Hotel Business Marketing Strategies in Udon Thani Province in Creating Competitive Advantages

Main Article Content

Theerawat Hinkaew
Chitaphol Wilai-gnarm

Abstract

This research article aims were (1) to study the level of marketing strategies that affect the competitive advantage of hotel business operators in Udon Thani Province, (2) to study the competitive advantage of hotel business operators in Udon Thani Province, and (3) to study the relationship between marketing strategies that affect the competitive advantage of hotel business operators in Udon Thani Province. This study is quantitative research. The tool used is a 5-level estimation questionnaire from hotel business operators in Udon Thani Province. The population is hotel business operators in Udon Thani Province Number of 177 people. The sample group includes 121 hotel business operators to distribute questionnaires in Udon Thani Province, obtained from the formula for calculating ready-made tables of Crazy and Morgan. Statistics used in data analysis were descriptive statistics, including frequency, percentage, mean, and standard deviation. The statistic used to test the hypothesis is correlation statistic analysis. The results of the research found that Hotel business marketing strategies in Udon Thani Province to create competitive advantage overall are at a high level. Overall competitive advantage of hotel business operators in Udon Thani Province is at a high level. The results of the study of the relationship between the independent variable and the dependent variable or between marketing strategy and creating competitive advantage are statistically significantly related at the 0.05 level, with all aspects being related. and in the same direction.

Article Details

How to Cite
Hinkaew, T., & Wilai-gnarm, C. (2024). Hotel Business Marketing Strategies in Udon Thani Province in Creating Competitive Advantages. Journal of Spatial Development and Policy, 2(3), 27–38. retrieved from https://so16.tci-thaijo.org/index.php/JSDP/article/view/755
Section
Research Articles

References

กรรณิการ์ ศรีไชยโยรักษ์, ณัฐการต์ รุ่งเรือง และ ปรีชญา อุดมผล. (2566). รูปแบบโครงสร้างความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ ระหว่างปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7Ps) ของธุรกิจโรงแรม : กรณีศึกษา โรงแรมโรงแรมพรรณราย จังหวัดอุดรธานี. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี, 5(1), 15-30.

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2561). สถิติด้านการท่องเที่ยว. สืบค้น 19 กุมภาพันธ์ 2567. จาก https://www.mots.go.th/more_news_new.php?cid=497.

ไทยรัฐออนไลน์. (2561). การจัดงานโมโตจีพี. สืบค้น 19 กุมภาพันธ์ 2567. จาก https://www.thairath.co.th/content/1392880.

ธานินท์ ศิลป์จารุ. (2557). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.

นิธิกานต์ วรรณเสริมสกุล, ดวงเดือน อาจสมบุญ, สิริจันทรา ทองจีน, พรพีชา โสดา และ วนิดา อ่อนละมัย. (2565). แนวทางการพัฒนากลยุทธ์ทางการตลาดโรงแรมในเขตกรุงเทพมหานครเพื่อการดำเนินธุรกิจอย่างยั่งยืน. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 4(2), 13-26.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุรีวิยาสาสน์.

บุหลันฉาย สมรรถนเรศวร, ชยุตม์ วะนา และ สุรพงษ์ วัชรจิต. (2562). กลยุทธ์ความได้เปรียบในการแข่งขันของโรงแรมและที่พักขนาดกลางและขนาดย่อมในกรุงเทพมหานคร. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 9(3), 584-598.

ปรีชา วรารัตน์ไชย. (2562). กลยุทธ์สร้างความได้เปรียบในการแข่งขันในธุรกิจเครื่องดื่ม. วารสารสมาคมนักวิจัย, 24(3), 322-332.

วรชาติ ดุลยเสถียร. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจโรงแรมขนาดใหญ่ในประเทศไทย. Veridian E-Journal (มนุษยศาสตร์, สังคมศาสตร์และศิลปะ), 9(2), 2057-2070.

วริศรา วาริชวัฒนะ และ กุลเชษฐ์ มงคล. (2556). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลือกที่พักแรมในอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ของนักท่องเที่ยวที่อาศัยอยู่ในกรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 6(2), 107-118.

วีรพงศ์ ชูวงษ์วาลย์. (2560). พฤติกรรมและแรงจูงใจที่ส่งผลต่อการตัดสินใจในการท่องเที่ยวและเลือกที่พักของกลุ่มผู้ใช้รถจักรยานยนต์บิ๊กไบค์ในอำเภอหัวหินจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. (บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).

ศจีนาฏ เรืองกุน, ศุภธิดา หัสดิน และ พบกานต์ อาวัชนาการ. (2564). ศักยภาพของโครงการ “เราด้วยด้วยกัน” จากมุมมองของนักท่องเที่ยวไทยและผู้ประกอบธุรกิจเกี่ยวกับการท่องเที่ยวของจังหวัดเชียงราย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(1), 75-90.

ศศิกานต์ แป้นประสิทธิ์, จิณห์จุฑา จรัสอภิรัตกุล, เดชกรณ์ โกศลสุรเสนีย์, สุชานาถ ภู่วพงษ์ศิริ และ ทัชชกร สัมมะสุต. (2565). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาด (7P’s) ที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจใช้บริการของ ผู้บริโภคร้าน มองช้างคาเฟ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 13(2), 324-338.

ศุภกฤต ปิติพัฒน์. (2561). ตัวแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความเป็นเมืองน่าอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 10(1), 78-90.

สิริทิพย์ ฉลอง. (2560). ธุรกิจโรงแรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิจัยเศรษฐกิจ ธุรกิจ และเศรษฐกิจฐานรากธนาคารออมสิน.

สุปราณี ลาบบุญเรือง, เสาวลักษณ์ จิตติมงคล และ ยุพาภรณ์ ชัยเสนา. (2564). กลยุทธ์การตลาดดิจิทัลที่ส่งผลต่อการ ดำเนินธุรกิจโรงแรมโดยรวมในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 11(3), 170-183.

Krejcie, R, v. & Morgan, D.W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.

Porter, M.E. (2005). The Competitive Advantage Creating and Sustaining Superior Performance. New York: The Free Press.