Journal of Spatial Development and Policy

พลิกสมการความเหลื่อมล้ำด้วยเทคโนโลยีทางการเงิน: เส้นทางใหม่สู่การเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศไทย

กอบกาญจน์ ปั้นพงษ์ — 2025-06-12

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอบทบาทของเทคโนโลยีทางการเงินที่มีต่อการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจและการลดความเหลื่อมล้ำทางรายได้ในประเทศไทย โดยอธิบายผ่านกรอบแนวคิดของทฤษฎีการเจริญเติบโตจากภายใน และเส้นโค้งคูซเนตส์ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า เทคโนโลยีทางการเงินเป็นกลไกสำคัญในการส่งเสริมการเข้าถึงบริการทางการเงินของประชาชน โดยเฉพาะกลุ่มเปราะบาง เช่น ผู้มีรายได้น้อย ประชาชนในพื้นที่ห่างไกล และแรงงานนอกระบบ ทั้งนี้ เทคโนโลยีทางการเงินยังช่วยเพิ่มประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ ลดต้นทุนในการทำธุรกรรม และส่งเสริมนวัตกรรมในระบบการเงิน อย่างไรก็ตาม การขยายบทบาทของ เทคโนโลยีทางการเงินยังเผชิญความท้าทายหลายด้าน เช่น ข้อจำกัดด้านกฎระเบียบ ความมั่นคงทางไซเบอร์ และความเหลื่อมล้ำด้านทักษะดิจิทัล บทความนี้จึงเสนอข้อเสนอแนะเชิงนโยบายเพื่อสนับสนุนการพัฒนาเทคโนโลยีทางการเงินอย่างยั่งยืน เพื่อขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทยไปสู่ความเสมอภาคและทั่วถึงมากยิ่งขึ้น

ปัจจัยที่ส่งผลต่ออัตราการจ่ายเงินปันผลของสหกรณ์ออมทรัพย์กลุ่มข้าราชการ

สุทธิรักษ์ แซ่ขวย — 2025-06-12

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่ออัตราการจ่ายเงินปันผลของสหกรณ์ออมทรัพย์ กลุ่มข้าราชการ โดยปัจจัยที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ประกอบด้วย อัตราส่วนผลตอบแทนต่อสินทรัพย์ (ROA) อัตราส่วนผลตอบแทนต่อส่วนของทุนสหกรณ์ (ROE) อัตรากำไรสุทธิ (NPM) อัตราส่วนทุนหมุนเวียน (CR) อัตราส่วนหนี้สินต่อทุนของสหกรณ์ (DER) และอัตราการจ่ายเงินปันผลปีที่ผ่านมา (HDPR) โดยใช้ข้อมูลรายปีของสหกรณ์ออมทรัพย์กลุ่มข้าราชการจำนวน 26 สหกรณ์ ตั้งแต่ปี 2557-2566 รวมระยะเวลา 10 ปี สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วยค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าสูงสุด (Maximum) ค่าต่ำสุด (Minimum) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) การวิเคราะห์สมการถดถอยด้วยวิธี Panel Data Regression ผลการศึกษาพบว่า อัตราส่วนหนี้สินต่อส่วนของผู้ถือหุ้น (DER) มีอิทธิพลเชิงลบต่ออัตราการจ่ายเงินปันผล (DPR) และอัตราการจ่ายเงินปันผลปีที่ผ่านมา (HDPR) มีอิทธิพลเชิงบวกกับอัตราการจ่ายเงินปันผล (DPR) ที่ระดับนัยสำคัญ ทางสถิติ 0.01 ส่วนอัตราส่วนผลตอบแทนต่อสินทรัพย์ (ROA) อัตราส่วนผลตอบแทนต่อส่วนของทุน (ROE) อัตรากำไรสุทธิ (NPM) และอัตราส่วนทุนหมุนเวียน (CR) ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

แรงจูงใจที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานสายการผลิตชิ้นส่วนอิเล็กโทรนิกส์ กรณีศึกษา บริษัท เอจีซี ไมโคร กลาส (ประเทศไทย) จำกัด

รัฐพงศ์ วงศ์เศรษฐี — 2025-06-12

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับแรงจูงใจและประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานสายการผลิตชิ้นส่วนอิเล็กโทรนิกส์ กรณีศึกษา บริษัท เอจีซี ไมโคร กลาส (ประเทศไทย) จำกัด (2) เปรียบเทียบประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานสายการผลิตชิ้นส่วนอิเล็กโทรนิกส์ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล กรณีศึกษา และ (3) ศึกษาปัจจัยแรงงจูงใจ ที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานสายการผลิตชิ้นส่วนอิเล็กโทรนิกส์ โดยประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ พนักงานสายการผลิตในแผนกการผลิตส่วนหน้าของบริษัท เอจีซี ไมโคร กลาส (ประเทศไทย) จำกัด จำนวน 472 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลประกอบด้วยสถิติพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน โดยใช้การวิเคราะห์ด้วยการทดสอบค่า F-TEST (One-Way ANOVA) และการวิเคราะห์สมการถดถอยพหุคุณ ผลการศึกษาพบว่า 1) ระดับแรงจูงใจและประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานสายการผลิตชิ้นส่วนอิเล็กโทรนิกส์ อยู่ในระดับมาก 2) ปัจจัยส่วนบุคคล ด้านอายุงานในบริษัท ตำแหน่ง รายได้ และส่วนงานของพนักงานต่างกัน มีประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานแตกต่างกัน และ 3) ปัจจัยแรงจูงใจที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของพนักงานสายการผลิตชิ้นส่วนอิเล็กโทรนิกส์ ได้แก่ ความสำเร็จในการปฏิบัติงาน การได้รับการยอมรับนับถือ ลักษณะของงานที่ปฏิบัติ ความก้าวหน้าในตำแหน่งหน้าที่ ความรับผิดชอบ ความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงาน ความเป็นอยู่ส่วนตัว ความมั่นคงในงาน และวิธีการปกครองของผู้บังคับบัญชา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

การวิเคราะห์ต้นทุนผลตอบแทนการผลิตพืชฤดูแล้งเพื่อการค้าของเกษตรกรในตำบลโพนบก อำเภอโพนสวรรค์ จังหวัดนครพนม

อรพรรณ ปู่ห้วยพระ — 2025-06-12

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพเศรษฐกิจและสังคมของเกษตรกร รวมถึงวิเคราะห์ต้นทุน ผลตอบแทน และอัตราผลตอบแทนจากการลงทุน (ROI) ในการปลูกพืชฤดูแล้งในตำบลโพนบก อำเภอโพนสวรรค์ จังหวัดนครพนม โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยเกษตรกร 36 ครัวเรือน ที่เพาะปลูกพืชอายุสั้นหรือพืชที่ใช้น้ำน้อยบนพื้นที่ตั้งแต่ 1 ไร่ขึ้นไปในหมู่ที่ 1 ตำบลโพนบก ในปี พ.ศ. 2566 โดยใช้แบบสอบถามและการคัดเลือกแบบเจาะจงในการเก็บข้อมูล ผลการศึกษาพบว่า เกษตรกรส่วนใหญ่อยู่ในช่วงอายุ 41–50 ปี มีระดับการศึกษามัธยมศึกษาตอนปลาย มีสมาชิกในครัวเรือนที่ทำเกษตรเฉลี่ย 2 คน มีประสบการณ์ทำเกษตร 11–20 ปี และมีแหล่งน้ำสะอาดใช้ตลอดทั้งปี โดยใช้น้ำจากบ่อน้ำส่วนตัว และไฟฟ้าจากการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค หนี้สินของครัวเรือนอยู่ระหว่าง 10,000–50,000 บาท และมีพื้นที่เพาะปลูกพืชฤดูแล้งเฉลี่ย 11–15 ไร่ โดยถือครองในรูปแบบ ส.ป.ก. 4-01 พืชฤดูแล้งที่นิยมปลูก ได้แก่ ผักกวางตุ้ง คะน้า ถั่วฝักยาว และข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ โดยจำหน่ายในตลาดนัดสินค้าเกษตร ผลการวิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทน พบว่า คะน้าให้ผลตอบแทนจากการลงทุนสูงสุด โดยมีกำไรสุทธิ 7,788.77 บาทต่อไร่ (ROI 30.19%, ต้นทุน 25,799.19 บาทต่อไร่) รองลงมาคือ ถั่วฝักยาว (กำไรสุทธิ 8,137 บาท/ไร่, ROI 22.7%, ต้นทุน 35,852.73 บาท/ไร่) และผักกวางตุ้ง (กำไรสุทธิ 3,480.16 บาท/ไร่, ROI 19.35%, ต้นทุน 17,989.84 บาท/ไร่) ขณะที่ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ขาดทุน 1,268.24 บาท/ไร่ (ROI -14.68%, ต้นทุน 8,638.68 บาท/ไร่) สรุปได้ว่า การเลือกชนิดพืชมีผลต่อความสามารถในการทำกำไรอย่างมีนัยสำคัญ โดยแนะนำให้เกษตรกรเลือกปลูกพืชที่ให้ ผลตอบแทนสูง เลือกจากพืชที่ปลูกมีผลอัตราผลตอบแทนจากการลงทุน (ROI) หรือ เลือกพืชที่ให้ “ผลตอบแทนสูง” และ “ต้นทุนเหมาะสม” โดยแนะนำให้เกษตรกรเลือกปลูกผักคะน้า ถั่วฝักยาว หรือผักกวางตุ้ง แทนข้าว เช่น คะน้า ถั่วฝักยาว หรือผักกวางตุ้ง และหลีกเลี่ยงพืชที่ให้ผลตอบแทนต่ำ เช่น ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ และการปลูกถั่วฝักยาวและคะน้ามีต้นทุน แรงงานค่อนข้างสูง เกษตรกรจำเป็นต้องมีเงินทุนสำหรับการเพาะปลูกพืชหน้าแล้ง ทั้งนี้ควรส่งเสริมการพัฒนาช่องทางการตลาดและการรวมกลุ่มของเกษตรกรเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและความยั่งยืนในการเกษตรฤดูแล้ง

ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้บริการสั่งอาหารเดลิเวอรี่ผ่านแอปพลิเคชันของผู้บริโภค ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

นิรันดร์ กาอินต๊ะ — 2025-06-12

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดและการตัดสินใจใช้บริการสั่งอาหารเดลิเวอรี่ ผ่านแอปพลิเคชันของผู้บริโภค และ (2) ศึกษาปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้บริการสั่งอาหารเดลิเวอรี่ ผ่านแอปพลิเคชันของผู้บริโภค ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ โดยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา จำนวน 400 ตัวอย่าง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ความถี่ ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงอนุมาน คือ การใช้วิเคราะห์สมการถดถอยพหุคูณแบบ Enter (Enter Multiple Regression Analysis) ผลการศึกษาพบว่า 1) ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด และการตัดสินใจใช้บริการสั่งอาหารเดลิเวอรี่ ผ่านแอปพลิเคชัน ในภาพรวม อยู่ในระดับความสำคัญมากที่สุด เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านสินค้า รองลงมา คือ ด้านกระบวนการ ด้านลักษณะทางกายภาพ ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย ด้านการส่งเสริมทางการตลาด ด้านราคา และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำที่สุด คือ ด้านบุคคล อยู่ในระดับความสำคัญมากที่สุด ตามลำดับ และ 2) ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดมีผลต่อการตัดสินใจใช้บริการสั่งอาหารเดลิเวอรี่ ผ่านแอปพลิเคชันของผู้บริโภค ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 มี 6 ด้าน ได้แก่ ด้านการส่งเสริมทางการตลาด ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย ด้านลักษณะทางกายภาพ ด้านกระบวนการ ด้านราคา และด้านบุคคล ตามลำดับ

ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเพิ่มประสิทธิภาพการให้บริการการขนส่งสินค้าขนาดใหญ่: กรณีศึกษา บริษัท ABC จำกัด

ชลิดา สุวรรณประทีป — 2025-06-12

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเพิ่มประสิทธิภาพการให้บริการการขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ กรณีศึกษาบริษัท ABC จำกัด (2) เสนอแนะแนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการให้บริการการขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ตามผลการวิเคราะห์ปัจจัย กรณีศึกษาบริษัท ABC จำกัด การวิจัยครั้งนี้ใช้กลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Sampling) ในลูกค้าบริษัทขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ พนักงานบริษัท ABC จำกัด และบริษัทซัพพลายเออร์ รวมจำนวน 11 คน โดยกลุ่มตัวอย่างมีเงื่อนไขที่มีตำแหน่งงานระดับ หัวหน้างาน ผู้จัดการ และผู้เชี่ยวชาญการขนส่งสินค้าขนาดใหญ่อายุงานไม่น้อยกว่า 5-7 ปี เครื่องมือที่ใช้คือการวิเคราะห์ตามลำดับชั้น (Analytic Hierarchy Process) มาประยุกต์ใช้ในการวิเคราะห์ผลการศึกษาในการเปรียบเทียบเกณฑ์ในการตัดสินใจต่างๆ ผลการศึกษาพบว่า 1) ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการให้บริการการขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ พบว่า ปัจจัยที่มีความสำคัญมากที่สุดในการตัดสินใจ คือ ด้านการดำเนินงาน รองลงมา คือ ด้านเวลา ด้านต้นทุน และปัจจัยที่มีผลน้อยที่สุดในการตัดสินใจ คือด้านความน่าเชื่อถือ 2) แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการให้บริการการขนส่งสินค้าขนาดใหญ่ตามผลการวิเคราะห์ปัจจัย ของ บริษัท ABC จำกัด โดยการนำเทคโนโลยี ซอฟต์แวร์ที่ใช้ในการจัดการขนส่งในการลดต้นทุนการดำเนินงาน เช่น ระบบ ETA/ETD มาใช้ (Estimated Time of Arrival/Departure) ใช้ระบบ GPS Tracking หรือ IoT ติดตามเรือแบบเรียลไทม์ และ ใช้ระบบจัดเส้นทางอัตโนมัติ (Route Optimization Software) คำนวณเวลาและลดระยะทาง เพื่อลดจำนวนรอบวิ่งเปล่า ที่พัฒนาขึ้นสามารถเพิ่มประสิทธิภาพการขนส่ง ลดต้นทุน และสร้างความพึงพอใจให้กับผู้ใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานในระบบบัญชีคอมพิวเตอร์ (E-LAAS) ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิษณุโลก

ฐิตินันท์ สุโคมุต — 2025-06-12

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการปฏิบัติงานในระบบบัญชีคอมพิวเตอร์ (E-LAAS) ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิษณุโลก เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) เครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม โดยประชากรและกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ ผู้ปฏิบัติงานในด้านการเงินและการบัญชีในระบบบัญชีคอมพิวเตอร์ (E-LAAS) ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพิษณุโลก โดยจำแนกเป็น นักวิชาการเงินและบัญชี และเจ้าพนักงานการเงินและบัญชี รวม 172 คน เก็บตัวอย่างจากประชากรทั้งหมด สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพื่อทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรอิสระและตัวแปรตาม และการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงพหุ ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยการปฏิบัติงานระบบ E-LAAS ด้านความรู้ความสามารถในการปฏิบัติงานด้วยระบบ E-LAAS และด้านสภาพแวดล้อมการทำงานส่งผลต่อกับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานในระบบบัญชีคอมพิวเตอร์ (E-LAAS) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนด้านความรู้ความสามารถในการใช้สารสนเทศและด้านความพร้อมของอุปกรณ์ไม่ส่งผลต่อกับประสิทธิภาพการปฏิบัติงานในระบบบัญชีคอมพิวเตอร์ (E-LAAS)

ปัจจัยสนับสนุนทางสังคมที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไกรใน อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย

วิไลรัตน์ บรรจงเลิศ — 2025-06-12

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ระดับปัจจัยการสนับสนุนทางสังคมของผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไกรใน (2) ระดับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไกรใน และ (3) อิทธิพลของปัจจัยการสนับสนุนทางสังคมที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไกรใน อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถาม ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้สูงอายุที่มีอายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไปในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไกรใน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย ด้วยวิธีบังเอิญ จำนวน 320 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ด้วยสถิติพรรณนา การวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ และการทดสอบสมมติฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับปัจจัยการสนับสนุนทางสังคมของผู้สูงอายุที่ในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไกรใน โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) ระดับคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไกรใน โดยรวมอยู่ในระดับมาก 3) ปัจจัยการสนับสนุนทางสังคมที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไกรใน โดยรวมมีอิทธิพลอยู่ในระดับสูงมาก (r_xy=.941) ผลการวิเคราะห์วิธีการถดถอยพหุคูณคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไกรใน มีอำนาจพยากรณ์ร้อยละ 88.50 และผลการทดสอบสมมติฐานปัจจัยการสนับสนุนทางสังคม พบว่า มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลไกรใน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ

ซอฟต์พาวเวอร์มวยไทย : การขับเคลื่อนนโยบายภาครัฐโดยใช้อิทธิพลทางวัฒนธรรม

ชินพรรธน์ อธิชัยวรานนท์ — 2025-06-12

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) มุมมอง ข้อคิดเห็น และความต้องการซอฟต์พาวเวอร์และการขับเคลื่อนนโยบายภาครัฐโดยใช้อิทธิพลทางวัฒนธรรมมวยไทย และ (2) แนวทางและจัดทำข้อเสนอแนะเชิงนโยบายในการใช้อิทธิพลทางวัฒนธรรมของมวยไทยสู่ความเป็นซอฟต์พาวเวอร์ที่ยั่งยืน การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ผู้บริหาร Group ONE หัวหน้าค่ายมวย ผู้จัดการค่ายมวย ผู้จัดการรายการชกมวย นักมวยไทย นักมวยชาวต่างชาติ ตัวแทนกระทรวงวัฒนธรรม และตัวแทน กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา รวมจำนวน 11 คน การวิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา ข้อสรุป ตรวจสอบข้อมูลแบบสามเส้า และนำเสนอเป็นความเรียง ผลการศึกษาพบว่า 1) มวยไทยเป็นซอฟต์พาวเวอร์ที่ใช้อิทธิพลทางวัฒนธรรมไทย เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ ทรงคุณค่าในฐานะที่เป็นศิลปะป้องกัน เสริมสร้างความสมบูรณ์ทางสมรรถภาพร่างกาย เป็นกิจกรรมที่ผ่อนคลาย สนุกสนาน ตลอดจนปลูกฝังความมีน้ำใจนักกีฬา และมวยไทยเป็นกีฬาประจำชาติไทย 2) แนวทางและจัดทำข้อเสนอแนะเชิงนโยบายในการใช้อิทธิพลทางวัฒนธรรมของมวยไทยสู่ความเป็นซอฟต์พาวเวอร์ที่ยั่งยืนนั้น ภาครัฐควรให้สนับสนุนงบประมาณสำหรับค่ายมวยขนาดเล็กในพื้นที่ห่างไกล ให้นักกีฬามวยไทยมีโอกาสพัฒนาศักยภาพ ในด้านการฝึกสอนและจัดการบริหาร การจัดงานระดับโลกที่เน้นโชว์วัฒนธรรมมวยไทย พร้อมทั้งเชิญชวนนักท่องเที่ยวให้มาชมและศึกษามวยไทย สร้างรายได้ให้ประเทศ อันจะนำไปสู่ความเป็นซอฟต์พาวเวอร์มวยไทยที่ยั่งยืน

การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ในจังหวัดเพชรบูรณ์

ปัญญา กันภัย — 2025-06-12

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) วิเคราะห์ทุนวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ (2) พัฒนาผลิตภัณฑ์และกิจกรรมการท่องเที่ยวบนฐานทุนวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ (3) ยกระดับทุนวัฒนธรรมกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของกลุ่มชาติพันธุ์ และ (4) เสนอแนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญได้แก่ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวของกลุ่มชาติพันธุ์ จำนวน 60 คน และผู้ตอบแบบสอบถามเป็นตัวแทนชาติพันธุ์ซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัวจาก 3 ชุมชน ๆ ละ 20 คน รวมทั้งหมด 60 คน เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์เชิงลึก การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนาและการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า 1) ทุนวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ มี 2 อย่าง ได้แก่ (1) ทุนวัฒนธรรมที่จับต้องได้ ประกอบด้วยศิลปกรรมที่ติดมากับที่อยู่อาศัย เครื่องแต่งกาย อาหาร สิ่งของเครื่องใช้ และเครื่องมือประกอบอาชีพ เห็นได้ชัดคืองานด้านหัตถกรรมและเครื่องแต่งกาย (2) ทุนวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ ประกอบด้วยค่านิยม ความเชื่อ ภาษา จารีตประเพณี และภูมิปัญญาท้องถิ่น 2) ผลการพัฒนาผลิตภัณฑ์และกิจกรรมการท่องเที่ยวบนฐานทุนวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ เป็นการนำเสนอผลิตภัณฑ์ที่แปรรูปโดยภูมิปัญญาท้องถิ่นและกิจกรรมการท่องเที่ยวที่สร้างแรงบันดาลใจแก่นักท่องเที่ยว มีการนำรูปแบบดั้งเดิมมาผสมผสานกันเกิดเป็นลวดลายใหม่ ๆ แล้วแปรรูปเป็นเสื้อผ้า ทำให้เกิดความสวยงามยิ่งขึ้น 3) ผลการยกระดับทุนวัฒนธรรมกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตของกลุ่มชาติพันธุ์มุ่งความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น มีรายได้เพิ่มขึ้นและมีอาชีพ ผ่านกิจกรรมดังนี้ (1) ให้ความรู้ด้านการท่องเที่ยว (2) ระดมความคิดด้านการจัดการแหล่งท่องเที่ยว (3) ให้กลุ่มชาติพันธุ์กำหนดเส้นทางการท่องเที่ยว 4) แนวทางการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของกลุ่มชาติพันธุ์ มีดังนี้ (1) ส่งเสริมด้านบริหารจัดการ (2) ฟื้นฟูแหล่งท่องเที่ยวและกิจกรรมการท่องเที่ยว (3) พัฒนาศักยภาพบุคลากรด้านการท่องเที่ยว (4) การประชาสัมพันธ์เชิงรุกและการตลาด (5) สร้างเครือข่ายการท่องเที่ยว และ (6) นำผลิตภัณฑ์ชนเผ่าสู่แหล่งท่องเที่ยว