). Buddhist principles and sustainable leadership in modern organizations. Journal of Buddhist Leadership Studies, 5(2), 45–60.

Northouse, P. G. (2019). Leadership: Theory and practice (8th ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications.

Phakamach, N., Nopparat, S., & Kongsom, K. (2021). Ethical leadership and trust in the workplace : A Buddhist perspective. Journal of Moral and Ethical Studies, 3(1), 12–25.

Phra Brahmagunabhorn (P.A. Payutto). (2552). พุทธธรรม. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Rungreung, S. (2020). Buddhist-based leadership development model for organizational sustainability. Journal of Buddhist Management Studies, 2(1), 1–20.

SCIRP. (2023). The role of moral integrity in effective leadership: A comparative study. Open Journal of Leadership, 12(3), 115–129.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

08/31/2025

รูปแบบการอ้างอิง

กันยาวิริยะ ช., & กันยาวิริยะ ส. (2025). การพัฒนาภาวะผู้นำด้วยเนกขัมมะบารมี. วารสารสถาบันพอดี, 2(8), 27–39. สืบค้น จาก https://so16.tci-thaijo.org/index.php/IS-J/article/view/2264