การประยุกต์ใช้หลักการทรงงานข้อที่ 20 : ความซื่อสัตย์สุจริตจริงใจต่อกัน
คำสำคัญ:
การประยุกต์ใช้, หลักการทรงงานข้อที่ 20, ความซื่อสัตย์, สุจริต, จริงใจต่อกันบทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และประยุกต์ใช้หลักการทรงงานข้อที่ 20 “ความซื่อสัตย์สุจริตจริงใจต่อกัน” ในมิติทางปรัชญาและการปฏิบัติ โดยเน้นการเชื่อมโยงแนวคิดจากพุทธปรัชญา จริยศาสตร์ตะวันตก และทฤษฎีทางสังคมร่วมสมัย เพื่อสร้างองค์ความรู้ใหม่ที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้จริงในระดับบุคคล องค์กร และสังคม การวิจัยใช้ระเบียบวิธีเชิงคุณภาพแบบอรรถปริวรรต ผ่านการวิเคราะห์เอกสาร ตำรา และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า ความซื่อสัตย์สุจริตจริงใจมิได้จำกัดอยู่เพียงการพูดความจริง แต่ครอบคลุมถึงการรักษาสัจจะ การปฏิบัติอย่างโปร่งใส การมีเจตนาที่สุจริต และการสร้างความไว้วางใจร่วมในสังคม การประยุกต์ใช้หลักการนี้ก่อให้เกิดผลลัพธ์เชิงบวกต่อเนื่อง ทั้งการเสริมสร้างความน่าเชื่อถือส่วนบุคคล การสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่มีธรรมาภิบาล และการเสริมทุนทางสังคมในระดับชุมชนและประเทศ องค์ความรู้ใหม่จากการศึกษานี้ได้สังเคราะห์เป็น โมเดล T.R.U.S.T ซึ่งอธิบายกลไกการเชื่อมโยงระหว่างคุณธรรมภายใน การปฏิบัติทางจริยธรรม และการสร้างความสัมพันธ์ทางสังคม โดยชี้ว่าความซื่อสัตย์สุจริตจริงใจต่อกันเป็นคุณธรรมเชิงโครงสร้างที่มีบทบาทสำคัญต่อการพัฒนาที่ยั่งยืนและการสร้างความไว้วางใจในทุกระดับของสังคม
เอกสารอ้างอิง
ธนรักษ์ เมฆขยาย, ยงยุทธ ศรีเกี่ยวฝั้น และอดิศร สิทธิเวช. (2559). การเรียนรู้หลักการทรงงานและน้อมนำมาปรับใช้ของเกษตรกรในพื้นที่ภาคเหนือ. การประชุมวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 54 สาขาเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
พระเทพวัชรสารบัณฑิต และคณะ. (2567). แก่นพระพุทธศาสนาที่ปรากฏในการเทศน์มหาเวสสันดรชาดก. โครงการพัฒนาความเป็นเลิศของสถาบันอุดมศึกษาและพัฒนากำลังคนขั้นสูง : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
บัณฑิต เสาวภาภรณ์, ทักษญา สง่าโยธิน และลลิต ถนอมสิงห์. (2562). การศึกษาหลักการทรงงานในพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร เพื่อน้อมนำมาเป็นแนวทางในการปฏิบัติงานสำหรับกิจการเพื่อสังคม. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 13(1), 311–326.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2541). ธรรมกับการพัฒนาชีวิต. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ธรรมสภา.
สำนักคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ (สำนัก กปร.). (2563). หลักการทรงงาน ในพระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : สำนัก กปร.
สิรินทร์ กันยาวิริยะ. (2568). สัจจะบารมีในพุทธปรัชญาเถรวาท. วารสารสถาบันพอดี มูลนิธิสหธรรมิกชน, 2(2), 51-65.
Aristotle. (2009). Nicomachean ethics (W. D. Ross, Trans.). Oxford University Press. (Original work published ca. 350 B.C.E.)
Audi, R., & Murphy, P. E. (2006). The many faces of integrity. Business Ethics Quarterly, 16(1), 3–21. https://doi.org/10.5840/beq20061613
Brown, M. E., Treviño, L. K., & Harrison, D. A. (2005). Ethical leadership: A social learning perspective for construct development and testing. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 97(2), 117–134. https://doi.org/10.1016/j.obhdp.2005.03.002
Chanyanoot, M., & Taksaya, S. (2019). แนวทางการน้อมนำหลักการทรงงานของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร ไปใช้ในการปฏิบัติงานขององค์กรธุรกิจ. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 12(1), 710–723.
Elkington, J. (1997) Cannibals with Forks: The Triple Bottom Line of 21st Century Business. Capstone, Oxford.
Harvey, P. (2000). An introduction to Buddhist ethics: Foundations, values and issues. Cambridge University Press.
Kant, I. (1996). Groundwork of the metaphysics of morals (M. Gregor, Trans.). Cambridge University Press. (Original work published 1785)
Mill, J. S. (1998). Utilitarianism. Oxford University Press. (Original work published 1861)
Nitthat-ek, S. (2025). Good Practice in Strengthening Integrity and Transparency in Organizations: A Case Study of the Department of Provincial Administration, Ministry of Interior. King Prajadhipok’s Institute Journal, 23(1), 146–170. retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/kpi_journal/article/view/275406
Pološki Vokić, N., Rimac Bilušić, M., & Najjar, D. (2020, August). Building organizational trust through internal communication. Corporate Communications: An International Journal, ahead of print. https://doi.org/10.1108/CCIJ 01 2020 0023
Porpeang.org. (ม.ป.ป.). หลักการทรงงานข้อที่ 20 : ความซื่อสัตย์สุจริตจริงใจต่อกัน. สืบค้นจาก https://www.porpeang.org
Printeger Consortium. (2016). Promoting integrity as an integral dimension of excellence in research: Normative analysis of research integrity and misconduct (Deliverable No. D II.3). European Union’s Horizon 2020 research and innovation programme. https://printeger.eu/wp-content/uploads/2016/10/D2.3.pdf
Putnam, R. D. (2000). Bowling alone: The collapse and revival of American community. Simon & Schuster.
Rothstein, B. (2011). The Quality of Government: Corruption, Social Trust, and Inequality in International Perspective.University of Chicago Press. https://doi.org/10.7208/chicago/9780226729589.001.0001
Williams, B. (2002). Truth and truthfulness: An essay in genealogy. Princeton University Press.
Yadav, B. (2024). Ethics in Public Administration: Why Integrity Matters?. RESEARCH REVIEW International Journal of Multidisciplinary, 9(1), 282–286.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารสถาบันพอดี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
